«Δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης και πρώτης κατηγορίας»| Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας Παναγιώτης Παντελάκος, είναι ο άνθρωπος ο οποίος είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Και βεβαίως, σε αυτές τις περιπτώσεις, η ειλικρίνεια αυτή ενοχλεί. Και ενόχλησε πολλούς. Και δυστυχώς, κάποιοι σε κάποια θέματα συνεχίζουν να δρουν ως κομματικοί εκπρόσωποι και όχι ως εκπρόσωποι του λαού και του δημόσιου συμφέροντος. Ενάντια και στο λόγο των πλέον ειδικών…
Ο κ. Παντελάκος, προ ολίγων ημερών είχε προβεί σε σημαντικές καταγγελίες. Είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Για ένα «στολίδι» Ακτινοθεραπευτικό Τμήμα που θα μπορούσε να λειτουργήσει στο νοσοκομείο Χανίων, το οποίο έμοιαζε με τελειωμένη υπόθεση και το οποίο εν τέλει δεν έγινε. Σκόπιμη υποβάθμιση του δημόσιου τομέα για εξυπηρέτηση του ιδιωτικού; Λόγοι φιλοδοξιών και πολιτικών σκοπιμοτήτων; Είχε πει, «οι καλύτεροι πελάτες των ιδιωτικών Νοσοκομείων στην Αθήνα είναι Κρητικοί». Όπως επίσης «πιστεύετε ότι ακόμη και αν ήταν εξοπλισμένο με περισσότερους γραμμικούς επιταχυντές και καλύτερο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στο βάρος των ασθενών που έχει όλη η Κρήτη;». Η ερώτηση ήταν ρητόρικη όμως έδωσε απάντηση: Όχι.
Σε όλες αυτές τις σοβαρότατες καταγγελίες από τα πιο επίσημα χείλη, οι επίσημοι φορείς και εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών, προσπάθησαν για πολλοστή φορά να κρατήσουν «χαμηλά τους τόνους». Με χλιαρές αντιδράσεις ή σιωπή. Όπως και στη συνεχιζόμενη αποψίλωση του νομού από υπηρεσίες, όπως και στην περίπτωση της Μονάδας Νεογνών. Απόντες και από την υπεράσπιση ένος πολίτη που πλήττεται βάρβαρα από οικονομικά μέτρα που δεν έχουν κανένα αντίκτυπο και καταδικάζουν πολλούς στον αφανισμό.
Άνεργους, εργαζόμενους, μικροεπιχειρηματίες. Κρατούν χαμηλά τον πήχυ για τις προσδοκίες των πολιτών. Οι οποίοι, είναι φανερό πια, χωρίζονται σε πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Αυτούς που έχουν λεφτά, κι αυτούς που δεν έχουν. Αυτούς που εκμεταλλεύονται την ανώμαλη πολιτική συγκυρία και τους άλλους που αναζητούν δικαιοσύνη… Γίνεται δίχως αγώνα; Όταν εκεί που θα έπρεπε ν’ αρχίζουν αγώνα, αυτή «διαχειρίζονται» την εκάστοτε «κρίση» που προκύπτει; Όταν δε τηρούν καν τις υπογραφές τους σε «πρωτόκολλα τιμής»;
Ίσως και για προσωπικούς λόγους ο κ. Παντελάκος, η ευαισθησία του είναι ιδιαίτερη. Ο πατέρας του είχε πεθάνει από καρκίνο. Γνωρίζει τον πόνο όχι μόνο ως ένας επιστήμονας που εξετάζει έναν ασθενή με καρκίνο, αλλά και ως γιος που βλέπει τον πατέρα του να υποφέρει από την ασθένεια. Και βάζει πρώτα τον άνθρωπο και τον πολίτη.
