Μια πολύτιμη συλλογή από σπάνιες φωτογραφίες των Χανίων στις αρχές του 20ού αιώνα φέρνει στο φως η Ελένη Σημανδήρη μέσω της προσωπικής της σελίδας, προσφέροντας μια μοναδική οπτική στα χαμένα τοπία και τις άγνωστες πτυχές της πόλης, από την περίοδο 1906 έως 1909.
Πρόκειται για ιστορικά φωτογραφικά ντοκουμέντα, τα οποία αναδεικνύουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα των Χανίων από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα. Πολλά από τα σημεία που απαθανατίζονται στις εικόνες είτε έχουν αλλάξει δραματικά είτε δεν υφίστανται πλέον, γεγονός που καθιστά τη συλλογή εξαιρετικά πολύτιμη από άποψης πολιτιστικής και ιστορικής τεκμηρίωσης.
Τη συλλογή πλαισιώνουν φίλοι και συνεργάτες της κας Σημανδήρη, οι οποίοι προσφέρουν λεπτομερείς επεξηγήσεις για το περιεχόμενο κάθε φωτογραφίας, βοηθώντας τον θεατή να κατανοήσει το πλαίσιο και τη σημασία κάθε εικόνας.
Η εφημερίδα «Αγώνας της Κρήτης» ανέλαβε την ταξινόμηση του πολύτιμου αυτού υλικού και το παρουσιάζει στους αναγνώστες του, δίνοντάς τους την ευκαιρία να περιηγηθούν σε μια ξεχασμένη εποχή της πόλης.
Μεταξύ των φωτογραφιών που παρουσιάζονται, ξεχωρίζουν:
Τα «Εμπορικά» και το παλιό Τσαρσί με την πολυσύχναστη κίνηση της εποχής.
Η Παλιά Αγορά με τις δομές και την ατμόσφαιρα της προπολεμικής Χανιώτικης καθημερινότητας.
Τα Τρία Σαπουναριά, ένας ιστορικός βιομηχανικός χώρος με εμβληματική παρουσία.
Η Καμάρα του Λάκη του Τραγουδιστή, ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο που έχει συνδεθεί με προφορικές ιστορίες.
Ο σχεδόν άγνωστος σήμερα Πύργος της Χαλέπας, μέρος του οποίου διασώζεται ως ενσωματωμένο τμήμα σύγχρονου σπιτιού.
Η οδός Κανεβάρο με τον μυστηριώδη Αλή Γκογκό.
Και φυσικά, το Παλιό Λιμάνι των Χανίων, γεμάτο τότε με ιστιοφόρα, που αποπνέουν την αύρα μιας άλλης εποχής.
Δείτε το σπάνιο υλικό:
Οδός Αγγέλων, είσοδος στρατοπέδου και φυλακών τότε του ΦιρκάΤα περίφημα στουςπολύ παλιότερους “Τρία σαπουναριά”3. Οδός Τσουδερών, πίσω από τη σημερινή Αγορά, πριν τη ρυμοτόμηση της δεκαετίας του 30Το μεγάλο Αρσενάλι και το καρνάγιοΠαραδίπλα από το Χουσείν τζαμί στον ΚάτολαΠολυεθνικό χρώμα στα ΧανιάΗ Παλιά ΑγοράΗ Παλιά ΑγοράΒαρελάςΟι βαρκάρηδες ήταν κυρίως μουσουλμάνοιΓαλλικός στρατώνας τότε υπό καθεστώς κηδεμονίας των μεγάλων δυνάμεωνΣπλάντζια, προς τη σημερινή ΔασκαλογιάννηΓιουσουφ πασά τζαμί (Αρχ. Μουσείο), η αυλήΗ καμάρα του Λάκη του “τραγουδιστή”, απέναντι από τον Άγιο Νικόλαο. Πλέον έχει γκρεμιστείΧαλέπαΠαλιό ΛιμάνιΠλαζα remezzo. Τώρα έχει ανακατασκευαστεί η ξύλινη προέκταση με τα παράθυραΦιρκά με τις σημαίες των Μεγάλων Δυνάμεων20. Παλιό Τσαρσί (σημ. Ποτιέ)Η πλατεια στον ΚατολαΟδός Εισοδίων, με το παλιό Παρθεναγωγείο αριστεράΗ οδος κανεβαρο και στο βαθος το μουσα τζαμι με τον Αλή Γκογκό στο προσκήνιοΤα “Εμπορικά”, σημερινή Χάληδωνοδός ΘεοφάνουςΙσόγειο της βενετσιάνικης λότζιας στά Χανιά, είναι αυτά τα 5 θολωτά μαγαζιά που φαίνονται εδώ και καταδαφίστηκαν το 1930Γούβες, πίσω από τους Αγ. ΑναργύρουςΟ ξακουστός Πύργος Χαλέπας. Ο πύργος κτίστηκε περί τον 18ο αιώνα και στην ουσία ήταν έπαυλη που υπήρξε κατοικία του Τούρκου Αγά Ζούνη ή ΟυζούνηΤο Παλιό Λιμάνι γεμάτο ιστιοφόραΤο Παλιό Λιμάνι το 1903Σπλάντζια, κεντρικό τζαμί Οθωμανών. Παλαι ποτε ο ενετικος St Niccolo. Μέσα του φυλασσόταν το ξίφος του Δερβίση που το 1645 κατα την πολιορκία της πόλης είχε ανέβει στο κωδωνοστάσιο, διακήρυξε την πίστη στον Αλλάχ πριν χτυπηθεί από τους χριστιανούς και σκοτωθεί… Η πόλη όμως κυριεύθηκε από τους Τούρκους. Το ξίφος του Δερβίση έφυγε μαζί με τους Τούρκους το 1924 στην ανταλλαγή. Μαζί με τον Κουμπέ και τους 7 Τάφους έξω απο τα τείχη, ήταν τα βασικότερα προσκυνήματα των οθωμανών στα Χανιά.Captain Pillafort στα Χανιά το 1908
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία.
Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.