Η απίστευτη περιπέτεια ενός πολίτη που έκανε το λάθος να ρωτήσει αστυνομικούς γιατί κακοποιούσαν μετανάστη:
Βράδυ Ιούλη, Σάββατο, ώρα 11 και μισή. Ο Πέτρος Καπετανόπουλος μόλις είχε κοιμίσει τον 17μηνο γιο του. Μαζί με τη γυναίκα του την Πόπη, άκουσαν δυνατές φωνές. Κοντά στο σπίτι τους, στα Σεπόλια, πίσω από το κολυμβητήριο του Δήμου Αθηναίων. Ο Πέτρος, ψυλλιασμένος κοινωνικά, πολιτικοποιημένος και ενεργός πολίτης, δεν άντεξε τις φωνές. Ντύθηκε, πήρε το κινητό του και κατέβηκε κάτω να δει τι συμβαίνει. Βρέθηκε μπροστά σε μια ομάδα 4-5 αστυνομικών της ΔΙΑΣ που είχαν ακινητοποιήσει με χειροπέδες έναν νεαρό μετανάστη. Τον πατούσαν στην κοιλιά. Ρώτησε γιατί το έκαναν. Ανθρώπινα.
Από εκείνη την ώρα ξεκίνησε η απίστευτη περιπέτειά του. Σε ένα κράτος που κινείται και λειτουργεί οργουελικά.
Συνελήφθη, κατηγορήθηκε, κινδυνεύει με απόλυση από τη δουλειά του. Το έγκλημά του; Διαμαρτυρήθηκε για την κακοποίηση ενός δεμένου χειροπόδαρα ανθρώπου εκείνο το βράδυ Σαββάτου. Σήμερα ο Πέτρος Καπετανόπουλος, που του φόρτωσαν την κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος για συμμετοχή σε ληστεία, βρίσκεται αντιμέτωπος με απόλυση από τη δουλειά του. Ο πρόσφατα ψηφισθείς μνημονιακός νόμος ορίζει πως οι δημόσιοι υπάλληλοι τίθενται αμέσως σε αργία και μόνο με απαγγελία κατηγορίας σε βαθμό κακουργήματος. Το αστυνομικό και δικαστικό κράτος ξέρει τι κάνει όταν θέλει να τρομοκρατήσει, να εκφοβίσει, να παραδειγματίσει. Του φόρτωσε το κακούργημα.
Αυθαιρεσία
Ο Πέτρος Καπετανόπουλος ζει έναν εφιάλτη. Εξέφρασε μια απλή, λεκτική διαμαρτυρία όχι μόνο ως έκφραση αλληλεγγύης σε έναν δεμένο άνθρωπο στο έδαφος που έλεγε «πεινάω – πεινάω», αλλά και ως έκκληση για τήρηση του νόμου σε συλληφθέντες. Όμως η αστυνομική και δικαστική αυθαιρεσία, σε συνδυασμό με τους μνημονιακούς νόμους, οδηγεί σε εκφοβισμό και τρομοκράτηση. Και επιπλέον συνθλίβει την προσωπικότητα του ατόμου, απειλεί άμεσα την επιβίωσή του. Αυτό που έτυχε στον Π. Καπετανόπουλο θα μπορούσε να τύχει στον καθέναν.
Εκείνο το βράδυ μετά την αρχική του διαμαρτυρία, ο Πέτρος ετοιμαζόταν να επιστρέψει σπίτι του. Τον πλησίασε όμως ο δεύτερος αστυνομικός, τον ρωτούσε ποιος είναι και τι θέλει. Και του είπε: «Αυτό που είδες, δεν ήταν πάτημα, πάτημα είναι αυτό», και αρχίζει να στριφογυρίζει την μπότα του στην κοιλιά του πεσμένου άνδρα που σφάδαζε από τον πόνο. Ο ίδιος αστυνομικός του ζήτησε ταυτότητα, την οποία δεν είχε μαζί του. Οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν και τον κάθισαν στο έδαφος δίπλα στον μετανάστη.
Η συνέχεια παραπέμπει σε κακογραμμένο σενάριο. Ο μετανάστης κατηγορείται και ομολογεί ότι έκλεψε την τσάντα κάποιας κοπέλας γιατί ήταν πεινασμένος.
Ο Πέτρος Καπετανόπουλος συλλαμβάνεται επίσης με τις κατηγορίες: «ψευδής ανωμοτί κατάθεση», «αντίσταση κατά της αρχής» και «απόπειρα ελευθέρωσης κρατουμένου». Η εισαγγελέας, που σχηματίζει τη δικογραφία χωρίς κανένα στοιχείο ή μαρτυρία, του φορτώνει και το αδίκημα της «απλής συνέργειας σε ληστεία»! Λες και θα συμμετείχε σε ληστεία στα 50 μέτρα από την πόρτα του σπιτιού του.
Η σύλληψη και το κατηγορητήριο εναντίον του ξεσηκώνουν κύμα έντονων διαμαρτυριών. Από τη γειτονιά και τους συνδικαλιστικούς φορείς. Αποτέλεσμά τους; Το υπουργείο του Νίκου Δένδια διατάζει ΕΔΕ για την ομάδα ΔΙΑΣ που προέβη στη σύλληψη. Ο φάκελος της εισαγγελέως, ωστόσο, έχει πάρει τον δρόμο του με την κατηγορία του κακουργήματος. Η περιπέτειά του μετατρέπεται σε εφιάλτη. Με την τελευταία τροποποίηση του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων (Μνημόνιο ΙΙΙ), η παραπομπή και μόνο για κακουργηματική πράξη σημαίνει αυτοδικαίως τη θέση του σε προσωρινή αργία. Και την απώλεια της μοναδικής πηγής εσόδων για την οικογένειά του.