Με κεντρικό θέμα “Μοιραζόμαστε το Λόγο της Ελπίδας με τον κόσμο” διεξάγεται το Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ευρωπαϊκής Εταιρείας Γυναικών στην Θεολογική Έρευνα, το οποίο πραγματοποιείται στις εγκαταστάσεις της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης (ΟΑΚ) από 17 Αυγούστου έως 21 Αυγούστου 2015.
Το Συνέδριο παρέχει τη δυνατότητα σε γυναίκες που ασχολούνται με τη θεολογική έρευνα να ανταλλάξουν απόψεις και να ενώσουν τις φωνές τους σε θέματα που αφορούν τις ίδιες. Το γεγονός ότι το Συνέδριο λαμβάνει χώρα σε μια μεσογειακή Χώρα προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για τις γυναίκες από Χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής να παρακολουθήσουν τις εργασίες και να συμμετάσχουν σε αυτό.
Κεντρικό θέμα του Συνεδρίου είναι η μεταμορφωτική δύναμη της ελπίδας στον κόσμο μας που υποφέρει κάτω από διακρίσεις, καταστολή, κοινωνική και οικολογική υποβάθμιση, την αδικία και την εκμετάλλευση. Κατά την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου μήνυμα απηύθυνε η Αικατερινή Τσαλαμπούνη, Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ενώ ο Κων. Β. Ζορμπάς, Γεν. Διευθυντής της ΟΑΚ, υπογράμμισε τη σημασία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ως προς την ελπίδα και τη σωτηρία του «σύμπαντος κόσμου» και αναζήτησε νέους ρόλους των Θεολόγων και των Γυναικών απέναντι στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από την πλευρά της Εταιρείας, η Πρόεδρος Maaike de Hardt, αλλά και πολλά μέλη αυτής, υπογράμμισαν τη σημασία της ελπίδας στον κόσμο μας και επεσήμαναν το ιδιαίτερο έργο της, η οποία ολοκλήρωσε 30 έτη επιστημονικής παρουσίας στη θεολογική έρευνα.
Ογδόντα και πλέον διακεκριμένες Καθηγήτριες, Ερευνήτριες, αλλά και μεταπτυχιακές φοιτήτριες από Θεολογικές Σχολές και Πανεπιστήμια της Ευρώπης συμμετέχουν με ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και ομιλίες στις παράλληλές Ομάδες Εργασίας. Την κεντρική εισήγηση έκανε η Δήμητρα Κούκουρα, Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής του Α.Π. Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Γυναικείες Φωνές στην κρίση της Ευρώπης σήμερα». Στην άκρως ενδιαφέρουσα εισήγησή της αναφέρθηκε στις κραυγές πόνου των γυναικών για την εκατοστή επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων και την ασύλληπτη τραγωδία των Συρίων. Αναφορά έκαμε και στην Κύπρο για τον θρήνο των γυναικών που αναζητούν τους αγνοουμένους εδώ και μισό αιώνα, ενώ αναφέρθηκε και στις εξαθλιωμένες φωνές των προσφύγων οι οποίοι μεταφέρουν την κραυγή της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ευρώπη.
Οι Σύνεδροι κατά τη διαμονή τους στην Κρήτη θα επισκεφθούν Ιερές Μονές και θρησκευτικά αξιοθέατα της περιοχής.
Ακολουθούν σχετικές επισημάνσεις από την ομιλία στο Συνέδριο της Δήμητρας Κούκουρα, Καθηγήτριας στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Γυναικών στην Θεολογική Έρευνα, με κεντρικό θέμα:
“Μοιραζόμαστε το Λόγο της Ελπίδας με τον κόσμο“
Στα Νοτιο-Ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, στη Μέση Ανατολή, υψώνονται κραυγές πόνου γυναικών για την εκατοστή επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων και την ασύλληπτη τραγωδία των Συρίων. Στην Κύπρο ο θρήνος των γυναικών που αναζητούν τους αγνοουμένους κρατά μισό αιώνα, ενώ στις ακτές της Μεσογείου οι εξαθλιωμένες φωνές των προσφύγων μεταφέρουν την κραυγή της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ευρώπη, η οποία προστίθεται στις ήδη υπάρχουσες, την οικονομική και την ηθική. Η παγκόσμια οικονομική κρίση άγγιξε περισσότερο τις αδύναμες οικονομίες του Ευρωπαϊκού Νότου, όπου υψώνονται φωνές αγανάκτησης κατά της άδικης κατανομής του πλούτου. Ως λύσεις προβάλλονται η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και η Κοινωνική Οικονομία που αποσκοπούν στο κοινωνικό όφελος μειώνοντας την απληστία του ατομικού. Η ηθική κρίση οφείλεται στον παραγκωνισμό των ανθρωπίνων αξιών που έχουν γενική αποδοχή, συνέχουν τις κοινωνίες και εξασφαλίζουν την πρόοδο των μελών και του συνόλου. Κυρίως όμως στον μαρασμό της θρησκευτικής πίστης.
