“Κόκκινη κάρτα” στο γάμο ομόφυλων προτείνει να μπει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου στην εισήγησή του για το ζευγάρι που παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο της Τήλου το 2008.
Η Δικαιοσύνη φαίνεται το λιγότερο ανέτοιμη να αντιμετωπίσει το ζήτημα, όπως προκύπτει από την εν λόγω υπόθεση.
Ο εισαγγελέας υποστηρίζει ότι νομικά ο γάμος μεταξύ των δύο γυναικών, είναι ανυπόστατος, δίνοντας το δικαίωμα στον εισαγγελέα να ασκήσει ως δημόσια αρχή αγωγή “αναγνώρισης της ανυπαρξίας του γάμου μεταξύ δύο προσώπων του ιδίου φύλου, όπως εν προκειμένω, η ενέργεια αυτή δεν αποτελεί επέμβαση στην ιδιωτική ζωή των εν λόγω προσώπων, αλλά προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια του ενάγοντος εισαγγελέα, που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής, ενόψει και του ενδιαφέροντος της πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων”.
Και συνεχίζει: “Ούτε, εξάλλου, η αγωγή αυτή αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων, για το λόγο κυρίως ότι στην περίπτωση του «γάμου» δυο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσο υπάρχει μεταξύ των προσώπων αυτών «οικογένεια», η νομική έννοια της οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία το γάμο και τη συγγένεια έτσι ώστε να τίθεται στη συνέχεια ζήτημα προστασίας της. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο, με την εκκαλούμενη απόφαση του, έκρινε ότι νομιμοποιείται ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου να ασκήσει την υπό κρίση αγωγή και ότι η ενέργεια του αυτή δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ, δεν έσφαλε, αλλά ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερόμενες διατάξεις και οι υποστηρίζοντες τα αντίθετα πρώτος και τρίτος λόγοι της έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1372 εδαφ. γ’, γάμος που έγινε χωρίς να τηρηθεί καθόλου ένας από τους τύπους που προβλέπονται στο άρθρο 1367 είναι ανυπόστατος”.
Μάλιστα, ο εισαγγελικός λειτουργός φτάνει στο σημείο να αναφέρει ότι ως εκδήλωση της προσωπικότητας θα μπορούσε να καταγραφεί και η σεξουαλική ελευθερία, “δηλαδή το δικαίωμα του προσώπου να αναπτύσσει σεξουαλική δραστηριότητα εφόσον, καθόσον, όποτε, όπως και με όποιον θέλει (σε ό, τι αφορά την τελευταία αυτή διάσταση, με την προϋπόθεση, εννοείται, ότι το άλλο πρόσωπο συναινεί). Αυτή δεν εκτείνεται πάντως και σε δικαίωμα του προσώπου να τυποποιεί νομικά τη σχέση του με άλλο πρόσωπο, κυρίως διότι εκεί που ο συντακτικός νομοθέτης θέλησε να καθιερώσει μια παρόμοια υποχρέωση του κοινού νομοθέτη το έπραξε ρητά”.
“Να ανταποκριθεί η Πολιτεία”
Από την πλευρά του, ο πληρεξούσιος δικηγόρος Β. Χειρδάρης που ασχολήθηκε με την υπόθεση αναφέρει: “Η υπόθεση των γάμων των ομοφύλων που θα εκδικαστεί στον Αρειο Πάγο δίνει την ευκαιρία στον Ανώτατο Δικαστήριό μας να εγκαταλείψει την εσωστρέφεια στην νομολογία του και να προχωρήσει σε μια ερμηνεία της νομοθεσίας που θα είναι σύμφωνη με τα σύγχρονα δεδομένα και τις αλλαγές που έχουν επέλθει στα ήθη και στην κοινωνία”.
Εξηγεί πως “οι καιροί έχουν αλλάξει και ήδη πάνω από 10 ευρωπαϊκά κράτη έχουν θεσμοθετήσει νομοθεσία για να μπορούν να συναφθούν γάμοι ομοφύλωνκαι πολλά ανώτατα δικαστήρια σε όλο τον κόσμο δίνουν νομολογιακές λύσεις ακόμα και εναντίον απαγορευτικής νομοθεσίας”.
Σύμφωνα με το δικηγόρο, ήδη το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζει νομοσχέδιο που επεκτείνει το σύμφωνο συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια: “Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η νομιμοποίηση μιας ερωτικής σχέσης μέσω του συμφώνου συμβίωσης να μην επεκταθεί και στην πιο ώριμη και σοβαρή μορφή της σχέσης, τον γάμο. Η λύση δεν πρέπει να είναι κομματιαστή αλλά συνολική. Δεν μπορεί να παραβιάζονται τα δικαιώματα των ομοφύλων όσον αφορά το σύμφωνο συμβίωσης αλλά να μην παραβιάζονται ταυτόσημα δικαιώματα όσον αφορά τον γάμο.
Ας ελπίσομε ότι η νομοθετική και η δικαστική εξουσία θα μπορούν να ανταποκριθούν στα σύγχρονα δεδομένα και θα δώσουν μια λύση που ήδη έχει δοθεί στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη. Ας μην ήμαστε συνεχώς ουραγοί σε όλα…”