Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Κώστας Ήσυχος, συμμετείχαν στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε συνεργασία με την Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα και το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με θέμα «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος – Ελλάδα – Κατοχή – Αντίσταση: Ιστορική μνήμη – Διεκδίκηση – Δικαίωση».
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, μέλη του υπουργικού συμβουλίου, βουλευτές, , οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων , περισσότεροι από εξήντα πρέσβεις, εκπρόσωποι πρεσβειών και ακόλουθοι άμυνας, καθώς επίσης και αντιστασιακοί στους οποίους επιδόθηκαν τιμητικές πλακέτες.
Ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος, έκανε την εξής δήλωση:
«Κύριε εκπρόσωπε του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος,
Κυρία Πρόεδρε της Βουλής,
Κυρίες και κύριοι Υπουργοί,
Κύριοι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων, του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, του Πολεμικού Ναυτικού, του Στρατού και της Αεροπορίας,
Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης,
Στρατηγοί, Ναύαρχοι, Πτέραρχοι,
Εξοχότατοι κύριοι Πρέσβεις και εκπρόσωποι Πρεσβειών,
Εκλεκτοί ομιλητές,
Θέλω εκ μέρους της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και εμού προσωπικώς, του Αναπληρωτή Υπουργού και ψυχή αυτής της εκδήλωσης, οργανωτή της εκδήλωσης κ. Ήσυχου, του Υφυπουργού κ. Τόσκα και του Γενικού Γραμματέα κ. Ταφύλλη να σας καλωσορίσουμε.
Σήμερα έχουμε την τιμή να βρισκόμαστε σε μία εξαιρετικά σημαντική εκδήλωση. Σε μία εκδήλωση μνήμης, η οποία δεν έχει μόνον εθνικό, αλλά και οικουμενικό, πανανθρώπινο χαρακτήρα.
Είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Να τιμήσουμε τους αγωνιστές της ελληνικής εθνικής αντίστασης, που έδωσαν τη ζωή τους για να απαλλαχθεί η χώρα μας από τη ναζιστική θηριωδία και την κατοχή.
Και δεν είμαστε εδώ για να αναμοχλεύσουμε το παρελθόν. Περασμένα, ξεχασμένα, λένε ορισμένοι. Και το λένε με μεγάλη ευκολία, με μια ελαφρότητα, λες και δεν έγινε τίποτα, λες και πέρασαν χιλιάδες χρόνια.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα, επειδή έχουμε, πολλάκις, υποφέρει, ακολουθούμε αυτό που τονίζουν αρκετοί φιλόσοφοι ότι: «ένας λαός γράφει την ιστορία του όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, αλλά για να δηλώσει αυτό που θέλει να είναι στο μέλλον». Και αυτός ο τόπος έχει μακρά ιστορία, αλλά έχει και μέλλον. Μακρύ μέλλον. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Αυτό είναι υπογεγραμμένο από το Θεό, έλεγε ο Μακρυγιάννης.
Και πότε έχει νόημα η ιστορία; Όταν γίνεται το έδαφος στο οποίο πατάμε για να κοιτάξουμε μπροστά, για να δηλώσουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε.
Και εμείς έχουμε να επιδείξουμε αληθινή ιστορία αιώνων, ιστορία με παρακαταθήκες, όχι μόνον για εμάς, αλλά για όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Αυτές λοιπόν οι παρακαταθήκες μας υποχρεώνουν να διατηρήσουμε τη συλλογική μνήμη και δεν μας επιτρέπουν να αφήσουμε ιστορικά αδικαίωτους τους αγώνες και τις θυσίες του λαού μας.
Η Ελλάδα πλήρωσε δυσανάλογα βαρύ τίμημα, για το μέγεθός της, σε αυτό τον φονικό πόλεμο. Δέχθηκε τα συντονισμένα πυρά δύο υπερδυνάμεων και βυθίστηκε στην καταστροφή, τη δυστυχία, το λιμό και την ανέχεια για αρκετό καιρό.
Και δεν έφτανε μόνο αυτό, αλλά είχαμε και άλλες πράξεις του ελληνικού δράματος, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Λεβίδι, στον Κάνδανο και σε τόσες άλλες περιοχές και χωριά, με εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού, πυρπολήσεις σπιτιών και ολοκληρωτική καταστροφή.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους Δημάρχους και τους εκπροσώπους των οικογενειών που είναι σήμερα εδώ και μας τιμούν με την παρουσία τους.
Δεν ξεχνιέται, λοιπόν, αυτή η μαύρη περίοδος της κατοχής, η περίοδος των θυσιών, του αίματος, των δακρύων, των εκτελέσεων και των ομαδικών τάφων.