Σήμερα, υπάρχουν δύο ειδών ταχυτήτων καρκινοπαθείς, το λέει κι ο ίδιος: Αυτοί που έχουν χρήματα και αυτοί που δεν έχουν και περιμένουν σε «εγκληματικές» λίστες αναμονής. Στη συνέντευξή του, στα πλαίσια της εκπομπής «ΧΘΕΣ – ΣΗΜΕΡΑ – ΑΥΡΙΟ» με τον Νίκο Αγγελάκη τονίζει πως όπως δεν πρέπει να υπάρχουν πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, δε νοείται να υπάρχουν και καρκινοπαθείς πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Ο καρκινοπαθής είναι και αυτός ένας πολίτης. Δεν είναι μόνο οι πλούσιοι πολίτες, κι ούτε πρέπει μόνο οι πλούσιοι να μπορούν να θεραπεύονται από τον καρκίνο…
Δίνει έμφαση στο γεγονός πως ο καρκίνος δεν είναι ούτε επάρατος, ούτε ανίατος και μιλά για τη σημασία των ογκολογικών συμβουλίων. Δηλαδή, συμβουλίων, όπου συμμετέχουν οι γιατροί των διαφορετικών ειδικοτήτων που αντιμετωπίζουν τον καρκίνο ξεχωριστά κι ανά περίπτωση για κάθε ασθενή. Γιατί δε νοείται μεμονωμένη αντιμετώπιση αλλά συνολική, όλων των ειδικοτήτων, για τη θεραπεία.
Μιλά για τις ευθύνες της πολιτείας για τη μη ύπαρξη όλα αυτά τα χρόνια αρχείου νεοπλασιών. Ενημερώνει πως τους τελευταίους δύο μήνες ξεκίνησε μια προσπάθεια η οποία έχει όμως πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει για να εκπληρώσει τον σκοπό της: τη γνώση του προβλήματος συνολικά ανά περιοχή και τους παράγοντες που δημιουργούν το πρόβλημα. Στην περίπτωση των Χανίων, αυτό θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Τονίζει ότι «η τοποθέτηση ενός γραμμικού επιταχυντή στα Χανιά δε θα εξυπηρετήσει μόνο τα Χανιά. Θα εξυπηρετήσει όλη την Κρήτη» για να μην υπάρχουν μετανάστες στο Ηράκλειο για τον καρκίνο.
Μιλά για την αναγκαιότητα να ενωθούν τα θεσμικά όργανα που ασχολούνται με την πρόγνωση και ίαση του καρκίνου και μοιράζεται το όραμά του για ένα πραγματικό Υπουργείο Υγείας και όχι για ένα Υπουργείο Ασθένειας όπως είναι σήμερα. Ο κ. Παντελάκος είχε το θάρρος και μίλησε. Οι πολίτες άκουσαν. Οι πολιτικοί τι θα κάνουν; Ακολουθεί ολόκληρη η αποκαλυπτική συνέντευξη.
Νίκος Αγγελάκης: Πρέπει να σας χρωστούμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που είπατε. Για το παιχνίδι συμφερόντων…
Παναγιώτης Παντελάκος: Θέλω να σας πω με χίλιους δυο τρόπους ότι δε μου χρωστάτε ευγνωμοσύνη. Δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας και πρώτης κατηγορίας. Όλοι οι πολίτες απέναντι στο νόμο και στο Σύνταγμα είμαστε ίδιοι! Και είναι ντροπή να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πάσχουν από καρκίνο και να είναι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας.
Ν.Α.: Έχετε καταγωγή από τα Χανιά πληροφορούμαι;
Π.Π.: Απ’ τους Αρμένους του Αποκόρωνα.
Ν.Α.: Έτσι εξηγείται η αγωνία σας για την τύχη του τόπου και για το πολύ σημαντικό αυτό θέμα. Τώρα, αυτά όλα που είπατε είναι συγκλονιστικά από την άποψη ότι είστε ο πλέον ειδικός για να τα πείτε διότι τα λέγαμε κι εμείς από την εκπομπή αλλά δεν έχει και τόση βαρύτητα όσο αυτά που λέτε εσείς και τη συγκεκριμένη ώρα.
