ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Μη με διαβάζεται όταν λέτε την αλήθεια.»
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Ο προεκλογικός πυρετός με τα θα..θα.. και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα συνεχίζεται από τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ που κυβέρνησαν την χώρα και την έφθασαν στον πάτο του πηγαδιού. 
Η κυβέρνηση Σημίτη δεν είναι αυτή που άφησε την Ελλάδα με χρέη περί τα 200 δις ευρώ; Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είναι αυτή που πρόσθεσε νέα βάρη χρεών στο δημόσιο ταμείο, πάνω από 100 δις ευρώ; Η κυβέρνηση Καραμανλή έντρομη από την κρίση και το μέγεθος του χρέους, δεν είναι αυτή που παρέδωσε δια των εκλογών, την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ και στον αφελή κληρονόμο Γιωργάκη Παπανδρέου;
Ο Γιώργος Παπανδρέου και το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο του, δεν είναι αυτοί που μας παράδωσαν στην πυρά της τρόικα; Ασφαλώς η αιτία δεν προέκυψε ξαφνικά και εκ του μηδενός. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με χρέη και ελλείμματα τώρα και 40 χρόνια.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσπαθούσαν όμως, έστω και μερικές φορές ατελέσφορα, να τα σταθεροποιήσουν. Το δημόσιο χρέος αφέθηκε από τον Καραμανλή και τον Αλογοσκούφη και έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη. Η χαριστική βολή ήρθε από τη παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από την Αμερική, το σκάσιμο της φούσκας των επισφαλών στεγαστικών δανείων και τη μείωση της διεθνούς ρευστότητας. Υπάρχει και η Ευρωπαϊκή παράμετρος.
Η Ευρωπαϊκή ένωση δια των συντηρητικών κυβερνήσεων αλλά συναινούντων και των σοσιαλδημοκρατών, έχει πάρει τον νεοφιλελεύθερο κατήφορο. Η ταφόπλακα της χώρας μας ήταν η Ο.Ν.Ε. Διότι η ημιτελής νομισματική ένωση της Ευρώπης δημιουργούσε πλεονάσματα στις πλούσιες βόρειες χώρες από τα ελλείμματα των Νοτίων Μεσογειακών χωρών. Η Ο.Ν.Ε ήταν μόνο Ν.Ε και δομήθηκε για να εξυπηρετήσει την κερδοφορία των τραπεζικών μονοπωλίων, όπου και φόρεσε κοστούμι στα μέτρα των τραπεζών. Στο μεταξύ μέσω των συγχωνεύσεων οι τράπεζες είχαν γιγαντωθεί και ήταν ισχυρότερες από τα Ευρωπαϊκά κράτη. Η κρίση βρήκε την Ελλάδα με τα ιδιαίτερα της προβλήματα, φτερό στον άνεμο της πτώσης του καπιταλισμού.
Η Ε.Ε δεν είχε κοινή δημοσιονομική πολιτική. Η Ε.Ε δεν είχε δώσει το προνόμιο της έκδοσης του κοινού νομίσματος στην Ε.Κ.Τ όπως η Αμερικάνικη Ομοσπονδία στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Η.Π.Α. Η Ε.Ε δεν δάνειζε απευθείας τα κράτη μέσω της Ε.ΚΤ αλλά άφησε τις Ευρωπαϊκές τράπεζες να κερδοσκοπούν εις βάρος τω κρατών. Η Ε.Ε σύμφωνα με τις διακρατικές συμφωνίες δεν είχε το δικαίωμα να μεταφέρει πόρους, δια των επενδύσεων στα φτωχότερα και ελλειμματικά κράτη. Μέσα στη δίνη της κρίσης ο Γιωργάκης ζητούσε απεγνωσμένα στήριξη από την Ε.Ε Η Μέρκελ με την κραταιά Γερμανία που ηγείται της ένωσης και είναι η χώρα με τα μεγαλύτερα πλεονάσματα και η ωφελημένη της κρίσης έλεγε συνεχώς ότι «κάθε χώρα πρέπει να αντιμετωπίσει μόνη της την κρίση και ότι η Ελλάδα δεν ζητάει βοήθεια.» Ουσιαστικά την Ελλάδα την άφησαν αβοήθητοι οι εταίροι της κι έπεσε μόνη της στο λάκκο με τα φίδια.
Αν θέλουμε να είμαστε έστω και ελάχιστα αντικειμενικοί μπορεί ο Γ.Α.Π να έκανε πολλά λάθη , να μην πήρε αμέσως μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης αλλά δεν είχε και εργαλεία να αντιμετωπίσει την κατάσταση του εξωτερικού χρέους. Οι ασύδοτες αγορές βλέποντας την Ελλάδα με τα τεράστια δημοσιονομικά της προβλήματα, μεγάλο δημόσιο χρέος δημοσιονομικό έλλειμμα, έλλειμμα ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών, έπεσαν πάνω της σαν όρνια να την κατασπαράξουν. Τώρα τι γίνεται;
Το σφίξιμο θα συνεχιστεί, ότι κι αν υπόσχονται τα κόμματα. Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν αλλάζει εύκολα. Χρειάζεται πολύ χρόνος , και επενδυτικές προσπάθειες.
Ωστόσο δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα απ`όσα παράγουμε. Διότι Θα οπισθοδρομήσουμε. Η Ελλάδα έχει ανάγκη αναπτυξιακά μέτρα. Κρατικοποίηση της Εθνικής τράπεζας, για να παρεμβαίνει με ρευστότητα στην Ελληνική οικονομία, δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών και βεβαίως, αλλαγή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής από την Ε.Ε.