Του Στέλιου Κούλογλου
Στις αρχές Ιανουαρίου, λίγο μετά τις γιορτές, στη δεύτερη σελίδα των Νέων, στη στήλη Πανδώρα, δημοσιεύθηκε η παρακάτω ιστορία:
«Eλληνίδα επιχειρηματίας, η οποία ζει μεταξύ Βουλιαγμένης, Λονδίνου και Ελβετίας, έκανε το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σαλέ της στο ελβετικό θέρετρο, με πενήντα καλεσμένους, όλοι τους βαριά ονόματα από την κοινωνική και οικονομική αφρόκρεμα – εκπρόσωποι του Οίκου του Λιχτενστάιν, μέλη της οικογενείας ντε Πιτσότο κ.ά.
Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή και χαρμόσυνη, η δε αμεριμνησία των προσκεκλημένων πλήρης, λες και η πανδημία δεν είχε υπάρξει ποτέ. Αναπόφευκτα, λοιπόν, ετέθη κάποια στιγμή το ερώτημα στην οικοδέσποινα πώς δεν φοβάται τον κορωνοϊό. «Μα οι πλούσιοι δεν κολλάνε τον κορωνοϊό», ήταν η απάντησή της ».
Η απειλή του covid δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετώπισαν εκείνες τις μέρες, οι πλούσιοι αυτού του κόσμου. Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο «Πρώτο Θέμα» είχαν και άλλα βάσανα:
«Οι απαγορεύσεις στα κέντρα διασκέδασης και τα κλαμπ που ισχύουν σε Ελλάδα και εξωτερικό χτύπησαν και τα χιονοδρομικά κέντρα. Οσοι προτίμησαν τις Αλπεις δεν χάρηκαν το λευκό τοπίο αφού αναγκάστηκαν να μείνουν στο σαλέ τους, σκοτώνοντας τον χρόνο τους με επιτραπέζια, Αντιθέτως, στη sold-out Αράχωβα στήθηκε λαϊκό πανηγύρι, με τις ξαπλώστρες
των 50 ευρώ στην πίστα του σκι να μην αδειάζουν ποτέ!».
Τις ίδιες μέρες που συνέβαιναν όλα αυτά, μια 24χρονη εργαζόμενη κοπέλλα στη Θεσσαλονίκη, προσκλήθηκε σε πάρτι που διοργάνωνε μια ομάδα πλουσιόπαιδων. Οι τελευταίοι, αντί να πάνε σε ελβετικό θέρετρο ή για σκι στην Αράχωβα, είχαν νοικιάσει μια σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου. «Από την πρώτη στιγμή δεν ήθελα να μείνω. Χωρίς να μπορώ να είμαι σίγουρη, οι περισσότερες γυναίκες, μου έμοιαζαν εκδιδόμενες και έμεινα έκπληκτη από το κλίμα», είπε στην κατάθεσή της η 17χρόνη φίλη, που τη συνόδευε.
«Η φίλη μου ζήτησε να φύγουμε και εγώ σκέφτηκα ‘πρωτοχρονιάτικα να πάω που;’. ‘Εσύ θα γυρίσεις στο σπίτι με την οικογένειά σου’, της είπα. ‘Εγώ δεν έχω κανέναν. Μόνο οι τοίχοι με περιμένουν’», διηγήθηκε η Γεωργία Μπίκα, που κατήγγειλε την επόμενη μέρα ότι είχε πέσει θύμα ομαδικού βιασμού.
Τις δύο παραπάνω κοινωνικές κατηγορίες, χωρίζει ένα χάσμα που τις τελευταίες δεκαετίες διευρύνεται συνεχώς, ιδίως μετά τη χρεοκοπία του 2009 αλλά και τώρα με την πανδημία. Οι «κάτω» αγωνίζονται να επιβιώσουν, όλο και πιο δύσκολα. Οι «πάνω» νοικιάζουν ξαπλώστρα για 50 ευρώ τη μέρα, χειμώνα- καλοκαίρι.