«Ο καρκίνος δεν είναι ούτε επάρατος ούτε ανίατος»
Π.Π.: Θέλω να σας πω ότι αυτά είναι γνωστά στην ελληνική πολιτεία περίπου 10 χρόνια και σε διαφορετικές κυβερνήσεις. Άρα είναι θέμα πολιτικής απόφασης και μόνο για να φθιαχτούνε δομές οι οποίες θα βοηθήσουν τον Έλληνα καρκινοπαθή. Προς την κατεύθυνση αυτή η ελληνική πολιτεία τον τελευταίο χρόνο έχει θεσπίσει κάποιους νόμους. Καιρός είναι όμως να υλοποιηθούν οι νόμοι αυτοί. Διότι να θεσπίζεις νόμους δίχως να υλοποιούνται είναι ασκήσεις επί χάρτου.
Ν.Α.: Έτσι ακριβώς. Τώρα το χρέος των τοπικών αρχών νομίζω κ. Παντελάκο είναι ότι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Κι αφού εσείς δώσατε το έναυσμα και η καταγγελία σας μιλάει πολύ αναλυτικά από εδώ και μετά πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί.
Π.Π.: Περιμένω και τη βοήθεια σας ως θεσμικό και συμβουλευτικό όργανο της πολιτείας να βοηθήσετε έτσι ούτως ώστε να φθιαχτεί ακτινοθεραπευτικό τμήμα στα Χανιά. Το έχει ανάγκη ο τόπος και πληθυσμιακά και επιστημονικά. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε το στόχο μας. Το λέω ως ένα μήνυμα διαπιστωμένο με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την πρόγνωση και ίαση του καρκίνου. Γιατί δεν είναι ούτε επάρατος ούτε ανίατη. Επειδή χρησιμοποιούμε λέξεις που έχουν βαρύτητα, πρέπει ν’ αλλάξουμε το λεξιλόγιό μας. Ο καρκίνος δεν είναι ούτε επάρατος ούτε ανίατος.
Ν.Α.: Αρκεί να έχουμε βέβαια τη δυνατότητα της πρόληψης. Της διαπίστωσης της έγκαιρης.
Π.Π.: Της πρόληψης και της έγκαιρης και σωστής θεραπείας. Το Νοσοκομείο Χανίων με μεγάλη μου χαρά, το Ογκολογικό του τμήμα με τον κ. Βαρθαλύτη, έχει ζητήσει από την Ακτινολογική Εταιρεία, να διαθέσει και διαθέτει θεραπευτή ογκολόγο για να γίνουν τα ογκολογικά συμβούλια. Διότι δεν είναι δυνατόν κάποιος ασθενής να υποβάλλεται έτσι στην τύχη μόνο σε ακτινοθεραπεία ή μόνο σε χημιοθεραπεία ή μόνο σε χειρουργική επέμβαση. Χρειάζεται και οι τρεις ειδικότητες να συμβάλλουν προς την θεραπεία του καρκίνου το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένη σειρά.
«Μέχρι πριν από 2 μήνες δεν υπήρχε αρχείο νεοπλασιών»
Ν.Α.: κ. Παντελάκο, έχουμε στατιστικά στοιχεία για το πλήθος των κρουσμάτων που έχουμε στο νομό Χανίων, στην Κρήτη;
Π.Π.: Δυστυχώς δεν έχουμε στοιχεία από κανένα μέρος της Ελλάδας γιατί μέχρι πριν από 2 μήνες δεν υπήρχε αρχείο νεοπλασιών. Τη στιγμή αυτή έχει αναλάβει το συντονισμό και τη συλλογή στοιχείων πιλοτικά το ΚΕΡΘΝΟ και γίνονται προσπάθειες για καταγραφή στατιστικών καρκίνου σε όλη την Ελλάδα. Βεβαίως αυτό δε θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Αλλά, από το τίποτα, κι αυτό είναι ένα βήμα, είναι μία κίνηση.
«Να μην έχουμε μετανάστες καρκινοπαθείς στο Ηράκλειο ή στην Αθήνα από τα Χανιά»
Ν.Α.: Βέβαια, θα καταγράφει και την αιτία, γιατί αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο.
