Η Μαλβίνα Κάραλη στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 ήταν ήδη μια καταξιωμένη δημοσιογράφος, με επιτυχημένα περάσματα από τον περιοδικό Τύπο, την τηλεόραση, ακόμα και με συμμετοχές στο σινεμά ως σεναριογράφος αλλά και στη λογοτεχνία.
Την ίδια εποχή, που το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη πουλούσε στην Ελλάδα το όνειρο – και την παραζάλη ενδεχομένως – του εκσυγχρονισμού (κάτι σαν τον “ελληνικό όνειρο” του Κασσελάκη)… Που το κυρίαρχο αφήγημα μιλούσε για τα μεγάλα δημόσια έργα (που δεν είναι …μακέτο), το ανοδικό κλίμα στο Χρηματιστήριο, την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και την προοπτική της ένταξης στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, εκεί, στο ξεκίνημα του 1997, η Μαλβίνα Κάραλη, δεν συμμερίζεταν τον ενθουσιασμό και τις υποσχέσεις ευδαιμονίας της κυβέρνησης Σημίτη.
Και σημάδεψε στο δόξα πατρί τον πρόεδρο του «δεξιότερου κόμματος όλων» όπως είχε περιγράψει το ΠΑΣΟΚ, χαρακτηρίζοντας τον «Τάπερμαν».
Το «ΙΕΚ Τάπερμαν» ήταν ένα σατιρικό σχόλιο με το οποίο περιέγραφε σκάνδαλα που είχαν συνδεθεί με το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη.
Ακούστηκε για πρώτη φορά το 1997 και στη συνέχεια έγινε σατιρική αποστροφή σε γεγονότα όπως η υποτίμηση της δραχμής, η εισαγωγή εταιρειών – «φαντάσματα» στο Χρηματιστήριο, οι καθυστερήσεις στα Ολυμπιακά έργα, και άλλα πολλά.
Υπήρξαν και αντιδράσεις
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Τούλας, είχε επιχειρήσει να καλέσει στην εκπομπή του στην κρατική τηλεόραση τη Μαλβίνα. Δεν τα κατάφερε ποτέ. Ένα τηλεφώνημα με μια «εντολή άνωθεν» τον φρέναρε οριστικά.
«Εργάζομαι στην ΕΡΤ 25 χρόνια. Μια και μόνη φορά δέχτηκα λογοκρισία ή παρέμβαση στη δουλειά μου και μάλιστα από ψηλά. Με τηλεφώνημα από το Μαξίμου. Ήταν την εποχή που η Μαλβίνα Κάραλη διώκονταν ανελέητα από παντού, λόγω της έντονης κριτικής που έκανε μέχρι τη στιγμή που απομακρύνθηκε από το Mega, με το φοβερό ΙΕΚ Τάπερμαν. Η κριτική αφορούσε για όσους δεν θυμούνται ή δεν το πρόλαβαν τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης Σημίτη.
Η Μαλβίνα ήταν απολαυστικότατη κάθε βράδυ αλλά η αποκαθήλωση των όσων συνέβαιναν και κυρίως της εικόνας του πρωθυπουργού ήταν τόσο έντονη που ξεκίνησε έναν αγώνα εξαφάνισης της, από παντού. Ο μοναδικός άνθρωπος που τόλμησε στην εποχή που έπρεπε, την εποχή της παντοδυναμίας και του μύθου του εκσυγχρονιστή, να μιλήσει δημόσια για όσα συνέβαιναν υπόγεια. Για τη σαπίλα και τη διαφθορά που σήμερα έρχεται στο φως και φέρνει στη δημοσιότητα μερικά από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έγιναν ποτέ».
«Το απόγευμα της ίδιας μέρας, λίγες ώρες πριν έρθει στο στούντιο, η εκπομπή ξεκινούσε στις 9 το βράδυ, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τους προϊσταμένους μου που μου μετέφεραν την εντολή «άνωθεν», και όταν λέμε άνωθεν εννοώ την τότε διοίκηση της ΕΡΤ και το γραφείο του Πρωθυπουργού στο Μαξίμου, που έλεγε πως η Μαλβίνα δεν έπρεπε να φιλοξενηθεί στην εκπομπή..»
“Τους εξήγησα ότι η καλεσμένη ήταν στο δρόμο και ερχόταν στην εκπομπή και κείνη μου είπαν ότι αν έρθει δεν θα βγει στον αέρα. Ήταν τέτοια η λύσσα του πρωθυπουργού εναντίον της που η εντολή ήταν ρητή και δεν σήκωνε κανενός είδους διαπραγμάτευση. Της τηλεφώνησα και της εξήγησα, μου είπε καταλαβαίνω καλά τι μου λες, μη νιώθεις άσχημα, παντού το ίδιο συμβαίνει τελευταία, δεν είναι μόνο η ΕΡΤ, είμαι κομμένη από παντού”.
Η Μαλβίνα ”έφυγε” δυο χρόνια αργότερα, άγρια διωγμένη από διάφορα ΜΜΕ που δέχτηκαν να τη στεγάσουν επιχειρηματικά από ένα κύκλο προσώπων που αργότερα επιχειρήθηκε η αγιοποίηση τους με τη βοήθεια πρόθυμων αγιογράφων. Αφιερωμένο σε όσους τότε έκαναν πως δεν καταλάβαιναν και σε αυτή τη γενναία γυναίκα που τόλμησε τον καιρό που δεν τολμούσε κανείς. .
«Θα ήταν ηλίθιος αν δεν τα ‘παιρνε!..», ήταν μια φράση που ακουγόταν όλο και πιο συχνά στη μικρή μας χώρα στη φάση της πλαστής ευμάρειας της Σημιτικής περιόδου. Ακόμα και από κορυφαίους πολιτικούς παράγοντες, ακόμα και για μιζαδόρους της πολιτικής τύπου Siemens. Είναι η φράση που τοποθετούσε την κοινωνική ηθική στον πάτο των εθνικών μας, ας πούμε, αρετών και την πολιτική ηθική κάτω απ’ τον πάτο των αντίστοιχων πολιτικών.
Μια φράση που, στην οκταετία του Σημιτικού «εκσυγχρονισμού», οριοθέτησε την χώρα μας ως διεφθαρμένη χώρα…
Σε αυτή τη χώρα του Σημιτικού “εκσυγχρονισμού” η φωνή της Μαλβίνας Κάραλλη έπρεπε να σιγήσει.
(με στοιχεία από Parallaxi Mag)
