Του Μανώλη Καπετανάκη
Ενώ η πόλη των Χανίων τυρβάζει με συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και αναλώνεται σε εκδηλώσεις σχετικά με το ζήτημα του κτιρίου της Μεραρχίας και χωρίς να υποτιμάται και παρακάμπτεται κανένα γεγονός (ακόμη και αυτό) στις 30 Ιούλη ευδοκίμως περατώθηκε η άσκηση του πολεμικού ναυτικού των περιαδριατικών χωρών με το όνομα ADRION LIVEX-CAX 2017.
Σε αυτά τα στρατιωτικά γυμνάσια συμμετείχαν όλες οι χώρες που βρέχονται από την Αδριατική θάλασσα και το Ιόνιο πέλαγος. Πρωτοκάθεδρος και οικοδεσπότης υπήρξε η έχουσα το νατοϊκό πρόσταγμα Ελλάδα του μνημονιακού και αμερικανογερμανικού ζυγού, όπου η κρίση δεν έχει ψαλιδίσει τις αμυντικές δαπάνες της προς τέρψη του εγκωμιαστή της (2% του ΑΕΠ) Τραμπ. Οι πόροι για τους συμβασιούχους των δήμων μπορεί να έχουν στερέψει, αλλά για τέτοιους είδους δαπανηρές και αντιπαραγωγικές συμβάσεις και πολεμικές προετοιμασίες είναι ανεξάντλητοι. Πρωτοστάτησε επίσης και ο πλέον σοβαρός παίκτης της περιοχής, η Ιταλία ,η οποία αρχίζει σιγά-σιγά να νοιώθει με διαφορετικούς οπωσδήποτε όρους από τη ψωροκώσταινα την καυτή ανάσα των θεσμών. Ακολούθησαν τέλος η Αλβανία με τους γνωστούς εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς της (ακόμη και εναντίον της γεωγραφικά υποκείμενης «συμμάχου» της) μαζί με τα διάφορα ασπόνδυλα προτεκτοράτα της περιοχής (Κροατία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία). Δίχως φυσικά να εξαιρούνται και υπολείπονται και οι ημεδαποί κεφαλαιοκράτες σε μεγαλοϊδεατισμό και επεκτατισμό, πάντοτε όμως ικετευτικά στις παρυφές του αιμοσταγούς αστερισμού των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Σκοπός της επιχείρησης σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα των διοργανωτών ήταν η αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφάλειας στην όμορη περιοχή. Η εύγλωττη όμως απορία που προκύπτει πίσω από αυτή την ασαφή αιτιολόγηση είναι ο προσδιορισμός της πηγής των ανησυχιών. Ποιος δηλαδή είναι ο παράγοντας που προτίθεται, αλλά συνάμα έχει και τη δυνατότητα να υπονομεύσει τη σταθερότητα και να απειλεί την ευταξία και ειρήνη της γειτονιάς, καθότι είναι σχετικά αρκετά απόμακρη από το μεσανατολικό επίκεντρο των εντάσεων. Και εφόσον η εξωγήινη εκδοχή απορρίπτεται, μην είναι η τζιχαντική ή βορειοκορεατική «τρομοκρατία»; Αστειότητα. Μήπως είναι οι διαβαλκανικές επιβουλές και αλληλοδιεκδικήσεις; Πιθανόν. Αλλά τότε έπρεπε να κάθονταν σε τραπέζι διαπραγματευτικών συνομιλιών για διευθέτηση των διαφορών και όχι από κοινού σε αγαστό κλίμα να καλοκουρδίζουν τις πολεμικές μηχανές τους. Η Τουρκία πάλι χωρίς να απέχει παρασάγγας, δεν έχει προστριβές με κανένα από τα άλλα κράτη και ούτε αυτά θα ήθελαν να εμπλακούν υποστηρίζοντας μεροληπτικά την ελληνική πλευρά. Άραγε είναι η Μόσχα; Αλλά ξανά δεν υφίσταται ψήγμα αυτόνομης (και όχι διατεταγμένης) αντιπαράταξης αναμεταξύ του ιμπεριαλιστικού θεριού και των τριγύρω της Αδριατικής αστικών τάξεων.
