Του Μ. Καπετανάκη

Δεκαεξάχρονος μετανάστης σήμερα δέχτηκε επίθεση και δάγκωμα από φίδι (πιθανολογείται από οχιά), ενώ εκτελούσε αγροτικές εργασίες  σε ένα χωράφι της Κωπαΐδας. Ίσως βέβαια να μην αναγνωρίζεται κάτι το περίεργο και ενδεχομένως << επιλήψιμο >>  σε αυτό το περιστατικό, το οποίο πήρε μια σχετική δημοσιότητα στο διαδίκτυο.

Εξωφρενική όμως είναι η συνέχεια της αντιμετώπισης αυτού του συμβάντος στο νοσοκομείο της Λειβαδιάς , όπου και μεταφέρθηκε ο άτυχος νέος από τον ιδιοκτήτη του αγροκτήματος, ώστε να του παρασχεθεί η κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Εφόσον μετά τις πρώτες βοήθειες κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά του στην Αθήνα, καθότι η μονάδα αυτή δεν διέθετε αντιοφικό ορό (!!!) και ο οποίος εκτιμήθηκε πως έπρεπε άμεσα να χορηγηθεί στον παθόντα. Σημειωτέον δε το θεραπευτικό πρωτόκολλο ορίζει πως σε περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών, επιβάλλεται η  κάλυψη του θύματος  με αντίδοτο  το αργότερο εντός δίωρου!

Και γιατί λοιπόν δεν ήταν εφοδιασμένο ένα νοσοκομείο νομού με ένα απλό ορό; Ειδικά σε μια γεωργική περιοχή  με τον γνωστό κάμπο, τους χιλιάδες απασχολούμενους εργάτες γης, τους τρεις πέριξ ορεινούς όγκους και τη δεδομένη φυσική παρουσία του εν λόγω επικίνδυνου  ερπετού;   Γιατί σε ολόκληρη τη Στερεά Ελλάδα ο συγκεκριμένος ορός διατίθεται μόνο σε μία μονάδα, δηλαδή στο νοσοκομείο της Λαμίας;

Μα ακριβώς επειδή  το Υπουργείο Υγείας και επί ηγεσίας της πρώτης φοράς << αριστεράς >> με τροποιητική  εγκύκλιο στις 31/7/2018 περιόρισε την προμήθεια αυτού του φάρμακου σε ελάχιστα νοσοκομεία αναφοράς και διαβαθμισμένης κατηγορίας 3. Σε αντίθεση με τα πρωτύτερα ισχύοντα για τα πολυαριθμότερα της κατηγορίας 2.  Αν και με βάση τη κοινή λογική (η οποία προφανώς  δεν συμβαδίζει με την καπιταλιστική απανθρωπιά) θα έπρεπε να  είναι εφοδιασμένα απαξάπαντα τα  Κέντρα Υγείας της  υπαίθρου με το αντιοφικό σκεύασμα.

Πως θα μπορούσε όμως να δικαιολογηθεί μια τόση << σπατάλη >> σε τέτοιες χαλεπές  δημοσιονομικά εποχές; Όταν το έξοδο  του κάθε ορού  ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσόν των περίπου 120 ευρώ;   << Ανεκτίμητη >> λέμε η αξία της ανθρώπινης ζωής, αλλά σε ….. (πως το έλεγαν προεκλογικά; ) ….. σε κοστολογημένα βρε αδελφέ πλαίσια.

Όσα δηλαδή   σε κρατικό επίπεδο καθορίζουν  οι αναθεματισμένα χρηματοβόρες υποδομές για την ασφάλεια των πολιτών στη Μάντρα, στο Μάτι, στο δολοφονικό οδικό δίκτυο, στα ρημαγμένα νοσοκομεία, στην αιγαιοπελαγίτικη ρουφήχτρα προσφύγων και παντού αλλού.  Όσα επίσης σε ιδιωτικό επίπεδο  αποφασίζει η ανύπαρκτη ευαισθησία του οποιουδήποτε κεφαλαιοκράτη βιομήχανου για την αποφυγή  εκδήλωσης εργατικών << ατυχημάτων   > >.    Όσες τέλος  σε εθνική διάσταση  εκατόμβες νεκρών θα απαιτήσουν οι μεγαλοϊδεατισμοί της άρχουσας τάξης και η αιμοβορία των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστικών προαγωγών της.

Δεν  χρεώνεται  λοιπόν ο κάθε ορός με μόλις δυο η` τρία ευρώ για να δαπανιούνται έτσι  << επιπόλαια >>. Αλλά με 120 σπαρταριστά.

Τι και αν πριν μερικά χρόνια εξανεμίστηκαν αχρείαστα και κάτω από έναν τεχνητό θόρυβο πολλά εκατομμύρια για την  σκανδαλώδη αγορά εμβολίων κατά της γρίπης των πουλερικών και επί ωφελεία αμερικάνικών εταιρειών συνιδιοκτησίας μέχρι και του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ;

Ας είναι άδεια τα νοσοκομειακά φαρμακεία από αντιοφικούς ορούς. Εδώ απλές πάμφθηνες γάζες  δεν υπάρχουν.  Αρκεί οι αποθήκες των δυνάμεων καταστολής  να ξεχειλίζουν από χημικά κατά διαδηλωτών, που παλεύουν για το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Όπως ακόμη η παραμικρή οικονομία δεν  συγχωρείται για τους πακτωλούς κονδυλίων, που απαιτεί η << προστασία >> του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας με ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη και ο δυσβάστακτος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός με  ως επί το πλείστον πάντοτε κερδισμένο τον υπερατλαντικό υποκινητή και διαιτητή και βασικά ζημιωμένους και καθημαγμένους τους λαούς.     Ούτε  επιπλέον υπήρξε ίχνος τσιγκουνιάς για την υπολογισμένη κοντά στα 200 δις ευρώ ανακεφαλαιοποίηση (και δώρισμα στους τοκογλύφους) των τραπεζών και για την εξίσου θηριώδη ενίσχυση από το δημόσιο (ήτοι από τη λαϊκή αφαίμαξη) του δαιμονισμένου επιχειρείν με προκλητικά  επενδυτικά κίνητρα και λοιπά προνόμια.

Άρα ξύγκι απ την μνημονιακά φτωχοποιημένη εργατολαϊκή  μύγα για να το καταβροχθίσουν οι παχύσαρκες θρασόμυγες   της ολιγαρχίας.

Μα ούτε 120 αστεία ευρώ έτσι για να προσποιούνται οι κυβερνήτες μας τους  φιλάνθρωπους;

<< Μικρό >>  γεγονός οι ελλείψεις των αντιοφικών ορών. Σοβαρά τα συμπεράσματα. Μικροί αγώνες για τα πιο απλά και καθημερινά προβλήματα. Μαζική και οργανωμένη ταξική  αντίσταση για την υπεράσπιση του μεροκάματου, της σύνταξης, περίθαλψης, μόρφωσης, ειρήνης και ελευθερίας.

Να ποια  είναι η πιο απειλητική (που ολοένα θα γίνεται τρομακτικότερη)   οχιά του πλανήτη. Μοναδικό  δε αντίδοτο στο δηλητήριο της, η πάλη μας. Βέβαια η οριστική λύση   και δίχως εναλλακτική διέξοδο είναι το κόψιμο του κεφαλιού της.