Αν προκριθεί το σενάριο της ανάληψης στρατιωτικής δράσης εναντίον του ISIS στη Λιβύη, κατά το πρότυπο των εναντίον του επιχειρήσεων στη Συρία, τότε η κατάσταση περιπλέκεται.
Με έκδηλη ανησυχία παρακολουθεί η Αθήνα τις εξελίξες στη Λιβύη. Τη στιγμή που οι προσφυγικές ροές από την Τουρκία έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη γειτονική χώρα, η ελληνική κυβέρνηση φοβάται ότι αν επεκταθεί η εντολή και η γεωγραφική κάλυψητης επιχείρησης EUNAVFOR MED Sophia προς Ανατολάς, τότε η Κρήτη θα μπορούσε να μετατραπεί σε «Λέσβο της Μεσογείου».
Παράλληλα όμως η Αθήνα ανησυχεί,όσο και αν καταβάλλει προσπάθεια να το κρύψει, ότι από τη στιγμή που η ΕΕ δενδιαθέτει επαρκή μέσα για τη γεωγραφική επέκταση της επιχείρησης, τότε δεν μπο-ρεί να αποκλειστεί ούτε μιαπρόσκληση προς την Τουρκία να συμμετάσχει ούτε και η επέκταση μιας άλλης επιχείρησης: αυτής του ΝΑΤΟ που σήμερα δραστηριοποιείται στο Αιγαίο.
Μάλιστα, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ρώμη έχει ήδη κινηθεί εντός της Συμμαχίας προς αυτή την κατεύθυνση. Ο προβληματισμός που διατυπώνουν άριστα ενημερωμένες πηγές είναι ξεκάθαρος και αφορά την πιθανότητα η Αγκυρα ναεγείρει αμφισβητήσεις για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και νοτίως της Κρήτης.
Αλλωστε, παρά τα αντιθέτως διακινούμενα, το ΝΑΤΟ έχει σαφώς λάβει υπόψη του τις τουρκικές θέσεις στον σχεδι-ασμό της επιχείρησής του στο Αιγαίο, όπως αποδεικνύει ο μη ελλιμενισμός των πλοίωντου στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά και η αναφοράτων νησιών στον επιχειρησιακό σχεδιασμό με αριθμούςκαι όχι ονομαστικά.
Ο ρόλος της Σούδας
Στα Συμπεράσματα του πρόσφατου Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η EUNAVFOR MED Sophia θα βοηθήσει στη δημιουργία μιας ισχυρής λιβυκής ακτοφυλακής, ενώ γίνεται λόγος ακόμη και για αποστολή μιας πολιτικής δύναμης της ΕΕ. Ολα αυτά καθίστανται ευκολότερα από τη στιγμή που στα τέλη Μαρτίου εγκαταστάθηκε στην Τρίπολη μια νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Φαγέζ αλ Σάραζ. Αυτή προέκυψε από μακρές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και έχει τη στήριξη τόσο της ΕΕόσο και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι ιδέες όμως δεν σταματούν εκεί. Επεκτείνονται στη διεύρυνση της περιοχής δράσης της EUNAVFOR MED προς Ανατολάς ή της εντολής της ώστε να επιχειρεί εντός των λιβυκών χωρικών υδάτων ή να προχωρήσει σε εμπάργκο (π.χ. για αποτροπή διακίνησης οπλισμού από τη Λιβύη προς την Ευρώπη).
Αν προκριθεί, τέλος, το σενάριο της ανάληψης στρατιωτικής δράσης εναντίον του ISIS στη Λιβύη, κατά το πρότυπο των εναντίον του επιχειρήσεων στη Συρία, τότε η κατάσταση περιπλέκεται. Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ήδη εξετάζει αεροπορικά πλήγματα κατά της οργάνωσης και οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις συντονίζονται με τις αντίστοιχες της Βρετανίας και της Γαλλίας που είναι παρούσες σε λιβυκό έδαφος. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ζητηθεί η άδεια ευρωπαϊκών χωρών ώστε να χρησιμοποιηθούν εγκαταστάσεις στο έδαφός τους για αμερικανικά και άλλα αεροσκάφη.
Η βάση της Σούδας στην Κρήτη ή της Σιγκονέλα στην Ιταλία θεωρούνται λογικές επιλογές, όπως επίσης βάσεις στην Ισπανία ή ακόμη και στη Βρετανία.
Είναι σαφές ότι ειδικά στην περίπτωση της Σούδας, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει
να σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά μιας εμπλοκής της, καθώς και τα σχετικά ανταλλάγματα που θα μπορούσε να λάβει.