Τότε τι άλλο μένει για να εξηγήσουμε το λόγο ύπαρξης αυτών των πρωτοβουλιών σε ετήσια μάλιστα βάση, όπου από τον απάνεμο μυχό του μεσογειακού κόλπου «αδικαιολόγητα» μεταναστεύουν αλαργινά και νοτιότερα της Κρήτης σε μια τρικυμισμένη ζώνη του Λιβυκού; Μα προφανώς είναι η παροξυμμένη αμερικάνικη επιθετικότητα η οποία προσδοκά με την «ασήμαντη» παράπλευρη απώλεια του αβάστακτου τιμήματος ποταμών αίματος και δακρύων των πέριξ λαών να εξοστρακίσει από το νότιο τμήμα του τόξου αποκλεισμού και περικύκλωσής του τον αποκλειστικό ρώσικο αμφισβητία της παγκόσμιας κυριαρχίας της αστερόεσσας. Σχεδόν εφάμιλλος -πλην όμως ο ασπονδότερος- αντίπαλος το Κρεμλίνο, που όχι μόνο υπερασπίζεται παραδοσιακά ερείσματα (Συρία), αλλά προσπαθεί να ενισχύσει κιόλας την παρουσία του με βάση τον γεωστρατηγικό κυβισμό του, τις βλέψεις και σχεδιασμούς και την πυρηνική αρματωσιά του.
Σε αυτήν λοιπόν την κατεύθυνση ευθυγραμμίζονται και συστρατεύονται πρόθυμα το μεσαίο αρπακτικό με τον πετρελαϊκό κολοσσό του TOTAL να ορέγεται αυγατεμένα κέρδη από τα κοιτάσματα καθώς και οι ουραγοί μωροφιλόδοξοι σπιθαμιαίοι.
Παράλληλα η ολιγαρχία μας σαν άθλιος αχθοφόρος των εννοείται δυτικών δυναστών της οικουμένης και άγρια εγκλωβισμένη σε ακόμη πιο στριφνούς διαγκωνισμούς αυτών των προστατών της επιδεικνύει μια πειθήνια συμπεριφορά στις επιλογές τους σε σχέση με τον βασικό και απείθαρχο αντίζηλο της στην άλλη όχθη του Αιγαίου. Υποτάσσεται λοιπόν στις επικίνδυνες μεθοδεύσεις του Λευκού οίκου για κλιμάκωση των αμερικανορώσικων ανταγωνισμών και ευτυχώς για τον πλανήτη προς ώρας ελεγχόμενων και έμμεσων συγκρούσεων. Κομβικό ως εκ τούτου ρόλο διαδραματίζει ο ναύσταθμος Σούδας και κυρίως το υπερατλαντικής κοπής ΚΕΝΑΠ. Ειδικά το τελευταίο είχε επιφορτιστεί πέραν του οργανωτικού καθήκοντος και με το διατυμπανιζόμενα ψηλής στάθμης «ακαδημαϊκό» σκέλος της υπόθεσης.
Σε τι όμως επωφελούνται άραγε τα ντόπια καρχαριοειδή του πλούτου με την ενσωμάτωση και εξυπηρέτηση των επιδιώξεων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να οξύνει την αντιπαράθεση με έναν πανίσχυρο, αμείλικτο και όχι δικό της εχθρό; Εσωτερικό τους όμως ζήτημα είναι ετούτο. Από τη σκοπιά των εργατολαϊκών μαζών δεν υπάρχει καμία αγωνία εάν το ισοζύγιο απολαβών και ζημιών, εξαιτίας του θεμελιακού προσανατολισμού της άρχουσας τάξης να εκτελεί χρέη δεκανέα υπό τις εντολές του υπερατλαντικού στρατάρχη, αποβαίνει για τους εκμεταλλευτές των θετικό και κατά πόσο.
Απεναντίας ο λαός είναι εκείνος που καλείται πάντοτε να εξοφλεί το κόστος αυτών των ενεργειών είτε με βαριά εξαθλίωση και δυστυχία στα αδηφάγα μνημονιακά ταμεία μέχρι το 2060 ή σωστότερα το 3060, είτε με ανθρωποθυσίες (ουδέποτε των μοσχαναθρεμμένων γόνων της αριστοκρατίας) στα θέατρα των άδικων συρράξεων.
Παρατηρώντας λοιπόν ο λαός μας με τεράστια ανησυχία πληθώρα επικίνδυνων εξελίξεων διαπιστώνει πως η εξανδραποδισμένη και καταρημαγμένη πατρίδα μας ολοένα και περισσότερο συμπαρασύρεται σε μια πυρακτωμένη δίνη εντάσεων που μονάχα συμφορές του επιφυλάσσουν.