Πρόσφατα άνοιξε στην Αθήνα ένα εστιατόριο για σκύλους προσφέροντας μεταξύ των άλλων όπως διαβάζω, «μια συνταγή γεμάτη πρωτεΐνες και περιέχει προβατίνα, μοσχάρι, γαλοπούλα, κοτόπουλο, μοσχαρίσιο συκώτι, αυγό, πουρέ λαχανικών, συμπλήρωμα ασβεστίου ..Δεν λείπουν, βέβαια, και τα πιο γκουρμέ πιάτα, όπως τα φλέικς από συκώτι ή σαρδέλα».
Άνοιξε επίσης και ο πρώτος φούρνος για τετράποδα, όπου «ο σκύλος σας θα βρει την ευτυχία του », μας συστήνει ένα άγνωστο γυναίκειο site, που έχει τα φόντα να ψωνίσει από τον φούρνο: τσίμπησε 100.000 ευρώ από τη λίστα Πέτσα.
Οι « πάνω » θεωρούν τον εαυτό τους άτρωτο, υπεράνω covid, «που δεν κολλάει τους πλούσιους» αλλά και υπεράνω των νόμων: ένας από τους νεαρούς που κατηγορήθηκε για τον βιασμό, πόσταρε τη φωτογραφία του την ώρα που διαβάζει εφημερίδα, η οποία κατονομάζει τον ίδιο ως ένοχο για τον βιασμό!
Οι «κάτω» καταγγέλλουν ότι βιάστηκαν αλλά χρειάζεται να περιμένουν για την τοξικολογική εξέταση όσες ώρες χρειάζονται για να εξαφανιστούν τα ίχνη και 3 μέρες για ιατροδικαστή. Αν η αδελφή ή η κόρη ενός από τους «πάνω » είχε καταγγείλει βιασμό, οι διαδικασίες δεν θα ήταν πιο γρήγορες;
Οι «πάνω » πιστεύουν ότι η Δικαιοσύνη θα αποδειχθεί αλλήθωρη για μια ακόμη φορά και θα αθωωθούν. Μπορεί τελικώς τα θύματα να βρεθούν στη θέση του κατηγορούμενου. Σε μια ανάρτηση, ο άνθρωπος που διοργάνωνε το πάρτι και είχε προσκαλέσει την Γεωργία Μπίκα, έχει ομολογήσει: «Η κατάσταση παρεκτράπηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας με αποτέλεσμα να εκτεθεί ανεπανόρθωτα ψυχικά και σωματικά μια κοπέλα που γνωρίζω και ήμουν σαφώς η πιεστική αιτία για να παραστεί στο πάρτι. Το λιγότερο που έχω να πω είναι ότι οφείλω ένα τεράστιο συγγνώμη».
"google ad"
Όταν έσπασε η ομερτά της σιωπής και ξέσπασε η καταιγίδα, κατέβασε την ανάρτηση και υποστήριξε ότι δεν την έγραψε ο ίδιος, αλλά του είχαν κλέψει το κινητό. Αν έχει καταθέσει ενόρκως τέτοιες αρλούμπες για δικαιολογίες, θα έπρεπε να είχε ήδη συλληφθεί για ψευδορκία.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διαφορά, των «πάνω» με τους «κάτω ». Οι πρώτοι είναι θρασείς και κενοί. Τα έχουν όλα δεν έχουν τίποτα.
Όσες και όσοι ανήκουν στη « χαμηλή» κατηγορία έχουν μάθει να το παλεύουν και συχνά επιδεικνύουν θάρρος που οι άλλοι δεν διαθέτουν, ούτε στη χιονοδρομική πίστα. Ο εργοδότης της Γεωργίας έχει καταγγείλει ότι δέχθηκε απειλές, όταν την υποστήριξε: «ένας εκ των ιδιοκτητών του γνωστού καταστήματος εστίασης, ήρθε στο σπίτι μου και μου είπε «τι πας να κάνεις, θα τα βάλεις με τους billionaires;».
H Γεωργία και οι συμπαραστάτες της, ναι τα έβαλαν με τους billionaires. Αλλωστε, δεν είναι άτρωτοι. Το άρθρο των Νέων με το σαλέ στην Ελβετία, που ανέφερα στην αρχή, δεν είχε happy end: «Σημασία έχει ότι το ρεβεγιόν θα μείνει σε όλους αλησμόνητο, αφού και οι πενήντα καλεσμένοι κόλλησαν τον κορωνοϊό».