Το κακό υπερισχύει γιατί επιμένει. Όχι αναγκαστικά από κακία, αλλά από αδιαφορία. Επειδή έτσι βολεύει…

Κάθε χρόνο γράφονται παρόμοια δημοσιεύματα αυτή την περίοδο για τις άσχημες εικόνες στο Κεδρόδασος. Οι εικόνες όμως επαναλαμβάνονται, λες και υπάρχει μία μάζα ανθρώπων που απλά δεν ενδιαφέρεται.

Πρόκειται για ένα μείγμα ανθρώπων με πολύ διαφορετικές καταβολές, αφού ως δημοφιλής πλέον προορισμός το Κεδρόδασος συγκεντρώνει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και άνθρωποι που έχουν μία ιδιαίτερη ευαισθησία μετά από ένα σημείο κουράζονται να επισημαίνουν τα ίδια και τα ίδια.

Παρατηρούν τις κακές πρακτικές, και προσπαθούν να τις σταματήσουν μιλώντας σε αυτούς που φέρονται ασεβώς προς το περιβάλλον. Όμως οι κακές πρακτικές επιμένουν, επαναλαμβάνονται, και στο τέλος και αυτοί που επιθυμούν τον σεβασμό του περιβάλλοντος, στρίβουν αλλού τα μάτια τους μην μπορώντας να ασχολούνται διαρκώς με αυτούς που αδιαφορούν. Το κακό υπερισχύει γιατί επιμένει. Όχι αναγκαστικά από κακία, αλλά από αδιαφορία. Επειδή έτσι βολεύει…

Όταν έκλεισαν τη Χάληδων και την έκαναν πεζόδρομο, υπήρχε ένας άνθρωπος που παρά του ότι σε όλη την περιοχή δεν επιτρεπόταν πλέον η κυκλοφορία οχημάτων, αυτός πάρκαρε διαρκώς σχεδόν έξω από το σπίτι του.

Ήταν ένας νέος άνθρωπος, ο Ν., όχι πάνω από 25, ο οποίος έμενε ακριβώς εκεί που πάρκαρε το αμάξι του.

Ένας συμπολίτης μας, ας πούμε ο Γ., που έμενε εκεί κοντά του μίλησε και του είπε πως εσύ ειδικά που είσαι νέος δεν θα έπρεπε να κάνεις τις ίδιες μ****** που έκαναν οι πατεράδες μας, ενώ του επισήμανε ότι στα 100 μέτρα απόσταση υπήρχε χώρος δωρεάν πάρκινγκ (που πράγματι υπήρχε) όπου θα μπορούσε να παρκάρει το αμάξι και με δύο λεπτά περπάτημα να είναι στο σπίτι του.

Ο Ν., συμφώνησε σε όλα, και είπε πως άλλωστε τα γνωρίζει όλα αυτά κι αυτός. Ακολούθως οι δύο συμπολίτες μας πήγαν στα σπίτια τους.

Ο Γ. ένοιωσε ευχαριστημένος γιατί σκέφτηκε ότι να, αν μιλάς λογικά και δίχως να το παίζεις καμπόσος, μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Πήγε μετά και ξάπλωσε ευχαριστημένος από την ευτυχή κατάληξη της επικοινωνίας που είχε.

Μέσα σε μία βδομάδα ο Ν. ξαναεπέστρεψε στις παλιές συμπεριφορές και συνέχισε να παρκάρει όλο το χειμώνα ακριβώς έξω από το σπίτι του, πάνω στον πεζόδρομο.

Το δίδαγμα της σύντομης ιστορίας μας είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν με το καλό. Ότι κι αν τους πεις, όσο πειστικός κι αν είσαι, όσο δίκιο κι αν έχεις, όσο κι αν προσπαθείς να καταλάβεις την πλευρά τους, χάνεις τον χρόνο σου γιατί δεν υπάρχει κάτι να καταλάβεις.

Δεν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος για να φέρονται κάποιοι άνθρωποι έτσι παρά η βόλεψή και ο εαυτός τους.

Με κάποιους ανθρώπους, απλά χάνεις τον χρόνο σου όταν ασχολείσαι. Δεν είναι καν ελληνικό φαινόμενο. Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.

Στην Ελλάδα όμως η καφρίλα βασιλεύει. Ο κάφρος κάνει ότι γουστάρει. Και επειδή κάνει ότι γουστάρει περνιέται για ισχυρός.

Και κάποιοι λένε, μαγκιά του.

Μέχρι να αλλάξει αυτό, οι εικόνες από το Κεδρόδασος κάθε καλοκαίρι θα είναι παρόμοιες. Τα ρεπορτάζ θα επαναλαμβάνονται έτσι ώστε αν απλά αλλάζεις την ημερομηνία να είναι σα να έχει γραφτεί σήμερα.

Όμως, όσο περνούν τα χρόνια, οι πολίτες απογοητεύονται, κι επικρατεί η αδιαφορία. Γιατί ο αδιάφορος στην Ελλάδα αποδεικνύεται ο πιο ισχυρός.