Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που αυτά τα δύο χρόνια και κάτι, που διήρκησε η προηγούμενη βουλευτική θητεία, ενόχλησε όσο λίγοι , κυρίως με τη μαχητικότητα της απέναντι στην κυβέρνηση, τη διαπλοκή, τη φοροδιαφυγή.
Οι αντίπαλοί της την αποκαλούν «Ροβιεσπιέρο» και την κατηγορούν ότι θέλει να στήσει γκιλοτίνα στο Σύνταγμα. Οι φίλοι και οι σύντροφοί της όμως τη θαυμάζουν για την τόλμη και το δυναμισμό της. Είναι από τους ελάχιστους βουλευτές, που ο κόσμος επιδοκιμάζει όταν τη βλέπει στο δρόμο και αυτό οφείλεται κυρίως στη σθεναρή στάση που κράτησε στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και στις επιθέσεις που δέχθηκε από την κυβέρνηση για να μην συνεχίσει.
Τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, όσο κι αν τη ζορίσεις, δεν στριμώχνεται εύκολα. Αυτό το έχουν διαπιστώσει μάλλον όλοι.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, το Δεκέμβριο του 1976. Είναι δικηγόρος, μέλος των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Νέας Υόρκης, ειδικευμένη στο Εθνικό, Ευρωπαϊκό και Διεθνές Ποινικό Δίκαιο και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Σπουδές – Φοιτητικά Χρόνια
Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από όπου και πήρε το πρώτο της πτυχίο. Ήταν μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και εξελέγη μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ στο Πανσπουδαστικό Συνέδριο του 1995. Ήταν επίσης μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Νομικής (ELSA). ενώ παράλληλα συμμετείχε στο Πρόγραμμα παροχής δωρεάν Νομικής Βοήθειας του Δ.Σ.Α. σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο.
Ως μέλος της ELSA συμμετείχε στον Συνασπισμό Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, παρακολουθώντας τις εργασίες της Προπαρασκευαστικής Επιτροπής του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη και το Διεθνές Διπλωματικό Συνέδριο στη Ρώμη, από όπου και έστειλε ως πρώτη ανταπόκριση την είδηση της ψήφισης του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Το 1998-1999, φοιτήτρια Erasmus στη Νομική Σχολή Παρισιού 10 Ναντέρ, έλαβε και το πτυχίο maitrise στο Δημόσιο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
To 1999-2000 έκανε το μεταπτυχιακό της στη Νομική Σχολή της Σορβόννης, με αντικείμενο το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο και την Αντεγκληματική Πολιτική στην Ευρώπη.
Κατά την περίοδο 1998-2000 συμμετείχε στο Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Κρατουμένων στις γαλλικές φυλακές, παραδίδοντας μαθήματα αγγλικών σε κρατουμένους στις φυλακές της Fresnes. Επίσης, αρθρογραφούσε στο νομικό περιοδικό της Σορβόννης «Revue L’ Astree».
Κατά το πρώτο 7μηνο του 2001, έκανε πρακτική στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία στη Χάγη.
Ήδη από το 1999 είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης ποινικού Δικαίου και των Νέων Ποινικολόγων, συμμετέχοντας με εισηγήσεις σε συνέδρια στις Συρακούσες, τον Νότο, το Τόκυο.
Το 2001-2002, έλαβε δεύτερο μεταπτυχιακό από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Columbia, στη Νέα Υόρκη, με ειδίκευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το Ποινικό Δίκαιο, εθνικό και διεθνές. Εκτός από τον μεταπτυχιακό τίτλο, της απονεμήθηκε ειδική διάκριση στο διεθνές δίκαιο. Παράλληλα με τις σπουδές της, έκανε πρακτική στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον Ο.Η.Ε. και παρείχε δωρεάν νομική βοήθεια σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος, που κινδύνευε η στέγασή τους.
Επαγγελματική πορεία – επιστημονική δραστηριότητα
Από το 2003 ασκεί μάχιμη δικηγορία στον τομέα του Ποινικού Δικαίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου, με έμφαση στη δυναμική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, έχοντας χειριστεί πολλές υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινωνία και την κοινή γνώμη.
Παράλληλα, συμμετέχει στον επιστημονικό διάλογο με παρουσιάσεις σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και σεμινάρια, αλλά και με αρθρογραφία.