Π.Π.: Θα σας θυμίσω μια παλαιότερη δήλωση του μεγάλου καθηγητή ακαδημαϊκού κ. Τριχόπουλου ο οποίος έλεγε ότι χάνουμε την μάχη με τον καρκίνο για μερικά εκατομμύρια ευρώ… Κι αυτή, τότε, ήταν η αλήθεια… Περάσαμε στο επόμενο βήμα, πρέπει να αλλάξουμε σελίδα στο χώρο της υγείας για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε από την αρχή και να κάνουμε τέτοια πράγματα και τέτοιες υπερβάσεις και να έρθουμε να δούμε την καθημερινότητα και την κοινωνική προσφορά στον έλληνα πολίτη στον έλληνα καρκινοπαθή. Εμείς δεν είμαστε συνδικαλιστικό όργανο, είμαστε επιστημονικό όργανο. Δεν έχουμε σχέση δηλαδή να πάρουμε κομμάτι ούτε να επιδοτηθούμε από το δημόσιο ή από κάποιο άλλο φορέα. Μοναδικός μας σκοπός είναι να παρέχουμε υπηρεσίες ποιοτικές στον έλληνα καρκινοπαθή. Τίποτα περισσότερο και τίποτατο λιγότερο. Λέμε λοιπόν πως αξίζει, όπως και κάθε πολίτης της Ελλάδος, και η Κρήτη μας και ο νομός μας τα Χανιά, αλλά κι η Κρήτη γενικότερα, διότι, η τοποθέτηση ενός γραμμικού επιταχυντή στα Χανιά δε θα εξυπηρετήσει μόνο τα Χανιά. Θα εξυπηρετήσει όλη την Κρήτη. Να μην έχουμε μετανάστες καρκινοπαθείς στην Αθήνα, να μην έχουμε ασθενείς οι οποίοι θα πηγαίνουν στο Ηράκλειο με τρεις ώρες σφαδάζοντας στους πόνους και εν πάσει περιπτώσει να μπορούμε να κάνουμε και μία έγκαιρη διάγνωση και μία έγκυρη θεραπεία.
«Προς ένα Υπουργείο Υγείας και όχι προς ένα Υπουργείο Ασθένειας»
Ν.Α.: Μου προκαλεί εντύπωση βέβαια ότι μέχρι τώρα δεν τηρούνται στοιχεία σε ένα τόπο που έχουμε – δεν ξέρω υποθέτω πως πρέπει να είναι ηυξημένα τα κρούσματα γενικότερα στην Κρήτη και ειδικότερα στα Χανιά του καρκίνου. Έχω αυτή την εντύπωση, δίχως να ξέρω βέβαια.
Π.Π.: Δε θα μπορέσω να σας δώσω στοιχεία συγκεκριμένα. Μάλλον, και να σας τα δώσω μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα αμφισβητήσει. Έχω μία άποψη, γνωρίζω τι γίνεται στα Χανιά, και πόσο επιβαρυμένη είναι ή δεν είναι, αλλά μπορεί ο συνάδελφος να τα αμφισβητήσει διότι δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένα. Λένε, λ.χ., ότι τα Χανιά έχουν διπλάσια ποσοστά σε έναν τύπο καρκίνο, στον καρκίνο του λάρυγγα. Για παράδειγμα λέμε. Θα μου ζητήσει ο άλλος στοιχεία τεκμηρίωσης. Τι θα του πω; Έχω στο κέντρο όπου εργάζομαι Χανιώτες όπου πάσχουν από καρκίνο του λάρυγγα; Αυτή δεν είναι απάντηση. Καταλάβατε; Βλέπουμε αρκετούς ασθενείς από την Κρήτη με καρκίνο. Δε σημαίνει ότι έχουν συγκεκριμένη επίδραση τα φυτοφάρμακα. Αλλά πρέπει να βρούμε ποιοι είναι αυτοί οι περιβαλλοντικοί παράγοντες οι οποίοι συντελούν στο να έχουμε περισσότερο καρκίνο του προστάτη, περισσότερο καρκίνο του πνεύμονα, λιγότερο ουροδόχος κύστη. Αυτά είναι μεγάλη συζήτηση. Και χρειάζεται πολύ – πολύ δουλειά. Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μας, και οι εθελοντικές οργανώσεις και μεις προς το καλύτερο, προς ένα Υπουργείο Υγείας και όχι προς ένα Υπουργείο Ασθένειας. Γιατί, αυτή τη στιγμή, διαθέτουμε Υπουργείο Ασθένειας.
