Το «όχι» του ΚΚΕ στις κυβερνήσεις συνεργασίας με προοδευτικό ή αριστερό πρόσημο επαναλαμβάνει ο γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» .
Εν όψει της εφαρμογής της απλής αναλογικής – που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ – στις επόμενες εκλογές, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σηκώνει ψηλά τη ρητορική περί των κυβερνήσεων συνεργασίας που είναι δυνατό να επιτευχθούν με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συμμετοχή πολιτικών δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές, προοδευτικές, κ.λπ.
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, με το επιχείρημα περί της επιβεβλημένης από τα πράγματα ανάγκης συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στο μεταξύ εκτινάχθηκε σε ποσοστά κόμματος εξουσίας, κατάφερε να πιέσει πολιτικά και να συμπιέσει εκλογικά το ΚΚΕ.
Ωστόσο, στον Περισσό θεωρούν ότι η κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ, δικαίωσε πλέον την επιλογή του να μην ανταποκριθεί στα σχετικά καλέσματα από το 2012 ώς το 2015, καθώς αποδείχτηκε η προσαρμογή στην «καπιταλιστική διαχείριση». Συνεπώς, εκτιμά ο Περισσός, στα μάτια μερίδας του κόσμου της Αριστεράς αποδυναμώνονται οι σημερινές εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κριτική από τους άλλους χώρους της Αριστεράς ότι το ’89 συνεργάστηκε ακόμη και με τη Δεξιά, φαίνεται να πέφτει στο κενό, καθώς το ΚΚΕ έχει αφήσει πίσω του εκείνη την εποχή υπό την έννοια ότι σταθερά από το 1990, και ακόμα πιο εμφατικά εντός της τελευταίας δεκαετίας, απορρίπτει, από θέση αρχής, τη λογική των κυβερνήσεων συνεργασίας «εντός του καπιταλιστικού πλαισίου».
Αν το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «όλοι αριστεροί είμαστε κατά βάθος και ενδιαφερόμαστε για το καλό των εργαζομένων» ο Περισσός απαντά υπογραμμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο κοντά στη Ν.Δ., στον βαθμό που ταυτίζεται μαζί της στα «μεγάλα» και την αντιπολιτεύεται στα επί μέρους.
«Προοδευτικό βαφτίζεται ό,τι συμφέρει το σύστημα»
Ερωτηθείς για το παράδειγμα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, στο πλαίσιο της παραπάνω συνέντευξης, απορρίπτει το επιχείρημα ότι «δεν ανατρέπει τον καπιταλισμό αλλά τουλάχιστον μπορεί να βελτιώσει τη θέση των εργαζομένων» παραθέτοντας σειρά πρωτοβουλιών των κυβερνήσεων συνεργασίας «με τη συμμετοχή ή την ανοχή των κομμουνιστών».
«Η πορτογαλική κυβέρνηση εκβίασε τους απεργούς εκπαιδευτικούς για να επιβάλει το πάγωμα μισθών. Χρησιμοποίησε τον στρατό και την πολιτική επιστράτευση κατά της απεργίας των οδηγών βυτιοφόρων. Εφαρμόζει ιδιωτικοποιήσεις, σκληρή φορολογία στον λαό και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση στην Ισπανία ανακοίνωσε αντιασφαλιστικά μέτρα. Αναγνώρισαν τον πραξικοπηματία Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα. Υλοποιούν όλη τη στρατηγική της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Τύφλα να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ… Πώς να σταθεί η εκτίμηση για πραγματική βελτίωση της ζωής των εργαζομένων;», αναφέρει.
Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι «το κουστούμι των κυβερνήσεων συνεργασίας φοριέται πολύ τελευταία, με πιο πρόσφατο αυτό των δήθεν προοδευτικών δυνάμεων, μόνο που πλέον «προοδευτικό» βαφτίζεται οτιδήποτε συμφέρει το σύστημα». Επαναλαμβάνει τη θέση ότι «μια κυβέρνηση συνεργασίας, στο πλαίσιο του εκμεταλλευτικού συστήματος, θα υλοποιήσει από χέρι αντιλαϊκές πολιτικές». Και ξεκαθαρίζει ότι «το ΚΚΕ θα συμμετέχει με όλες του τις δυνάμεις στη διακυβέρνηση μιας πραγματικής εργατικής – λαϊκής εξουσίας που θα εκφράζει την πραγματική συνεργασία – συμμαχία που έχει ανάγκη ο τόπος μας, αυτή της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των λαϊκών στρωμάτων».