Δεν ξεχνάς τα θύματα των βαρβάρων με μελανούς χιτώνες και σβάστικες, που αιματοκύλισαν την Ευρώπη και την ανθρωπότητα και βίασαν κάθε ιδανικό και κάθε ανθρώπινη αξία.
Άλλωστε δεν έχει περάσει και τόσο πολύς καιρός από τότε, και είναι ακόμα ζώσα η γενιά της κατοχής και της εθνικής αντίστασης. Είστε εδώ και σας ευχαριστούμε. Είναι εδώ ο κύριος Αργύριος Σφουντούρης από το μαρτυρικό Δίστομο, είναι εδώ και οι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης. Είναι εδώ η ζωντανή ιστορία του τόπου μας. Είναι εδώ και μας δείχνουν το δρόμο της εθνικής και ατομικής αξιοπρέπειας.
Προκαλώ οποιονδήποτε, αντικρίστε τους και πείτε τους, περασμένα ξεχασμένα. Εγώ δεν μπορώ να το κάμω. Δεν δικαιούμαι να το κάμω. Η Πατρίδα, το Κράτος οφείλει να πράξει τα δέοντα, για να υπάρξει δικαίωση. Για να υπάρξει συνέχεια στις αξίες και τα ιδανικά, που κράτησαν αυτόν τον τόπο όρθιο. Και όχι για να διατηρήσουμε την καχυποψία και το μίσος μεταξύ των λαών.
Θέλουμε να τονίσουμε τη σημασία της συνεννόησης, καθώς και της ειρηνικής επίλυσης των προβλημάτων που αναφύονται στη διεθνή πολιτική σκηνή.
Να θυμόμαστε ότι όταν τη θέση της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και του διαλόγου μεταξύ των λαών, παίρνει η αλαζονεία της ισχύος και της υπεροχής, τότε εκτρέφονται εξαιρετικά επικίνδυνα φαινόμενα, που έχουν ολέθριες συνέπειες για τις κοινωνίες και τα άτομα.
Να θυμόμαστε ότι ο ναζισμός δεν κατάφερε να κόψει τους δεσμούς φιλίας του ελληνικού λαού με το γερμανικό και λυπάμαι ιδιαίτερα που μετά από δύο προσκλήσεις, τηλεφωνικές, του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Ήσυχου στον Γερμανό Πρέσβη αρνήθηκε να βρίσκεται σήμερα μεταξύ μας.
Κυρίες και κύριοι,
Οι πληγές που άφησε πίσω του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα στον ευρωπαϊκό χώρο, ήταν αναμφίβολα τεράστιες. Αρκεί να αναλογισθούμε απλώς ότι, για λόγους εξασφάλισης περαιτέρω «εθνικού ζωτικού χώρου», η Ευρώπη έφτασε να θρηνήσει πάνω από 50 εκατ. ψυχές.
Παράλληλα, δεν πρέπει και να λησμονήσουμε ότι το πλήγμα που κατέφερε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στο αίσθημα δικαίου και ανθρωπιάς ήταν συγκλονιστικό, αφού πανανθρώπινες αξίες, με διαχρονικό χαρακτήρα, χάθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Η Ευρώπη γνώρισε, για άλλη μια φορά, το σκοτάδι του φασισμού και της βίας. Το έζησε και το εμίσησε.
Ο δικός μας ο τόπος πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο τα ναζιστικά εγκλήματα.
Και δυστυχώς υπάρχουν και σήμερα νοσταλγοί του Χίτλερ, νοσταλγοί του φασισμού και του ναζισμού, και το χειρότερο, καπηλεύονται και διαστρέφουν, διότι περί διαστροφής πρόκειται, κάθε έννοια αγάπης για την πατρίδα. Τέτοια φαινόμενα εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια και στην πατρίδα μας και είναι φαινόμενα τα οποία αφορούν το σύνολο του Έθνους. Είναι αυτοί οι οποίοι δεν πατούν στην Κάνδανο. Είναι αυτοί που δεν έρχονται στο Δίστομο. Είναι αυτοί που επιμένουν να πιστεύουν στο ναζισμό.
Η Ελλάδα, παρά τις τρομερές πληγές που υπέστη, εξήλθε νικήτρια από τον Πόλεμο. Η Ελλάς είχε προσφέρει τα πάντα, και είχε θυσιάσει τα πάντα, ώστε η Ευρώπη να είναι σήμερα ένας μεγάλος χώρος ειρήνης και δημοκρατίας. Ανέκαθεν η Ελλάς ήταν ο προμαχώνας και το σύνορο του Δυτικού Πολιτισμού. Δεν πρέπει να λησμονείται αυτό από κανέναν.
