«Εδώ, ανάμεσα στα μάτια». Ο νεαρός Κρητικός δείχνει με το δάχτυλό του το σημείο και εξηγεί: «Εκεί θα της έριχνα της Μέρκελ». Χαμογελάει. Το θεωρεί φυσικό να τη μισεί.
Το Politico πραγματοποίησε οδοιπορικό στην Κρήτη, μόνο που σκοπός δεν ήταν να προβληθούν οι -έτσι και αλλιώς γνωστές- ομορφιές της, αλλά να αναδειχθεί η περηφάνια και η… ιδιαιτερότητα των κατοίκων της. Πήγε, όπως αναφέρει και στον τίτλο, στο «νησί της βεντέτας και του μίσους προς τους Γερμανούς».
Το ταξίδι ξεκίνησε από το Ηράκλειο, που ήδη βιώνει τις πρώτες εκλάμψεις του καλοκαιριού και τη φρενίτιδα των πρώτων τουριστών της περιόδου που επιθυμούν να γευτούν τις χάρες αυτού του τόπου. Όμως, οι Κρητικοί έχουν τις δικές τους σκέψεις και τη δική τους λογική. Στο πρόσφατο δημοψήφισμα τα μεγαλύτερα ποσοστά του «Όχι» εμφανίστηκαν στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Χανιά (73,2%). Να είναι τυχαίο; Μάλλον όχι.
Ο Γιώργος Χατζηδάκης, ένας δάσκαλος ξένων γλωσσών, λέει στον δημοσιογράφο: «Έχουμε μπόλικο πολιτισμό εδώ, πολλή Ευρώπη, πολλά από τα πάντα». Ο ίδιος, εκτός από το επάγγελμά του, έχει κάμποσες ρίζες ελιές που τις δουλεύει μαζί με τη γυναίκα του. Ζει σε μια κοινότητα πολύ καλά οργανωμένη, που το κυρίαρχο στοιχείο της είναι η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια και η πραγματική φιλία.
Κάνοντας χρέη ξεναγού, ο Γιώργος Χατζηδάκης λέει στον δημοσιογράφο του Politico: «Στην Κρήτη, εάν έχεις προβλήματα υγείας ή οικογενειακά προβλήματα, θα πας να κάνεις ένα τάμα σε μια εικόνα. Εάν τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, θα χτίσεις μια εκκλησία. Κάποιοι το κάνουν για να θυμούνται τους ανθρώπους που έχασαν. Ξέρεις πόσοι χάνονται κάθε χρόνο στον δρόμο; Οι Κρητικοί δεν μαθαίνουν ποτέ να οδηγούν».
Ξέρουν, όμως, από ιστορία. Και όπως λέει ο Χατζηδάκης: «Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πάνω από 1.000 χωριά καταστράφηκαν από τους Γερμανούς. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε το αναγκαστικό δάνειο κατά την περίοδο της Κατοχής. Πήραν το 90% του χρυσού μας για να ταΐσουν τους στρατιώτες τους. Νομίζω πως κάποιοι θα έπρεπε να κρατούν χαμηλό προφίλ και να μη μας δείχνουν με το δάχτυλο. Επαναλαμβάνω: χίλια χωριά εξαφανίστηκαν από τον χάρτη. Οι σκελετοί μικρών παιδιών βρέθηκαν μετά από χρόνια. Πρέπει να μαζέψουμε όλες αυτές τις φωτογραφίες σε ένα άλμπουμ και να το στείλουμε στον Σόιμπλε ως δώρο γενεθλίων».
Η επόμενη στάση ήταν τα Μάταλα. Το γνωστό μέρος από τη δεκαετία του ’70 με τους χίπις και τον ελευθεριακό έρωτα. Ο 57χρονος Ηρακλής Μολώσης, ιδιοκτήτης δύο ξενοδοχείων, είναι ο επόμενος συνομιλητής. Ψήφισε κι αυτός «Όχι» και μάλιστα είναι από τους λίγους που επιθυμούν να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη. «Η Ελλάδα θα γίνει φθηνός τόπος για τους τουρίστες», λέει χαρακτηριστικά και εξηγεί με τη σειρά του πως κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής ακόμη και 50-60 Κρητικοί κατάφεραν να τα βάλουν με τον οργανωμένο στρατό των ναζί και να τους νικήσουν. «Αυτό το νησί έχει γεννήσει μεγάλους ήρωες», λέει με καμάρι.
Για τους Κρητικούς, αναφέρει το άρθρο, η αντίσταση κατά των Γερμανών δεν είναι ένα τυχαίο στοιχείο της κοινής ιστορίας τους. Είναι κομμάτι της συλλογικής μνήμης και το γεγονός ότι κατάφεραν να τα βάλουν με τη Βέρμαχτ τους θυμίζει από πού κατάγονται.
Ο 43χρονος Μαρίνος Μιχελάκης δεν διστάζει να πει: «Αν είχα μπροστά μου τη Μέρκελ, θα την έφτυνα στο πρόσωπο. Η Γερμανία μας μισεί επειδή δεν λυγίσαμε στην Κατοχή. Ο Σόιμπλε ειδικά μισεί την Κρήτη επειδή ο πατέρας του ήταν ναζί και σκοτώθηκε στη μάχη του Μάλεμε». Στην πραγματικότητα, οι Κρητικοί δεν συμπαθούν τη Μέρκελ, αλλά όλο τον θυμό τους τον συγκεντρώνουν στο πρόσωπο του Γερμανού υπουργού. Ο Μιχελάκης λέει κι αυτός πως θα ήταν καλύτερα να φύγουμε από την Ευρωζώνη και να επιστρέψουμε στη δραχμή. «Να μας αφήσουν στην ησυχία μας», επιμένει.
Ο αδελφός του, Νεκτάριος, συμπληρώνει πως οι Γερμανοί θέλουν να πάρουν όλο τον πλούτο της Ελλάδας και ειδικά αυτόν που διαθέτει η Κρήτη. Ο επόμενος συνομιλητής είναι ο Στέφανος Παπαδάκης, οπαδός κι αυτός του «Όχι». Εξηγεί με γλαφυρό τρόπο γιατί το «Ναι» ήταν απαράδεκτο: «Την επόμενη φορά θα πρέπει να κατεβάσουμε τα βρακιά μας και να κάτσουμε στα τέσσερα. Ο Τσίπρας πρέπει να εκτελεστεί αν δεχθεί όσα του λένε οι ξένοι».
Στη συνέχεια κάνουν την εμφάνισή τους τα όπλα. Συνηθισμένη εικόνα στην Κρήτη. Δείχνουν στον δημοσιογράφο όπλα που έχουν χρησιμοποιηθεί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα τα κρατούν στα σπίτια τους ως οικογενειακά κειμήλια. «Δύο πράγματα δεν θα εξαφανιστούν από την Κρήτη: το φαγητό και τα όπλα. Με αυτά σκοτώσαμε πραγματικούς Γερμανούς. Η Ελλάδα ποτέ δεν θα πεθάνει. Θα είναι πάντα Ελλάδα», λένε καθώς το γλέντι ξεκινάει.