Οι «διαμαντένιες» βάσεις της καταστροφής εαυτών και αλλήλων πυρετωδώς αναβαθμίζονται. Πεδία απομαγνητισμού κατασκευάζονται, απέραντες προβλήτες καταστρώνονται, μονάδες βατραχανθρώπων SEALs μόνιμα στρατοπεδεύουν. Βολές τοξικότατων πυραύλων εκτελούνται, αεροδρόμιο για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αξιώνεται στο Ηράκλειο. Το Ακρωτήρι ειδικά μετά τη σταδιακή αποψίλωση του Ινστιρλίκ σαν παραγεμισμένο ασκί καταντά πυριτιδαποθήκη. Μέχρι και η Γερμανία σύμφωνα την παροιμία που λέει ότι μαθεύτηκε πως εκδιδόμαστε και πλάκωσαν και οι γύφτοι, μεταφέρει από την προηγούμενη βάση του δυσανασχετημένου Ερντογάν δυνάμεις στον τόπο μας.
Τα Χανιά μετατρέπονται σε αναψυκτήριο και χαμαιτυπείο των φονιάδων. Τρανοί αξιωματούχοι των μεγαλύτερων εγκληματιών της οικουμένης συχνά επισκέπτονται (όπως πρόσφατα o ανώτατος διοικητής μετασχηματισμού του ΝΑΤΟ Mercier) και επιθεωρούν το προκεχωρημένο φυλάκιο τους. Από τα χώματά μας εκπορεύεται η ισοπέδωση χωρών και αθρόα εκτοξεύεται με αλύπητο τρόπο ο θάνατος στους αθώους κατοίκους των.
Εγκαταστάσεις και δραστηριότητες εξαπλώνονται και σε άλλες πόλεις, όπως στη Λάρισα. Το Αιγαίο ΝΑΤΟκρατείται. Υποδαυλίζονται έριδες με την Τουρκία σε σημείο ακόμη και ανάφλεξης. Μεσολαβούν σφιχταγκαλιάσματα με τη σιωνιστική ύαινα που κατατρώει παλαιστινιακή σάρκα και επίσης με τον Αιγύπτιο Σίσι και σφαγέα του εξεγερμένου πληθυσμού του. Δεν προλαβαίνει δε να τελειώσει η μια άσκηση και τη σκυτάλη παραλαμβάνει η επόμενη. Συγκεκριμένα στις 6 Ιούνη αρχίζει η νέα Noble Jump που θα διεξαχθεί αυτή τη φορά στη Ρουμανία. Μιλάμε δηλαδή για κανονική υστερία.
Όλα τα προηγούμενα κάλλιστα μπορούν να συμπυκνωθούν στη φράση πως η Ελλάδα βαθμιαία ισραηλοποιείται με την υποδεέστερη ιδιαιτερότητα όμως της χρήσης της σαν υπάκουος λεγεωνάριος των νεοαποικιοκρατών. Τη στιγμή δε που οι αξιολογήσεις των πιστωτών εκβιάζουν και προστάζουν τη βίαιη σκλαβοποίση των εργαζόμενων.
Άρα ο λαός μας έχει ένα πολύ κρίσιμο λόγο να παλεύει κατά της πολιτικής υποτέλειας της συγκυβέρνησης, η οποία στα ελάχιστα χρόνια παραμονής της στην εξουσία την έχει βαθύνει στο έπακρο. Συζητώντας δε πλέον για πενταετή ανανέωση της συμφωνίας παραμονής των καρκινογόνων βάσεων. Τα ιμπεριαλιστικά κτήνη των ΗΠΑ, οι εμπρηστές της ειρήνης και διασαλευτές της ασφάλειας προασπίζουν αμιγώς τα δικά τους συμφέροντα. Γι’ αυτούς οι αδρανοποιημένοι λαοί είναι τιποτένια εμπόδια στο διάβα τους και καύσιμη ύλη στους προγραμματισμούς τους. Τα κράτη, γραμμές στον παγκόσμιο χάρτη και τα συμβόλαια μεταβίβασης στην κυριότητα τους συντάσσονται με πολεμική βία και υπογράφονται με μελάνι το αίμα των λαών. Τα έξοδα εξυπακούεται καλύπτονται ανέκαθεν με την καταλήστευση τους.
