Η αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπό μας είναι μία από τις σπουδαιότερες ανθρωπιστικές αξίες, από αυτές που μας διαχωρίζουν από τα υπόλοιπα ζώα. Αλλά, δυστυχώς, αποτελεί είδος υπό εξαφάνιση.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας υπόκειται σε μία διαρκή υποβάθμιση εδώ και αρκετά χρόνια, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία του σε πολλούς τομείς. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατήσουν το επίπεδο της φροντίδας των ασθενών, αλλά σίγουρα κι αυτοί έχουν κουραστεί και ταλαιπωρηθεί αφάνταστα.
Υπάρχουν όμως κάποια λαμπρά παραδείγματα που δείχνουν ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα.
Αυτό το γιατρού Θανάση Τριαρίδη (1966-2013) έχει περίοπτη θέση.
Ο αείμνηστος Θανάσης Τριαρίδης, γιατρός στο Θεαγένειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ήταν ο ίδιος καρκινοπαθής επί σειρά ετών και είχε δημιουργήσει έναν ιδιότυπο αστικό θρύλο. Για 9 χρόνια έμοιαζε με «έναν υπερ-ήρωα της ιατρικής». Ήταν ο άνθρωπος με τη μαγνητική προσωπικότητα, την εμμονική ανιδιοτέλεια, ο άνθρωπος που ήξερε τη μυστική συνταγή για το χάπι κατά του Φόβου.
Τα πρωινά έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες, αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του και στη συνέχεια, πήγαινε στα εξωτερικά ιατρεία για να εξετάσει εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν.
Για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέταση, έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ.
Ενώ, λόγω της αρρώστιας του, μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες, αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του. Αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής, δίνοντας σε όλους μας, στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας, ένα σπάνιο υπόδειγμα δοτικότητας, αλληλεγγύης και προσφοράς.
Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο.
Ακόμη και όταν του έφερναν διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά), εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη.
Αυτός, ο σύγχρονος ήρωας, ο γιατρός που μέχρι την τελευταία στιγμή τίμησε τον όρκο του Ιπποκράτη, που θα μείνει για πάντα αξέχαστος σε όλους αυτούς που βοήθησε, που δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας, αξίζει να έχει μία θέση στη συλλογική μνήμη και να αποτελεί φάρο φωτεινό για κάθε νέο γιατρό, για κάθε νέο επιστήμονα, για κάθε άνθρωπο που θέλει να δικαιολογεί την υπόστασή του…
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
