Κύριε Διευθυντά,
Η αφορμή να πάρω την πένα στα χέρια μου σήμερα ήταν το πρόσφατο απάνθρωπο γεγονός που συγκλόνισε το πανελλήνιο κι όχι μόνο για μια ακόμα φορά, της μάνας που έριξε το έντεκα μηνών αγγελούδι της στα παγωμένα νερά του Αλιάκμονα.
Τώρα απ’ ότι φαίνεται, τέτοιου είδους απάνθρωπα γεγονότα από τις «Μήδειες» αυξάνονται και πληθύνονται με ανησυχητικό ρυθμό. Προβληματιζόμαστε βέβαια όλοι για τους παιδοκτόνους γονείς και δεν μπορούμε να πιστέψουμε γιατί μια μάνα ή ένας πατέρας φθάνει στο έσχατο αποτρόπαιο αυτό γεγονός σκοτώνοντας τα παιδιά τους. Δεν μπορούμε να δώσουμε μια εξήγηση γιατί το έπραξε αυτό το έγκλημα. Πολλοί δίνουν την εξήγηση πως ο δολοφόνος, μητέρα ή πατέρας, δεν είναι στα συγκαλά του. Κι εδώ απορούμε όλοι. Ίσως να έχουν δίκιο, αλλά, δεν γνώριζαν οι δικοί τους άνθρωποι πως ο-η δολοφόνος είναι ψυχικά άρρωστος-η; Δεν τον βλέπανε ότι η συμπεριφορά του δεν είναι φυσιολογική; Εδώ πρέπει να πω ότι στα πιο πολλά τέτοιου είδους εγκλήματα, εφόσον γίνεται το κακό, αποκαλύπτουν ότι η μητέρα δολοφόνος έπαιρνε ψυχοφάρμακα ή ότι είχε νοσηλευτεί σε κάποιο ψυχιατρείο.
Κι ερωτώ, εφόσον το γνωρίζουν οι δικοί τους άνθρωποι ότι ο άνθρωπος τους είναι ψυχικά άρρωστος γιατί τον αφήνουν,είτε να συγκατοικεί με την μητέρα του στο ίδιο σπίτι και πολύ περισσότερο, στην ψυχασθενή μάνα, γιατί της εμπιστεύονται τα αγγελούδια που φέρνει με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο στον κόσμο; Τι καλό μπορεί να περιμένουμε από έναν ψυχασθενή και πάνω απ’ όλα γιατί τους αφήνουμε να τεκνοποιούν; Κι εδώ γεννάτε το μεγάλο γιατί.
Ένας λογικός άνθρωπος είναι δυνατόν να πέσει στην αγκαλιά μιας τρελής γυναίκας; Όχι βέβαια. Εκείνος που το κάνει αυτό ή είναι ψυχασθενής και κείνος ή είναι ψυχρός δολοφόνος. Ναι, ψυχρός δολοφόνος είναι γιατί γνωρίζει τι κάνει και τι μπορεί να ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον. Ακούμε συχνά πυκνά από τα Μ.Μ.Ε. ο ψυχασθενής γιος σκότωσε τη μητέρα του κ.ο.κ.Δεν μπορώ να δώσω κανένα ελαφρυντικό σε όποιον δίνει την συγκατάθεσή του ότι μια τρελή μάνα με την ψυχοφαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει είναι ικανή να μεγαλώσει παιδιά. Το να παραγκωνίσει ένας γονιός ένα ή δύο από τα παιδιά του φροντίζοντας περισσότερο τα άλλα του παιδιά, αυτό είναι συνηθισμένο φαινόμενο και πρέπει να το λάβουν υπόψιν τους οι τέτοιου είδους γονείς ότι αυτό που κάνουν είναι έγκλημα. Μπορεί να δημιουργήσουν με την συμπεριφορά τους αυτή έναν παιδεραστή με ότι αυτό συνεπάγεται, ή μια Μήδεια ακόμα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το συναίσθημα της πατρότητας και πολύ περισσότερο το συναίσθημα της μητρότητας, η μητέρα φύση, για δικούς της λόγους, το αφαιρεί από την ψυχή τους και γι’ αυτό γίνονται παιδοκτόνοι και βιαστές των παιδιών τους. Διανοητικά ανάπηροι γεννιούνται, όμως, δολοφόνοι και βιαστές γίνονται γιατί τους αφήνουμε εμείς. Δεν το βλέπεις κύριε ότι το παιδί σου δεν είναι σε θέση να γίνει γονιός; Γιατί δεν το εμποδίζεις;Δεν ξέρεις «κύριε» πατέρα ότι αυτό που κάνεις και βιάζεις το παιδί σου είναι αποτρόπαιο έγκλημα; Γιατί εγκληματείς; Γιατί αφήνεις τα ψυχοφθόρα συναισθήματα σου να γιγαντώνονται ώσπου κάποια στιγμή δεν μπορείς να τα ελέγξεις;
Σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να σας διηγηθώ ένα γεγονός που διέπραξαν, ποιοι δεν γνωρίζω, και το είδα ιδίοις όμμασι. Περιφερόμενος στην πόλη μας πριν από αρκετό καιρό, στην πλατεία των Νέων Καταστημάτων, είδα ένα γνωστό στην γύρω περιοχή ψυχασθενή να κρατάει στα χέρια του δύο – τρία διαφορετικού μεγέθους μαχαίρια, που κάπου τα πήγαινε, σιγοτραγουδώντας. Ο άνθρωπος φαινότανε ότι ζούσε στον δικό του κόσμο. Αν αυτός ο άτυχος συνάνθρωπός μας εγκληματούσε κάποια στιγμή θα έφταιγε εκείνος;Εγώ όμως δεν έμεινα αδιάφορος θεατής. Έκανα εκείνο που πιστεύω ότι είχα χρέος ως άνθρωπος να πράξω. Πήγα λίγο πιο πάνω που ήταν ένας αστυνομικός και του ανέφερα ότι ακριβώς είδα. Τι απέγινε εκείνος ο άνθρωπος δεν γνωρίζω. Ο αστυνομικός δεν ξέρω πως τον έπεισε να του δώσει τα μαχαίρια που κρατούσε.
Κλείνω το σημερινό μου άρθρο με τα παρακάτω: Όλοι μπορούμε να προσφέρουμε την όποια βοήθεια για την αποφυγή τέτοιου είδους εγκλημάτων.Η αδιαφορία μας γίνεται τροφή στους ψυχικά άρρωστους συνανθρώπους μας και πολύ περισσότερο στους κάθε είδους κακοποιούς και στους ψυχρούς εκβιαστές.
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής,
συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων