Καμιά φορά, όταν δεν έχουν με ποιον να τα βάλουν για τα δεινά ή τα προβλήματα τους, οι πολιτικοί επιτίθενται στους γελοιογράφους. Το περιστατικό με τον κ. Πολάκη και την επίθεση που έκανε στον σκιτσογράφο της Καθημερινής Ηλία Μακρή είναι το τελευταίο, αλλά κάθε άλλο παρά το μοναδικό.
Η δεξιά έχει παράδοση καχεξίας με τη σάτιρα και τη γελοιογραφία. Όταν επί πανδημίας είχε ξεκινήσει το lockdown, η ΝΔ είχε επιτεθεί στον κορυφαίο Έλληνα σκιτσογράφο Γιάννη Δερμεντζόγλου, για μια γελοιογραφία του στο Tvxs.
Μάλιστα το κυβερνών κόμμα τα είχε βάλει και με τον Στέλιο Κούλογλου «που επιδίδεται σε διαγωνισμό χυδαιότητας την ώρα που η χώρα δίνει σκληρή μάχη με όλες της τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Καλούμε τον κ. Τσίπρα να πάρει θέση γι’ αυτές τις χυδαιότητες. Αν δεν τις αποδοκιμάσει σημαίνει ότι τις υιοθετεί»! Ολα αυτά για μια γελοιογραφία
Μια ματιά σε αυτήν (κοσμεί το σημερινό άρθρο) δείχνει ότι επρόκειτο για συνηθισμένη σάτιρα των μέτρων της κυβέρνησης. Αλλά η τελευταία είχε τότε ξεκινήσει την εκστρατεία της για τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ που κατέληξε στη λίστα Πέτσα. Για αυτό ο Δερμεντζόγλου και το Tvxs της έμπαιναν στο μάτι.
«Μπλέξανε την απαγόρευση κυκλοφορίας με την απαγόρευση κριτικής», σχολίαζε ο Γιάννης Δερμεντζόγλου. «Στην αγωνιώδη προσπάθεια της να χειραγωγήσει την ειδησεογραφία, προσπαθεί να λογοκρίνει και τις γελοιογραφίες», πρόσθετε ο Σ. Κούλογλου. «Οι προηγούμενοι που το έκαναν αυτό ήταν κάποιοι τύποι που δολοφόνησαν τη συντακτική επιτροπή του Charlie Hebdo».
Η αείμνηστη εκδότρια της παλιάς «Καθημερινής» Ελένη Βλάχου έγραφε για τους γελοιογράφους: «Από όλους τους δημοσιογράφους που δουλεύουν στον ελεύθερο Τύπο, αυτός είναι ο πιο ελεύθερος..Σχεδόν πάντα η διάθεση του γελοιογράφου είναι οργισμένη και βίαιη..μπορεί να γίνει σκληρός –από τη φύση του είναι ο πιο κριτικός από τους κριτικούς…
..Και μπορούμε να πούμε, χωρίς δισταγμό, κοιτάζοντας απλώς τις γελοιογραφίες που δημοσιεύονται στον Τύπο μιας χώρας, πως μπορούμε μ’ αυτές να μετρήσουμε ακριβώς το ποσοστό τής Ελευθερίας του Τύπου, επομένως και της Δημοκρατίας που απολαμβάνει η χώρα αυτή» ήταν το απόφθεγμα της Ελένης Βλάχου.
Μπορεί λοιπόν να συμφωνεί κανείς με τον σκιτσογράφο της σημερινής Καθημερινής που ερέθισε τον κ. Πολάκη, να του αρέσουν ή όχι τα σκίτσα του, αλλά πρέπει να υπερασπιστεί το δικαίωμα του να σατιρίζει ελεύθερα. Οι γελοιογράφοι δέχονται και αυτοί ισχυρές πιέσεις και η ελευθερία τους πρέπει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού.
Στις σημερινές συνθήκες, όπου στα ελληνικά ΜΜΕ ανθούν λογοκρισία και αυτολογοκρισία και η χώρα έχει βρεθεί στην τραγική 107η θέση στα θέματα της ελευθερίας του τύπου, η γελοιογραφία είναι το τελευταίο καταφύγιο της ελευθερίας.