Άρθρα της για σύγχρονα κοινωνικά, πολιτικά και νομικά ζητήματα έχουν δημοσιευθεί και στον ελληνικό Τύπο, ενώ αρθρογραφεί τακτικά στο περιοδικό «Κοντέινερ». Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που συνέταξε και υπέβαλε, τον Ιούλιο 2003, στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου μήνυση για διεθνή εγκλήματα, που διαπράχθηκαν από Βρετανούς αξιωματούχους στο Ιράκ.
Την περίοδο 2007-2012 υπήρξε Πρόεδρος της Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου (AIDP), της οποίας είναι μέλος, έχοντας διοργανώσει και συμμετάσχει με εισηγήσεις σε πολλά διεθνή συνέδρια και ομάδες εργασίας.
Στις ευρωεκλογές 2009 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές του 2012 (Μάιος-Ιούνιος) εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθήνας. Είναι υπεύθυνη της Επιτροπής Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μέλος της Επιτροπής Νομοθετικού Έργου και παρακολούθησης του Μνημονίου.
Μία παλιότερη συνέντευξή της στο Thepressproject.gr
-Δεν ήταν μια πλήρης βουλευτική θητεία, αλλά ο πολιτικός χρόνος της ήταν πυκνός. Τι αποκομίσατε αυτά τα δυόμιση χρόνια στη Βουλή;
«Ήταν μια περίοδος πραγματικά διαφωτιστική για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Διαπίστωσα κυρίως ότι τα δύο κυβερνώντα κόμματα θεωρούν ότι η χώρα τους ανήκει και ότι οι ίδιοι πρέπει να έχουν ασυλία».
-Μιλώντας για ασυλία, υπάρχει ο διαβόητος νόμος περί (μη)ευθύνης υπουργών . Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο αυτό που απαλλάσσει τους υπουργούς από τον έλεγχο της δικαιοσύνης;
«Υπάρχει διακηρυγμένη η θέση μας για κατάργησή του, είναι και στο πρόγραμμά μας, του 2012. Είναι μάλιστα στον σκληρό πυρήνα των πρώτων μέτρων που θα πάρουμε μόλις αναλάβουμε. Υπάρχει οπωσδήποτε το συνταγματικό εμπόδιο και μέχρι να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα, δεν μπορούμε να μεταβάλουμε τη συνταγματική διάταξη, όμως υπάρχει η εφαρμοστική νομοθεσία που επιδέχεται τροποποιήσεων , οι οποίες οδηγούν στη λογοδοσία και όχι στην ασυδοσία. Αλλά ακόμα και αυτός ο προβληματικός νόμος δίνει τη δυνατότητα να ελέγχονται οι υποθέσεις που πάνε στη Βουλή, αν υπάρχει πολιτική βούληση. Στη Βουλή διαβιβάστηκαν, μόνο αυτή την περίοδο, πάνω από 100 δικογραφίες που αφορούσαν υπουργούς και πρώην υπουργούς και πρωθυπουργούς»
-Και τι απέγιναν αυτές οι δικογραφίες;
«Καταχωνιάστηκαν στα συρτάρια της νομικής υπηρεσίας της Βουλής, με τον πρόεδρο της Βουλής να αρνείται να δώσει αντίγραφά τους».
-Δηλαδή εσείς -οι βουλευτές της αντιπολίτευσης- δεν έχετε την πλήρη γνώση των δικογραφιών που έχουν φτάσει στη Βουλή;
«Όχι, δεν έχουμε πλήρη γνώση. Μας επέτρεπαν μόνο να τις διαβάσουμε σε ένα γραφείο που δουλεύουν 10 υπάλληλοι της νομοθετικής υπηρεσίας, σηκώνουν τηλέφωνα, μιλούν μεταξύ τους, σε ώρες γραφείου, που είναι οι ώρες που ο βουλευτής οφείλει να είναι στις επιτροπές και στην ολομέλεια και βέβαια αν σκεφτούμε ότι είναι 300 οι βουλευτές, για να μελετήσει κανείς μια μία τις δικογραφίες, θα πέρναγαν πάνω από 30 χρόνια. Το θέμα αυτό το έχουμε αναδείξει από τότε που διαβιβάστηκε η δικογραφία για το μνημόνιο. Ειδικά αυτή τη δικογραφία, την αντιγράφαμε σαν τους μοναχούς στον μεσαίωνα, ένα ένα τα έγγραφα της».
-Σε μια πιθανή αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ποιες εγγυήσεις θα υπάρχουν ώστε οι υπουργοί να μην χαίρουν ασυλίας, καθώς η συνταγματική διάταξη δεν μπορεί να αλλάξει αμέσως;
«Κοιτάξτε, το πλαίσιο είναι προβληματικό. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε διαδικασία υποχρεωτικού ελέγχου των δικογραφιών που αφορούν τους υπουργούς. Γιατί είναι φοβερό το κόλπο που έχει γίνει. Ο νόμος λέει: διαβιβάζεται αμελλητί στη Βουλή. Με πρόταση 30 βουλευτών μπορεί να συγκροτηθεί επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης. Δηλαδή διερεύνησης ποινικών ευθυνών. Τι έχουν κάνει αυτοί τώρα; Θα σας το πω όπως το έχω βιώσει. Βλέπετε εσείς Βουλή γύρω στις 3.00 τη νύχτα. Βλέπετε 5-6 βουλευτές το πολύ μέσα στην αίθουσα και την ώρα που έχουν τελειώσει κατάκοποι τη συζήτηση , φέρνει ο υπάλληλος της Βουλής ένα χαρτί και ψέλνει ο πρόεδρος: Γίνεται γνωστό ότι διαβιβάστηκε δικογραφία που αφορά υπουργούς. Αν δεν είμαι εγώ μέσα εκείνη τη στιγμή ή κάποιος από την αντιπολίτευση που να ρωτήσει τι δικογραφία είναι αυτή και κατά ποίων υπουργών, μπορεί και να μην πουν ούτε τα ονόματα των υπουργών. Η δικογραφία αυτή δεν έχει καμία διαδικασία δρομολόγησης μετά. Δεν υπάρχει επιτροπή που την υποδέχεται. Δεν είναι σαν τις επιτροπές για τις ασυλίες».
-Και τι γίνονται οι δικογραφίες αυτές που είναι κατά υπουργών;
«Τίποτα. Πέφτουν στο πηγάδι».
-Πολλές φορές – κι εδώ θα πάρω θέση, κάτι που συνήθως αποφεύγω στις συνεντεύξεις- μείναμε άφωνοι από τις επιθέσεις που δεχθήκατε στο κοινοβούλιο, από κυβερνητικούς βουλευτές που σας συμπεριφέρθηκαν με χυδαιότητα και σεξισμό και μια εντελώς εξωθεσμική συμπεριφορά. Οι λόγοι ήταν προφανείς, καθώς η επιμονή σας για την ανάδειξη των αποκαλύψεων της λίστας Λαγκάρντ ήταν πολύ ενοχλητική για κάποιους. Δεν σας πτόησε αυτή η συμπεριφορά;
«Μακάρι να είχα τον χρόνο να κάνω ένα ανθολόγιο για το τι έχει ειπωθεί εκείνη την περίοδο και με ποιες αφορμές. Ήταν εντελώς ξεκάθαρο για μένα ότι αυτό ήταν μία μέθοδος απόπειρας ηθικής και ψυχικής εξουθένωσης ώστε να υποχωρήσω, αλλά αυτό ήταν πραγματικά μια πολύ λάθος επιλογή σε λάθος άνθρωπο. Επιπλέον, η στάση του κόσμου ήταν απολύτως εμψυχωτική και ενθαρρυντική».
-Δεν είμαι σίγουρη ότι θα το άντεχαν όλοι.
«Το άντεξα, γιατί δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να μην αντέξει, κυρίως δε, γιατί ήταν τόσο εμψυχωτική η στάση των απλών ανθρώπων, αλλά και η υποστήριξη των συντρόφων μου και του κόμματός μου. Αυτό που ήταν για μένα εντυπωσιακό ήταν η διαπίστωση της απόστασης που χωρίζει αυτούς τους ανθρώπους από την κοινωνία, ώστε να μην συνειδητοποιούν πόσο πολύ εκτίθενται. Περίμενα ότι θα έβαζαν κάποια όρια στην ακραία αυτή συμπεριφορά, για να προστατεύσουν τον εαυτό τους».
-Γιατί πιστεύετε ότι δεν τα έβαλαν;
«Το πρώτο που σκέφτεσαι είναι ότι για να εκτίθενται τόσο, ποιος ξέρει τι συμφέροντα προστάτευαν. Υπάρχει απίθανο υλικό από όλη τη διαδικασία της προκαταρκτικής εξέτασης, που δεν το έχετε δει και ακούσει ποτέ, όπου εκεί πια είναι εκτροχιασμένες οι συμπεριφορές τους – στοχευμένες και σε σύμπραξη. Το άλλο που έγινε κατά την έναρξη και ήταν μια καθαρά πράξη εκφοβισμού ήταν ότι χρησιμοποίησαν και τα φίλια ΜΜΕ . Βγήκε μάλιστα και δημοσίευμα που έλεγε ότι με τις ερωτήσεις που κάνω και δεν αφήνω τους βουλευτές να πάνε στα σπίτια τους, δεν θα γλιτώσω το ξύλο. Ότι «κάποια στιγμή κάποιος θα κλείσει το φως και…» Έκανα αμέσως καταγγελία στον πρόεδρο της Βουλής . Ήταν μία ευθεία απόπειρα εκβίασης εναντίον μου για να μην κάνω το καθήκον μου καθώς και ευθεία απειλή».
-Ήταν προφανές ότι ενοχλήσατε με τη λίστα Λαγκάρντ. Υπήρχε άραγε όντως περίπτωση να αποκαλυφθούν μέσα στη Βουλής πράγματα που κάποιοι δεν ήθελαν να μάθουμε;
«Σαφώς. Ήταν καταρχάς η εντελώς ένοχη συμπεριφορά των κυβερνήσεων και εκείνων που είχαν στα χέρια τους τη λίστα και όχι απλώς δεν την αξιοποίησαν, αλλά την απέκρυψαν από το κράτος. Σε αυτή τη λίστα, στο ηλεκτρονικό της αρχείο, υπάρχει η ακτινογραφία της διαπλοκής στη χώρα μας».
-Τι εννοείτε; Είναι μόνο μία λίστα από μία τράπεζα, ενώ υπάρχουν πολύ περισσότερες τράπεζες και μέρη όπου έχει τοποθετηθεί κεφάλαιο που βγήκε έξω από τη χώρα.
«Δεν είναι απλώς μία λίστα. Είναι μία λίστα από την τράπεζα που από ότι φαίνεται κατά σύστημα γινόταν αποταμίευση και απόκρυψη ενθυλακωμένων ποσών από δραστηριότητα σε βάρος του δημοσίου. Υπάρχουν κομματικά και κυβερνητικά στελέχη της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι ο Παπασταύρου που τον έστειλε το Μαξίμου να κλείσει τη συμφωνία με την Ελβετία για τις καταθέσεις , ενώ ο ίδιος είναι στη λίστα Λαγκάρντ… είναι πολλά που δεν είδαμε…».
-Ποιος είναι ο ρόλος του Παπασταύρου;
«Ο κ.Παπασταύρου έχει πει ότι η offshore εταιρεία με δικαιούχους τον εαυτό του, τον πατέρα του και τη μητέρα του και με κατατεθειμένο ποσό των 5 εκατομμυρίων ευρώ, είναι μία εταιρεία που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τον φίλο του Σάμπηυ Μιωνή . Ο Σάμπυ Μιωνή είναι συνδεδεμένος με την πιο μεγάλη κατάθεση που υπάρχει στη λίστα, που είναι πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια, σε μία εταιρεία που προέκυψε ότι είναι εξαγορασμένη από την EFG του κ.Λάτση.
Αυτή κατάθεση που συνδέεται με μία εταιρεία η οποία ανατρέχει στις αρχές του 2000 (και συνδέεται με την εποχή εκείνη την οποία έτρεχε ο Σάμπυ Μιωνή και εξαγοράστηκε από την EFG) φαίνεται ότι έχει μέσα στους δικαιούχους και τους συναλλασσομένους της πάρα πολύ σημαντικά πρόσωπα. Είναι δε εντυπωσιακό ότι έκλεισαν άρον άρον οι εργασίες της Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ -πραξικοπηματικά- τον Ιούλιο του 2013, ενώ είχαμε αποστείλει ένα αίτημα στην Ιρλανδική Αρχή, που είχε τη βάση της αυτή η εταιρεία, για να μας πει τα πρόσωπα που συνδέονται με αυτές τις καταθέσεις. . Έκτοτε ρωτάω στη Βουλή αν έχουν έρθει οι απαντήσεις, και απάντηση δεν παίρνω. Είναι πολύ δύσκολο πάντως να μην έχει έρθει απάντηση από την ιρλανδική αρχή. Θα το ερευνήσουμε».
-Δεν φοβόσαστε
«Όχι».
-Τι μας έκρυψαν από τη Λίστα Λαγκάρντ;
«Τα περισσότερα» .
-Με τον Παπασταύρου που είναι στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, τι έγινε;
«Ο Παπασταύρου είναι ελεγχόμενο πρόσωπο».
-Έχει ελεγχθεί;
«θα έπρεπε. Το αν ελέγχθηκε και πως ελέγχθηκε δεν το γνωρίζω διότι δεν ήταν δουλειά της επιτροπής».
-Και πως θα προχωρούσε η κυβέρνηση την υπόθεση της λίστας όταν συνεργάτες της είναι ελεγχόμενοι; Δεν υπάρχει τουλάχιστον ηθικό ζήτημα;
«Πρέπει να δείτε τα βίντεο της Βουλής. Στις πρώτες συνεδριάσεις της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ερχόταν ο Μανώλης Κεφαλογιάννης σαν καταδρομικό –υπήρξε μία συνεδρίαση όπου ήρθε και μου έκλεισε το μικρόφωνο. Και λέει : «αυτό είναι δημοκρατία». Υπάρχει σε βίντεο της Βουλής αυτό. Τότε δεν ήξερε κανείς το περιεχόμενο της λίστας και αν ήταν στο χέρι τους, δεν θα το μαθαίναμε ποτέ. Όταν πήραμε τα αντίγραφα της λίστας, μάθαμε ότι είναι η σύζυγός του και η πεθερά του και η γιαγιά της συζύγου του στη λίστα Λαγκάρντ. Αποδείχτηκε μάλιστα ότι το γνώριζε και το Μαξίμου. Διότι πέντε αρχεία έχουν ανοιχτεί αφότου παραδόθηκε η λίστα Λαγκάρντ από τον Βενιζέλο στον Σαμαρά και το ένα είναι αυτό».
-Πόσο προχώρησε η κυβέρνηση τον έλεγχο της λίστας Λαγκάρντ;
«Ελέγχεται με ρυθμούς χελώνας , σκανδαλώδους αργοπορίας και αυτό είναι όχι απλώς τρόπος διευκόλυνσης των ελεγχόμενων, αλλά είναι και τρόπος εξοικονόμησης υπερασπιστικών επιχειρημάτων για τον κ. Παπακωνσταντίνου. Θα πει τώρα, ότι να, και αυτοί δεν την έχουν ελέγξει ακόμα. Δεν έχουν διερευνηθεί όμως επαρκώς ούτε οι ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών στελεχών που ενεπλάκησαν στην απόκρυψή της. Ήρθαν και είπαν ψέματα στην επιτροπή , όπως ας πούμε ο πρώην γ.γ του υπουργείου Οικονομικών ο κ. Πλασκοβίτης, ο οποίος είναι σήμερα μέλος του ΔΣ της Τράπεζας της Ελλάδας και έχει από την ίδια την επιτροπή τελικά διαβιβαστεί η δικογραφία για να ελεγχθεί για ψευδορκία και παρόλα αυτά παραμένει στη θέση του ως μέλος της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδας. Είναι πολλά αυτά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και μεθοδεύεται να μην ελεγχθούν ποτέ».
-Αν αλλάξει η κυβέρνηση και η σύνθεση της πλειοψηφίας στη Βουλή μπορεί να γίνει κάτι
«Ναι, βεβαίως μπορεί να γίνει κάτι».
-Όσοι έχουν βγάλει μαύρα λεφτά έξω, μπορεί στο μεταξύ να έχουν βρει τρόπους να τα δικαιολογήσουν;
«Επιχειρήθηκε αυτό ενόσω συνεδριάζαμε. Έφερναν από το παράθυρο τροπολογίες που έδιναν αυτή τη δυνατότητα για τους καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ. Π.χ για χρήματα που δεν έχουν φορολογηθεί και που αποτελούν αντικείμενο δωρεάς, υπάρχει η δυνατότητα εκ των υστέρων δήλωσης με πολύ μικρή φορολόγηση. Φωτογραφικές τροπολογίες. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι εκείνος που τις δρομολογούσε -το υπουργείο Οικονομικών και ο γ. γ Δημοσίων Εσόδων, γιατί υπήρχαν και δικές του εγκύκλιοι, σήμερα φιγουράρει στο ψηφοδέλτιο του Ποταμιού. Ο κ.Θεοχάρης».