Αυτός είναι ο λόγος που επιβάλλεται να αντιδράσει δυναμικά, οργανωμένα και έγκαιρα ο λαός μας. Όποιος αμφιβάλλει ας αντικρίσει τον κατάλογο των πολλών εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων που έχουν προκαλέσει μονάχα τις δυο τελευταίες δεκαετίες. Ας ξεφυλλίσει τις ανατριχιαστικές σελίδες της δικής τους εγκάθετης Λαγκάρντ, που οχιά σκέτη ανακοινώνει καινούρια εγγύς μελλούμενα μέτρα ακόμη πιο βάρβαρα. Ακόμη πιο εξοντωτικά σε ένα λαό που ήδη με τα παρόντα και μόνο έχει στραγγίξει και ζει σε μια εφιαλτική πραγματικότητα.
Αυτά τα επιτελεία που παγιώνουν το πεινασμένο σήμερα και απεργάζονται το ματωμένο πολεμικό αύριο δεν σκιάζονται την αριστερά που περιφρόνησε την απεργία των «σκουπιδιάρηδων» και κορυφώνει τον πλασματικό αντιβασικό αγώνα με κατάθεση νομοσχεδίων (τόση αγριάδα) στη βουλή για το ξωπέταγμα τους!! Ούτε υπολογίζουν όσους μεταβατικούς ξεδιπλώνουν αντιπολεμικά διήμερα, ενώ στο τίτλο και στην ουσία του περιεχόμενου τους απουσιάζει το αντιιμπεριαλιστικό πρόταγμα. Άλλωστε και οι ίδιοι ιμπεριαλιστές ξεκινούν πολέμους, σακατεύουν λαούς, ερωτοτροπούν με το πυρηνικό ολοκαύτωμα προτάσσοντας φιλειρηνικά κίνητρα. Προχθές και η άσκηση των υπασπιστών από την Αδριατική υποτίθεται την ασφάλεια περιφρουρούσε!!
Το μοναδικό παράγοντα που φοβούνται οι ιμπεριαλιστές είναι εκείνος που ιστορικά τους έχει οδηγήσει σε άτακτη φυγή. Την αντεπίθεση των λαών συγκροτημένη σε αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Υπόθεση πολύ τραχιά, κυρίως σε μια περίοδο μεγάλης κάμψης (και με τη συνδρομή του ρεφορμισμού) της γενικότερης αντίστασης και πάλης των καταπιεσμένων.
Σε αυτόν τον όσο ποτέ άλλοτε αναγκαίο μονόδρομο θέλει να συμβάλει και ενισχύσει η Πρωτοβουλία Αντίστασης Χανίων με πνεύμα κοινής δράσης και προαπαιτούμενο μονάχα την ειλικρινή διάθεση και αποδοχή της σπουδαιότητας συγκρότησης ενός πόλου στον νομό και στο νησί μας. Σχήμα το οποίο έμπρακτα θα πρωτοστατεί ώστε ο λαός να μην αφήνει αναπάντητα τα δραματικά και επίφοβα τεκταινόμενα στον τόπο του.
Που θα αποκαλύπτει πως το καύχημα των κρατούντων ότι ζούμε σε ένα από τα σημεία του πλανήτη με την πιο ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ (και συμφωνούμε απόλυτα με αυτή την εκτίμηση) αργά ή σύντομα θα το μετατρέψει σε σεληνιακό τοπίο. Σχήμα το οποίο θα τονίζει την οργανική σύνδεση της διάστασης της εξάρτησης με κάθε άλλη πτυχή της ζωής μας. Από τα συντριπτικά κτυπήματα που επιφέρει το σύστημα στο δικαίωμα για ψωμί, δουλειά, παιδεία, περίθαλψη, σύνταξη, ελευθερίες, δημοκρατία, τόπο προκοπής-φιλίας-αλληλεγγύης και όχι ορμητήριο συντριβής των γύρω λαών, ίσαμε το ξεπούλημα της Μεραρχίας με κυρίαρχη τη συλλογιστική φασιστικοποίησης και πάταξης οτιδήποτε μη αρεστού με τα καθεστωτικά. Διοργανώνεται λοιπόν εκδήλωση- συζήτηση με ανάλογη θεματολογία τη Τετάρτη 12 Ιούλη και στις 8μμ στην πλατεία Σπλάντζιας.
Καλείται να παραβρεθεί, ακούσει και εκφράσει τη γνώμη του ο κάθε πολίτης που προβληματίζεται βλέποντας ότι «τα πράγματα σε όλα τα επίπεδα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και πως κάτι πρέπει να αλλάξει και να γίνει».
Όποιος λαός κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια, τελικά είναι πεπρωμένο πως θα τον σταυρώσουν. Όσοι πάλι ανηφορίζουν τον μαρτυρικό Γολγοθά των αγώνων, δικαιούνται να ελπίζουν στην Ανάσταση.