Ο πύργος της Χαλέπας ήταν ξακουστός, όμως αφού καταστράφηκε μερικώς από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, τώρα τα απομεινάρια του έχουν ενσωματωθεί σε κατοικίες.
Ο πύργος βρίσκεται σε μικρό αδιέξοδο-παράδρομο της οδού Ακρωτηρίου (που οδηγεί από τα Χανιά στο Ακρωτήρι) στο ύψος των εργατικών κατοικιών. Το επάνω μέρος του πύργου είναι ορατό και από την οδό Ακρωτηρίου. Λίγοι όμως αναγνωρίζουν την παλιά δόξα του.
Η ευρύτερη περιοχή της Χαλέπας ήταν παλιά η αριστοκρατική συνοικία των Χανίων με πολλά αρχοντόσπιτα από τον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ο πύργος κτίστηκε περί τον 18ο αιώνα και στην ουσία ήταν έπαυλη που υπήρξε κατοικία του Τούρκου Αγά Ζούνη ή Ουζούνη. Αν κρίνουμε από μια παλιά φωτογραφία, το κτίριο πρέπει να ήταν πραγματικά εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής.
Τα απομεινάρια του πύργου έχουν ενσωματωθεί σε νεώτερες κατοικίες. Ό,τι σώθηκε πρέπει μάλλον να οφείλεται στο μεράκι των ιδιοκτητών.
Ο πύργος περιβαλλόταν από εξωτερικό περίβολο, είχε πύλη με καταπέλτη και τέσσερις ενετικού τύπου σκοπιές (γκουαρντιόλες) από τις οποίες σώζονται οι δύο. Είχε επίσης πολεμίστρες και καταχύστρα (!). Το οχυρωματικά αυτά στοιχεία υπήρχαν ίσως περισσότερο για διακοσμητικούς λόγους και ενδεχομένως σε απομίμηση παλαιότερων ενετικών επαύλεων.
Ανεξάρτητα από τον πιθανολογούμενο διακοσμητικό χαρακτήρα των οχυρώσεων, ο πύργος είχε στην πράξη αμυντικό ρόλο. Στα γεγονότα του 1897, εδώ είχαν οχυρωθεί Τούρκοι που απέκρουσαν αποτελεσματικά τις επιθέσεις των επαναστατών.
Μεγάλο μέρος του πύργου καταστράφηκε από βομβαρδισμό κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα, στα απομεινάρια του ζούνε απλοί άνθρωποι, απόγονοι Μικρασιατών και λίγα έχουν απομείνει να θυμίζουν την παλιά δόξα του.
Με πληροφορίες από kastra.eu