Η εγωπάθεια, η φιλοχρηματία, η αδιαφορία για τον πάσχοντα, η απάτη, ο κλονισμός της οικογένειας και της φιλίας, η ασέβεια προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ίδια τη ζωή, η ξενοφοβία, η οικολογική απειλή είναι μερικά ανησυχητικά συμπτώματα της σύγχρονης ηθικής κρίσης, που απαντούν με ποικίλες διαβαθμίσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η θεραπεία της συνδέεται με την αφύπνιση όλων των παραγόντων, οι οποίοι εξ ορισμού συντελούν στην καλλιέργειά τους και τη δημιουργία ανάλογου ήθους: οικογένεια, πνευματικοί οδηγοί άνδρες και γυναίκες, παιδεία, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και όσοι εκφράζουν μία θρησκευτική πίστη.
Μέσα στην πολυπολιτισμική πλέον Ευρώπη όλες οι θρησκευτικές παραδόσεις καθώς και η διανόηση μπορούν να συντελέσουν στην αναβίωση των ηθικών αξιών. Οπωσδήποτε ιδιαίτερα σημαντική είναι η αφύπνιση της χριστιανικής πίστης, εφόσον κατά την κοινή διαπίστωση όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών της Ευρώπης ο επανευαγγελισμός είναι το επιτακτικό χρέος όλων. Ακριβέστερα εκείνο που είναι αναγκαίο είναι ο ευαγγελισμός εφόσον οι νεώτερες γενεές των κατά παράδοσιν Ευρωπαίων Χριστιανών είτε αγνοούν το Ευαγγέλιο είτε είναι προκατειλημμένοι ή και αδιάφοροι για αυτό.
Οι απορίες του Απ. Παύλου είναι επίκαιρες: πώς θα πιστέψουν, αν δεν ακούσουν; Και πώς θα ακούσουν, αν κάποιος δεν τους μιλήσει; (Ρωμ. 10,14-15). Αν κάποιος δεν δώσει την προσωπική του μαρτυρία του ήθους ελευθερίας και υπευθυνότητας, που απορρέει από την πίστη στον Χριστό.
Ο Χριστός υποδεικνύει το κριτήριο της ανθρώπινης συμπεριφοράς με την κρυστάλλινη αρχή: όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, την ίδια στάση και εσείς να έχετε απέναντί τους (Μτ 7,12, Τωβίτ 4,15).
Ο Χριστός καλεί σήμερα τους πιστούς να δίνουν τη μαρτυρία περί του φωτός (Ιω. 1,7) με το λόγο της αληθείας, της ειρήνης και της καταλλαγής, με κοινωνικές και μορφωτικές πρωτοβουλίες, με την ενεργό συμπαράσταση στους πάσχοντες, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Με την προφητική φωνή για την υποκρισία και την αναλγησία των ισχυρών.
Με σκέψεις που καταυγάζονται από το αναστάσιμο φως που αντίκρισαν οι Μυροφόρες γυναίκες, στη σημερινή κρίση οι χριστιανές γυναίκες μπορούν να μεταφέρουν την εμπειρία του αναστημένου Χριστού σε πολλαπλούς αποδέκτες: στα παιδιά τους, τους μαθητές τους, στους οικείους τους, στους συνεργάτες τους, στους συναδέλφους τους, στους συνομιλητές τους στα μαζικά μέσα επικοινωνίας και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι ένας ύμνος χαράς, αισιοδοξίας και ελπίδας που διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα και διεισδύει σε όλες τις στοιβάδες της ανθρώπινες ύπαρξης προσφέροντας πειστικές απαντήσεις για το νόημα της ζωής.