-Τις άλλες λίστες π.χ με τα σπίτια που αγοράστηκαν στο Λονδίνο βγάζοντας έξω λεφτά και τις άλλες λίστες , τις έχετε δει;
«Υπήρξε μία κυβερνητική απόφαση του Δεκεμβρίου που δίνει την εξουσιοδότηση στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ να αποφασίσει για τη διατήρηση ή καταστροφή αρχείων. Αυτό είναι σκάνδαλο βέβαια. Πιστεύω ότι οι αρχές που τις έχουν στα χέρια της δεν θα το κάνουν».
-Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι θα ενοποιήσει όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και θα υπάγονται στο γραφείο του. Αυτό δεν έχει κινδύνους; Πως θα εξασφαλιστεί η διαφάνεια; Φανταστείτε τι θα λέγατε αν αυτό το έκανε ο Σαμαράς.
«Η ενοποίηση των υπηρεσιών είναι στον αντίποδα αυτού που έχουν κάνει οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια, που έχουν δημιουργήσει παράλληλες αρμοδιότητες, είτε συγκρούσεις αρμοδιοτήτων, είτε κενά. Το απευθείας στον πρωθυπουργό θεωρώ ότι έχει την έννοια ότι θα λειτουργήσει εγγυητικά για τη διαδικασία».
-Δηλαδή δεν θεωρείτε επικίνδυνη την υπαγωγή αυτή, η οποία στην ουσία θα είναι υπό τον έλεγχο κάποιου συνεργάτη του πρωθυπουργού;
«Η φιλοσοφία δεν είναι αυτή, αλλά η έμφαση ότι ο πρωθυπουργός αναλαμβάνει την ευθύνη».
-Άρα θα είναι και υπόλογος για το θέμα της φοροδιαφυγής και των ελέγχων.
«Ακριβώς. Είναι μία πράξη ευθύνης, όχι μία πράξη παρέμβασης στους ελέγχους».
-Η υπόθεση της Siemens είναι άλλη μία προκλητική υπόθεση. Υπάρχουν ομολογίες ότι η γερμανική εταιρεία λάδωνε πολιτικούς για να ευνοήσουν τα συμφέροντα της, ζημιώνοντας τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους, αλλά δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη.
«Έχουμε τα ονόματα των δύο ταμιών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ και έχουμε και ένα ελεγχόμενο πρόσωπο που σήμερα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει μία διάταξη που έφερε ο κ. Αθανασίου και η κυβέρνηση πριν από ένα μήνα».
-Μιλάτε δηλαδή για φωτογραφική διάταξη και αναφέρεστε προφανώς στον κ. Μαντέλη.
«Φωτογραφική που αφορά αυτή την υπόθεση και της Hellas Power και Energa. Δεν μπορεί 20 χρόνια μετά να επιστρέφεις χρήματα και να απολαμβάνεις μια τόσο ευνοϊκή μεταχείριση. Είναι σκανδαλωδώς προκλητικό».
-Τι μπορεί να γίνει για να δικαιωθεί επιτέλους το λαϊκό αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης
«Είναι στοίχημα για τη Δημοκρατία η αποτελεσματική λειτουργία της Δικαιοσύνης και η λογοδοσία. Να υπάρξει εξυγίανση του δημοσίου βίου»
-Ο κόσμος ακούει χρόνια τώρα, συνέχεια και από όλους αυτά τα λόγια. Πράξεις δεν έχει δει.
«Εμείς έχουμε δώσει δείγμα γραφής στην πράξη. Οι περίφημοι «όλοι» δεν είναι παρά αυτοί οι δύο. Δεν έχουν κυβερνήσει άλλοι 40 χρόνια τώρα».
-Τι θα γίνει με τις τηλεοπτικές άδειες των καναλιών;
«Προκήρυξη διαγωνισμού με κανόνες, αυτό που δεν έγινε ποτέ».
-Θα γίνει; Γιατί εκφράζονται αμφιβολίες.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει πει απερίφραστα ότι θα το κάνει και είναι δέσμευσή μας. Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και από τη λυσσαλέα αντίδραση απέναντί μας».
