Προς τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και τον φιλόθεο λαό των Επαρχιών Κισάμου και Σελίνου
«Αδέλφια, ελάτε στο πανηγύρι
σφίξτε τα χέρια με μια καρδιά
σμίξτε τα χείλη στο Θείο Ποτήρι
Λαμπρή είν’ η μέρα π’ αγροξυπνά»
(Ρόδη Ερμα)
Αγαπητοί μου αδελφοί, τέκνα φωτόμορφα κι ευλογημένα της Εκκλησίας μας.
Μετά τις ημέρες των Παθών, της οδύνης και της θλίψης, είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε το ελπιδοφόρο και αισιόδοξο μήνυμα της Ανάστασης. Η Εκκλησία μας προσκαλεί να εορτάσουμε, μαζί με την ανακαινισμένη κτίση, την νίκη του Χριστού κατά του θανάτου, όπως την διακήρυξε χαρμόσυνα ο άγγελος στις μυροφόρες: «Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε». Μας καλεί να εορτάσωμε «Πάσχα Χριστού το σωτήριον, θανάτου την νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιότης της αιωνίου απαρχήν». Ο Κύριος μας δια του δικού «παθών και συμπαθών». Πάσχει και συμπάσχει, γίνεται φιλάνθρωπος από αγάπη. Η Ανάστασίς Του «καινά ποιεί τα πάντα». Όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο άνθρωπος και ο κόσμος αναδημιουργούνται. Η κτίσις όλη ζει θεολογικά την όγδοη μέρα της Δημιουργίας. Η ελπίδα και η παρηγοριά είναι γνωρίσματα του ανθρώπου και πάλι. Χαρίζονται σε μας τους ανθρώπους οι χαμένες δυνατότητες σωτηρίας και γκρεμίζεται ο φραγμός που υπήρχε ανάμεσα στο Δημιουργό και τον άνθρωπο. Το μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου μας κηρύσσει την ελευθερία από κάθε αιτία φόβου.
Και στην εποχή μας οι φόβοι αυξάνονται. Επιτείνονται από την διεθνή οικονομική κρίση. Από τον πόνο που βασιλεύει στη ζωή μας, από τις θλίψεις στα πρόσωπα των συνανθρώπων μας, από την τεχνητή ευημερία που έλαβε τέλος. Από την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα που κυριαρχεί στον τόπο, την κοινωνία, την χώρα μας, τον κόσμο γενικότερα. Με την δεξιότητα των αυτονομημένων βημάτων μας και τον γεμάτο αυτοπεποίθηση κομπασμό μας δεν είναι λίγες οι φορές που προδώσαμε τραγικά την αξιοπρέπειά μας και καταντήσαμε, δίχως Θεό, να τρώμε ξυλοκέρατα εις χώρας μακράν…
Την στιγμή κατά την οποία όλοι επιζητούν άρση των δυσκολιών και άλλοι, ολίγοι, προβάλλουν τους εαυτούς τους ή το σύστημα που έχουν επινοήσει, ως την μόνη οδό της παγκοσμίου σωτηρίας και της εξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα, η αγία μας Εκκλησία καλεί όλους μας να εορτάσωμε και πάλι πανηγυρικά «Πάσχα Χριστού το σωτήριον».
Αν με την Ανάσταση του Χριστού τα πάντα γίνονται κοινά, αν η φθορά και ο θάνατος καταργούνται, αν όσοι ζούμε την Ανάσταση ζούμε το φως που πλημμυρίζει την κτίση, το φως που ανατέλλει από τον Πανάγιο Τάφο, τότε μοναδική ελπίδα μας είναι η Αναστάσιμη ελευθερία. Ζώντας στον πλημμυρισμένο από το Φως του Χριστού εσωτερικό μας κόσμο, ξεφεύγουμε από ό,τι μας θανατώνει. Πιστεύοντας και κοινωνώντας με τον Χριστό, πιστεύομε, συγχωρούμε και κοινωνούμε με τον συνάνθρωπο. Χωρίς να αγνοούμε τον ταραγμένο κόσμο μας, δεν τον φοβόμαστε και δεν μας τρομοκρατεί. Αγωνιζόμαστε να τον καλυτερέψουμε. Με τον τρόπο αυτόν το μήνυμα της ζωής, της ελπίδας, της ελευθερίας, της αγωνιστικότητας, εναντίον του θανάτου, του μηδενισμού και της απογοήτευσης που εκπέμπεται από το κενό μνημείο του Αναστημένου Χριστού μας μπορεί να συναναστήσει τον πεπτωκότα άνθρωπο, να δώσει νόημα, ουσία και λόγο ύπαρξης στον παρόντα βίο και να διαβεβαιώσει εμπειρικά κάθε ανθρώπινο πρόσωπο αλλά και ολόκληρη την κτίση για τον αιώνιο προορισμό μας.
Χριστός Ανέστε, αδελφοί μου!
Μετ’ ευχών και πολλής εν Κυρίω Ανάσταντι αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Κισάμου και Σελίνου
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