«Οποιοσδήποτε παράγοντας επιβαρρύνει την υγεία είναι καταγεγραμμένος»
Ν.Α.: Κάνω μία κακη σκέψη κ. Παντελάκο και θα σας την εκφράσω. Ίσως είναι αυτός ο λόγος που δεν τηρούνται αρχεία επίσημα, διότι θα γνωρίζαμε τα αίτια που προκαλούν το πρόβλημα. Πρέπει να πω ότι δεν είμαι γιατρός αλλά απ’ ότι γνωρίζω η ρύπανση από τα φυτοφάρμακα και άλλες αιτίες προκαλούν και καρδιοπάθειες και θρομβώσεις και άλλες ασθένειες. Έτσι δεν είναι;
Π.Π.: Θα σας πω με δύο λόγια, γιατί δεν ξέρουμε ότι τι τρώμε ούτε τι πίνουμε, ούτε τι αναπνέουμε. Οπότε, εδώ και η δυσκολία μου. Μπορώ να το πω, δε μπορώ να το τεκμηριώσω! Οποιοσδήποτε μπορεί να μου πει ότι στα Χανιά δεν είναι έτσι. Μπορεί να μου πει, εδώ δεν έχουμε απόβλητα. Και πως θα το τεκμηριώσω αυτό; Δεν ξέρω αν είναι εκ του πονηρού αυτό το στοιχείο. Θα ήθελα να πιστεύω ότι σε ένα κράτος σα την Ελλάδα μας είναι ντροπή να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ας βρεθούν λοιπόν οι φορείς οι οποίοι θα τα βγάλουν στη δημοσιότητα. Εμείς ως Επιστημονική Εταιρεία βγάζουμε στη δημοσιότητα και βοηθάμε για στοιχεία που είναι τεκμηριωμένα.
Ν.Α.: Θλιβόμαστε πολλές φορές όταν δεν έχουμε ούτε καν τα στοιχεία. Πρέπει να πούμε ότι εδώ στην Κρήτη υπάρχουν και άλλες ιδιαιτερότητες όπως οι χιλιάδες πτήσεων που γίνονται από τις βάσεις ελληνικές και ξένες. Και αυτά, οπωσδήποτε, επιβαρρύνουν το περιβάλλον.
Π.Π.: Και βέβαια υπάρχουν. Ότι υπάρχουν, δεν το συζητάμε. Ότι υπάρχουν, υπάρχουν. Δε μπορώ όμως, όπως σας είπα, να γνωρίζω πράγματα που συμβαίνουν στα Χανιά από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι οποιοσδήποτε παράγοντας επιβαρρύνει την υγεία είναι καταγεγραμμένος, ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί και πρέπει να τους αποφεύγουμε.