-Τελευταία παρατηρείται μία απόπειρα προσέγγισης.
«Ας μην πιστέψουν ότι θα ενδώσουμε ή θα δελεαστούμε».
-Με τις διατάξεις που εξασφαλίζουν ασυλία στα στελέχη του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ τι θα γίνει;
«Είναι αντισυνταγματικές, το έχουμε γράψει και στη» Μαύρη Βίβλο της ντροπής». Είναι αυτονόητο ότι θα τις καταργήσουμε».
-Ποιος θα είναι ο ρόλος της αστυνομίας σε μια κυβέρνηση της αριστεράς;
«Για εμάς είναι στρέβλωση αυτό που έχει γίνει στη χώρα: Η αστυνομία να χρησιμοποιείται ως εργαλείο επίθεσης στους πολίτες.
Ο ρόλος της αστυνομίας είναι η πάταξη της εγκληματικότητας και η προστασία των πολιτών . Η εγγύηση ότι οι πολίτες μπορούν να ζουν με ασφάλεια. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει και βλέπουμε πλήθος αστυνομικών να χρησιμοποιούνται για να αστυνομεύονται οι ελευθερίες των πολιτών και όχι για να αντιμετωπίζουν την πραγματική εγκληματικότητα».
-Η Ν.Δ σας κατηγορεί ότι θα αφοπλίσετε την αστυνομία.
«Η αστυνομία δεν οπλοφορεί για να πυροβολεί δεκαπεντάχρονα παιδιά, ούτε απλούς πολίτες, ούτε για να απειλεί με τη χρήση όπλου εκείνους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Η κατάργηση των ΜΑΤ δεν είναι μόνο θέση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των ομοσπονδιών των αστυνομικών, γιατί ο τρόπος που λειτουργούν οι μονάδες αυτές είναι τρόπος που προσβάλει τους ανθρώπους που υπηρετούν εκεί».
-Σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δούμε τα ΜΑΤ να ψεκάζουν πολίτες που κατεβαίνουν στο δρόμο για να διαδηλώσουν;
«Ήμουν συνήγορος του Αλέξη Τσίπρα όταν καταθέσαμε στις αρχές Ιουλίου του 2011 μηνυτήρια αναφορά για τη χρήση χημικών κατά τη διάρκεια της ψήφισης του μεσοπροθέσμου. Και είμαι συνήγορος αγωγής των θυμάτων αυτής της χρήσης χημικών και της κακοποίησης πολιτών. Η δικογραφία αυτή έχει προχωρήσει και είναι στο ακροατήριο. Δεκαοχτώ επικεφαλής διμοιριών παραπέμπονται για την υπόθεση αυτή. Η χρήση των χημικών είναι παράνομη και συνιστά διεθνές έγκλημα η χρήση τους κατά πολιτών».
-Δηλαδή κάθε πολίτης που δέχεται επίθεση με χημικά μπορεί να προσφεύγει στην δικαιοσύνη;
«Μπορεί και δικαιούται να προσφεύγει.
-Εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης ζήτησε πρόσφατα να ξεχάσουμε το κατοχικό δάνειο, αφού 70 χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις το είχαν αφήσει και έχει χάσει τη νομιμοποίηση της η διεκδίκησή του.
«Να μην ξεχνάμε και τον κ.Σαχινίδη που μέχρι πρόσφατα μας έλεγε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία, ενώ υπάρχουν καταγεγραμμένα σε όλα τα υπουργεία. Καλό θα ήταν πάντως, οι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης με μεγαλύτερη αιδώ να τοποθετούνται σε αυτό το θέμα.
Είναι ηθικό και ιστορικό το χρέος τους, είναι και νομικά κατοχυρωμένες οι αξιώσεις της Ελλάδας από τη θηριωδία, από το κατοχικό δάνειο- που ήταν αναγκαστικό δάνειο και η αποπληρωμή του είχε ξεκινήσει κι έχει καταγραφεί- και η επιστροφή των αρχαιοτήτων».
-Η γερμανική κυβέρνηση μοιάζει να ανησυχεί για το τι θα πράξει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
«Δεν ανησυχούν γιατί ξέρουν ότι εμείς θα διεκδικήσουμε αυτές τις αποζημιώσεις».
-Θα τολμήσετε; Δεν θα κάνετε πίσω;
«Αυτονόητο ότι δεν θα κάνουμε πίσω».
