T ο Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων απευθύνει κάλεσμα προς τους πολίτες για συμμετοχή σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας – αλληλεγγύης προς τους 16 συλληφθέντες της εκκένωσης της κατάληψης Rosa Nera έξω από τα Δικαστήρια Χανίων την Τετάρτη 2 Φλεβάρη στις 9 το πρωί.
Σε σχετικό κείμενο αναφέρει:
Σε μια συγκυρία όπου οι ήδη διαλυμένες δημόσιες δομές (όπως το ΕΣΥ) υποβαθμίζονται περαιτέρω, σε μία περίοδο γενικευμένης κρίσης και φτωχοποίησης όπου οι κοινωνικές παροχές και τα κοινωνικά αγαθά υποτιμούνται ή παραμένουν ανύπαρκτα, οι προτεραιότητες του ελληνικού κράτους είναι να επενδύει στη βία, την παραπληροφόρηση και την καταστολή. Να προσλαμβάνει μπάτσους και παπάδες, να ιδιωτικοποιεί ό,τι έχει παραμείνει δημόσιο, να δαπανά εκατομμύρια σε εξοπλιστικά. Την ίδια στιγμή επιτίθεται και εκκενώνει καταλήψεις, χώρους αυτο-οργάνωσης και συλλογικής ζωής, χώρους στέγασης ανθρώπων, ονείρων, ιδεών. Μια από αυτές τις καταλήψεις είναι και η Ρόζα Νέρα.
Όλα αυτά τα χρόνια, η Ρόζα Νέρα εξυπηρετεί κοινωνικές ανάγκες και δημιουργεί πραγματικά δημόσια αγαθά που απωθούνται ως “ενοχλητικά” από τον σχεδιασμό κάθε δημοτικής αρχής. Την ώρα που η “επίσημη” αφήγηση επιχειρεί να καταστήσει τις κοινωνικές ανάγκες “αόρατες” και τη μη ικανοποίησή τους “φυσική πραγματικότητα”, το παράδειγμα της κατάληψης αποδεικνύει πως μπορούμε να δημιουργήσουμε στο σήμερα τόπους όπου θα ξεπερνάμε τους κοινωνικούς διαχωρισμούς μέσα από αδιαμεσολάβητες σχέσεις ενάντια στην εκμετάλλευση.
Έτσι, 18 χρόνια τώρα, σε έναν χώρο ελεύθερης πρόσβασης για όλους και όλες γίνονται εκδηλώσεις (για πολλά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα όπως το περιβάλλον, η εργασία, η μετανάστευση, τις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες και τάξεις, κ.ά.), βιβλιοπαρουσιάσεις, κύκλοι αυτομόρφωσης, μαθήματα μητρικής γλώσσας σε παιδιά μεταναστών, θεατρικές πρόβες και παραστάσεις, χαριστικό παζάρι ρούχων, συλλογική κουζίνα, ποικίλα και διαφορετικά εργαστήρια, λειτουργεί παιδικό στέκι, βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, χώρος θεάτρου, αντιεμπορευματικό καφενείο, και πολλά ακόμα. Όλα τα παραπάνω χωρίς αντίτιμο, με ελεύθερη συνεισφορά. Παράλληλα, στον χώρο δραστηριοποιούνται πολυάριθμες συλλογικότητες και φιλοξενούνται άνθρωποι δίχως τη δυνατότητα να καλύψουν βασικές τους ανάγκες όπως άστεγοι και μετανάστ(ρι)ες.
Στον αντίποδα της φιλοξενίας, κάποιοι από τους μετανάστες βρίσκονται τώρα κατηγορούμενοι, κατηγορούμενοι επειδή επέλεξαν να μη ζήσουν στον δρόμο. Πέρα από όμως από μία στέγη, η Ρόζα Νέρα είναι κομμάτι των κοινών μας αγώνων, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών, αγώνων για ελεύθερη μετακίνηση, για ίσα εργατικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Κομμάτι του ευρύτερου αγώνα για τη ζωή, σε μια περίοδο όπου εν μέσω αντιμεταναστευτικών πολιτικών, η μεταναστευτική-προσφυγική ζωή ορίζεται ως ανάξια να βιωθεί. Όπου οι πρόσφυγες και οι μετανάστ(ρι)ες βιώνουν πολλαπλασιαστικά τη διαχείριση της συγκυρίας, περιθωριοποιούνται περαιτέρω, φυλακίζονται, υποσιτίζονται, επαναπροωθούνται, δολοφονούνται και (εξ)αφανίζονται.
Όλα τα παραπάνω προσπαθεί να ξεριζώσει το κεφάλαιο και στη θέση τους να χτίσει ένα ξενοδοχείο. Σε μια πόλη όπου ο ελεύθερος δημόσιος χώρος έχει ήδη συρρικνωθεί κυρίως για τις ανάγκες της τουριστικής βιομηχανίας. Σε μια πόλη που δεν έχει χώρο για πολλούς από τους κατοίκους της, όπου η φιλοξενία πλέον περιορίζεται στους τουρίστες, το ιδιωτικό κέρδος, τα αεροπλανοφόρα και τα εργαλεία του πολέμου, παρά στους ανθρώπους που βομβαρδίζονται και κυνηγιούνται. Σε αυτό το πλαίσιο, το Πολυτεχνείο Κρήτης συμπεριφερόμενο ως ιδιωτική κτηματομεσιτική εταιρεία αποφάσισε με την βοήθεια του πρύτανη-ξενοδόχου Διγαλάκη να μισθώσει το ακίνητο. Ένα κτήριο που μέχρι το 2004, όταν καταλήφθηκε, ρήμαζε παρατημένο για πάνω από 20 χρόνια. Δεν λογάριαζε όμως ότι η απόφαση ξενοδοχοποίησης του ιστορικού και διαχρονικού αυτού σημείου, κόντρα και στον πολεοδομικό σχεδιασμό, θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων στην πόλη. Μια θύελλα που πηγάζει από τις σχέσεις χρόνων που έχει αναπτύξει η κατάληψη με την τοπική κοινωνία ως κομμάτι της.
Στις 2 Φλεβάρη δεν δικάζονται μόνο οι συλληφθέντες/ίσσες που στεγάζονταν τη βραδιά της εκκένωσης στην κατάληψη Rosa Nera. Δικάζεται όλο το κίνημα της πόλης και όχι μόνο. Δικάζεται η ελεύθερη σκέψη, η αλλήλεγγύη, η αυτοοργάνωση, η αυτομόρφωση, η αντίσταση απέναντι στον καπιταλισμό, την ιδιωτική κερδοφορία, τον “εξευγενισμό”. Αυτό σημαίνει ότι δικαζόμαστε όλοι εμείς που ονειρευόμαστε και παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς σύνορα. Μια κοινωνία όπου η καθεμιά θα έχει πρόσβαση και θα απολαμβάνει τα παραγόμενα κοινωνικά αγαθά, όπου κανένας δεν θα είναι αόρατος, καμία αναλώσιμη. Στην τροχιά αυτού του κόσμου κινείται η κατάληψη Rosa Nera, δημιουργώντας κοινωνικές σχέσεις για τη συλλογική ζωή, 18 χρόνια τώρα.
Aυτή η κίνηση, αυτό το πράττειν, το οποίο αρνείται τις προσταγές του κράτους και του κεφαλαίου, είναι που δικάζεται στις 2 Φλεβάρη.
Καλούμε στα δικαστήρια, Τετάρτη 2 Φλεβάρη 2022, 9πμ