Καμιά κράτηση, καμιά απέλαση, πλήρες πολιτικό άσυλο στους Σύριους πρόσφυγες

Η ιστορία της μετανάστευσης είναι τόσο παλιά όσο και η ανθρώπινη ιστορία.   

Εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ αυτών πολλά παιδιά, ήταν και είναι αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους λόγω πολέμου, φτώχειας, εξαθλίωσης, βίας.

Γνωρίζουμε ιστορία. Και η ιστορία έγραψε πως η Ελλάδα είναι κι αυτή μια χώρα που έζησε μεγάλες περιόδους φτώχειας, δυσκολιών και πολέμων. Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν σε άλλες γωνιές της γης μας,  αναζητώντας μια αξιοπρεπή ζωή ή την ελευθερία τους. Ξέρουμε πως οι Έλληνες αναγκάστηκαν να γίνουν φτηνοί εργάτες, έζησαν το ρατσισμό, όπως οι μετανάστες στην Ελλάδα. Ακόμη ξέρουμε ότι πολλοί Έλληνες σήμερα αναγκάζονται λόγω οικονομικής κρίσης να φύγουν για άλλες πατρίδες.

Είμαστε Σύριοι πρόσφυγες. Η εξέγερση που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011 στη Συρία έγινε εμφύλιος πόλεμος. Οι φωτογραφίες από τον πόλεμο της Συρίας κάνουν το γύρο του κόσμου και δείχνουν  πόσο  σκληρή είναι η κατάσταση. Καθημερινά πόλεις και χωριά βομβαρδίζονται. Παντού πτώματα, αίμα και φωτιά. Ανάμεσα στα πτώματα υπάρχουν γυναίκες και παιδιά. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε αν είναι καλά οι οικογένειες και οι φίλοι μας, δεν ξέρουμε αν έχουν γκρεμιστεί τα σπίτια που μεγαλώσαμε, τα σπίτια μας.

Κάθε μέρα, και οι συμπατριώτες μας αναγκάζονται -αν είναι ζωντανοί- να βρουν καταφύγιο σε μια  ειρηνική γωνιά του κόσμου. Ταξιδεύουμε με κινδύνους και περιπέτειες. Ξαφνικά βρισκόμαστε σε ένα καράβι για μια άλλη πατρίδα. Κάποιοι χάνονται στο δρόμο. Και φτάνουμε εδώ, θέλουμε να πάρουμε μια ανάσα ελευθερίας. Αλλά ούτε εδώ δε νιώθουμε ασφαλείς, δεν είμαστε ελεύθεροι. Γνωρίζουμε το ρατσισμό, ζούμε σε δύσκολες συνθήκες. Είμαστε άστεγοι, τρώμε στο συσσίτιο, είμαστε άνεργοι, όπως και τόσοι Έλληνες. Η αστυνομία μας συλλαμβάνει και μας κρατά στη φυλακή ως παράνομους, για πολλούς μήνες κάποιους. Μετά μας δίνουν μια απόφαση απέλασης που λέει πως πρέπει να γυρίσουμε στην πατρίδα μας. Στον πόλεμο δηλαδή.

Δεν είναι παράλογο και απάνθρωπο; Η νεκρός ή παράνομος;

Ξέρουμε ότι οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές. Επειδή οι  νόμοι είναι άδικοι και γι’ αυτούς ζητάμε τη στήριξή τους στον αγώνα μας. Επίσης ζητάμε και την αλληλεγγύη όλων των μεταναστών.

Ζητάμε να μην μας βάζουν φυλακή σαν να  είμαστε εγκληματίες.

Ζητάμε να σταματήσουν να μας δίνουν απελάσεις.

Τα παιδιά μας να πάνε σχολείο.

Η πατρίδα μας έχει πόλεμο.

Ζητάμε πλήρες πολιτικό άσυλο.

Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.

Τώρα μη. Μη με σταματάς!

Ονειρεύομαι ελευθερία!

Σύριοι Πρόσφυγες στα Χανιά