Επρόκειτο για έναν αγώνα εξαιρετικά δύσκολο και επώδυνο για τον πολυβασανισμένο ελληνικό λαό. Είχε όμως ο λαός μας μία σημαντική ιδιότητα που του επέτρεψε να αναθαρρήσει και να ανακτήσει την ελευθερία του και αναφέρομαι εδώ στο υψηλό εθνικό του φρόνημα, το φρόνημα του «εν ελευθερία πολιτεύεσθαι», που δεν το παρέδωσε σε καμιά κατοχή. Και δεν θα το παραδώσει σε κανένα εκβιασμό ούτε τώρα.
Είχαμε όλους αυτούς τους μάρτυρες, που η θυσία τους λειτουργεί και ως άξονας αναφοράς της ευθύνης της δικής μας, ως πολίτες τούτου του τόπου, μέτρο για να κρίνονται και να αξιολογούνται οι πράξεις μας ή οι παραλήψεις μας.
Και υπάρχει ένα ανεκπλήρωτο ηθικό, πολιτικό αλλά και οικονομικό χρέος, που είναι οι αποζημιώσεις στον ελληνικό λαό. Οι οφειλές στη χώρα μας από την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Και υπάρχουν καινούργια στοιχεία, και για την ελληνική δικονομία αλλά και για το διεθνές δίκαιο, που μας επιτρέπουν να ξεκινήσουμε τη διαδικασία πάλι από την αρχή. Δεν θα κάνουμε πίσω σε απαράγραπτες αξιώσεις προς τον ελληνικό λαό και θα θέσουμε το θέμα με όρους που ανταποκρίνονται στη λογική. Δεν υπάρχει τίποτα κοινό με το θέμα του χρέους της Ελλάδας, εδώ πρόκειται για την ιστορική μνήμη και δικαίωση. Εμείς στο ΥΠΕΘΑ έχουμε ξεκινήσει το έργο αυτό, υπό τον αναπληρωτή Υπουργό κ. Ήσυχο.
Τα στοιχεία που έχουν προκύψει, ιδίως από τα στοιχεία της Βέρμαχτ, που πήραμε από τις ΗΠΑ, είναι συγκλονιστικά. Αναφέρονται σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη, σε κάθε ενορία, σε κάθε εκκλησία. Αναφέρονται σε πρόσωπα και οικογένειες. Στοιχεία που μας υποχρεώνουν, υποθέσεις, ακόμα και αυτές που έχουν δικαστεί, να ξανανοίξουν. Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε κάθε συνδρομή στο έργο της Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα.
Κλείνοντας θέλω να σας πω ότι πραγματικά, και χρησιμοποιώντας μια παράφραση ενός ρητού του Ηράκλειτου, «πατήρ πάντων των κακών είναι ο πόλεμος». Και ο πόλεμος δεν είναι μόνο καταστροφή και βαρβαρότητα είναι η έκφραση των χειρότερων συναισθημάτων του ανθρώπου.
Και η Ελλάς δεν υπήρξε ποτέ πολεμοχαρής. Συνιστά ένα αξιόπιστο και σταθερό σύμμαχο. Η Ελλάς δεν επρόδωσε σύμμαχο ποτέ, όσο και εάν της κόστισε αυτό, αν το δούμε από την οπτική της realpolitik. Εξακολουθούμε να προωθούμε τη στενή συνεργασία με όλους τους γείτονες για μια πραγματική Ευρωπαϊκή γειτονιά ασφάλειας και δημιουργίας. Αλλά και από τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, μέχρι τον τελευταίο πολίτη είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε σε αυτό το σκοπό, σε αξίες κοινές και σε ανθρωπιά. Όπως προέτρεξαν και τρέχουν καθημερινά, να σώσουν εγκύους, παιδιά και όλες αυτές τις ταλαιπωρημένες ψυχές, που η θάλασσα της Μεσογείου γίνεται ο υγρός τους τάφος. Σήμερα είχα την τιμή με τον αρχηγό του Στρατού να παρασημοφορήσουμε έναν ΕΠ.ΟΠ. Λοχία, τον Αντώνη Ντεληγιώργη, ο οποίος έπεσε στη θάλασσα και έσωσε είκοσι ψυχές στη Ρόδο.
Αυτή είναι η Ελλάδα, αυτοί είναι οι άνθρωποί της. Και αυτή την Ελλάδα δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούμε. Δεν είναι η Ελλάδα της μιζέριας και των μνημονίων. Δεν αξίζει στους Έλληνες, δεν αξίζει σε εσάς τους αγωνιστές που βρίσκεστε εδώ, αλλά και σε αυτούς που έφυγαν, που έπεσαν στα πεδία των μαχών, μια Πατρίδα που σκύβει το κεφάλι σε δανειστές. Η Ελλάδα παραμένει όρθια.
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία.
Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.