Αναγκαιότητα να ενωθούν τα θεσμικά όργανα που ασχολούνται με την πρόγνωση και ίαση του καρκίνου
Ν.Α.: Τι θα πρέπει να αποφεύγουμε λοιπόν;
Π.Π.: Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Ο πατέρας μου ήταν από τη Μάνη, η μητέρα μου από τους Αρμένους Αποκόρωνα. Ήρθε λοιπόν να υπηρετήσει στο Ναύσταθμο της Κρήτης, στην Υπηρεσία του. Πριν 50 χρόνια. Στα 50 χρόνια αυτά που πέρασαν δεν ήμασταν γνώστες ότι ο αμίαντος είναι επιβαρρυντικός παράγοντας και φτιάχνανε αμιαντοσωλήνες για νερό. Δεν το γνωρίζανε, και να το γνωρίζανε δεν ξέρανε τι επίπτωση θα είχε ότι οι αμμοβολές περιέχουν αμίαντο και η εισπνοή για 35 δευτερόλεπτα αμιάντου σε 35 χρόνια από τη μέρα εισπνοής του δημιουργεί καρκίνο στο μεσοθελίωμα. Ο πατέρας μου λοιπόν που εργαζότανε τότε στο Ναύσταθμο, εγινότανε στα καράβια και γίνονται ακόμα και τώρα αμμοβολές για τα στεγανά. Δηλώνω λοιπόν ότι είναι ένας καρκίνος εργασιακός το μεσεθελίωμα. Το ξέρει όλος ο κόσμος… Αυτό είναι τεκμηριωμένο. Ότι η εισπνοή αμιάντου σε οποιαδήποτε μορφή για 35 δευτερόλεπτα δημιουργεί μετά από 35 χρόνια μεσοθελίωμα. Έτσι έχω χάσει τον πατέρα μου. Εδώ λοιπόν που ξεκινάει πλέον το πρόβλημα και το γνωρίζουμε το θέτουμε: όχι σε αμμοβολές, όχι σε αμιάντους, όχι σε ψευδοροφές οι οποίες πιθανόν να περιέχουν αμίαντο. Τα προβλήματα που υπάρχουν στον ελληνικό χώρο είναι πολλά, και δε μπορούμε να τα συζητήσουμε. Και επίσης τα προβλήματα που έχει η ογκολογική μας κοινότητα. Αυτό που είναι το μείζον απαισιόδοξο και ισχύει είναι ότι και οι τρεις ειδικότητες τα θεσμικά όργανα που είναι η Ακτινοθεραπευτική Εταιρεία, η Εταιρεία Παθολόγων Ογκολόγων Ελλάδος και η Χειρουργική Εταιρεία Ογκολογίας είναι και πρέπει να είναι ένα προς την πρόγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου. Επιστημονικά, καμμία σχέση με συνδικαλισμό, καμμία σχέση με κόμματα, καμμία σχέση με αυτά που πήγαν την Ελλάδα πίσω. Πρέπει να πάμε την Ελλάδα μας μπροστά. Και μπροστά μπορούν να την πάνε τεκμηριωμένα και μόνο με τη σκέψη στο μέλλον, στο τι θα αφήσουμε στα παιδιά μας.
«Τα στεγανά στην Υγεία δεν πρέπει να υπάρχουν»
Ν.Α.: Δε θέλω να σας ταλαιπωρήσω με τα υπόλοιπα. Άλλωστε γράφτηκαν στις εφημερίδες. Ήταν συγκλονιστικά αυτά που είπατε για την ταλαιπωρία των καρκινοπαθών στα Χανιά. Τα γνωρίζουμε τα έχουμε πει, εδώ είναι θέμα ευθύνης και θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί ανάψατε καλά τη δάδα του αγώνα προς την κατεύθυνση αυτή και εμείς θα είμαστε σε επαφή μαζί σας και με την επιβοήθηση των τοπικών αρχών που πιστεύω να ευαισθητοποιηθούν μετά και τις δικές σας δηλώσεις, να κάνουμε κάτι καλό για τον τόπο.
Π.Π.: Πιστεύω ότι ο τόπος, και μην το πάρετε αυτό τοπικιστικά, ότι ο τόπος των Χανίων έχει επαναστάτες. Και είναι έτοιμοι να προσφέρουν και αυτή τη φορά στον αγώνα υπέρ της Ογκολογίας στην Ελλάδα κι εμείς στον τόπο μας τα Χανιά. Το πιστεύω. Προς αυτή την κατεύθυνση, δώστε μας τη βοήθειά σας, τα Μέσα Ενημέρωσης μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ, μας έχουν βοηθήσει στη δημιουργία στο νοσοκομείο Παίδων του Ακτινολογικού Τμήματος και σε άλλα πολλά. Να μην έχουμε πια στεγανά. Τα στεγανά στην Υγεία δεν πρέπει να υπάρχουν. Και να μετατρέψουμε το Υπουργείο Υγείας σε πραγματικό Υπουργείο Υγείας από Υπουργείο Ασθένειας που είναι.
