Υπογράφοντας την συμφωνία με την Τρόικα, το πολιτικό επιτελείο της κυβέρνηση Τσίπρα αποδέχτηκε το τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα . Με αυτό τον τρόπο διέρρηξε το κοινωνικό συμβόλαιο με τις λαϊκές τάξεις, νομιμοποίησε την θεωρία περί μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης στο όνομα του αριστερού πολιτικού ρεαλισμού τον οποίο ενίοτε αναφέρει και ως πολιτικό εκβιασμό τον οποίο υπέστη κατά τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα διατυπώνει αλληλοσυγκρουόμενους ισχυρισμούς διατεινόμενος μεταξύ άλλων ότι υπέστη ήττα ,ότι εκβιάστηκε, ότι συμβιβάστηκε και παρά ταύτα δεν είναι από συμβιβασμένος , ότι κατέχτησε στην διαπραγμάτευση όρους και παραρτήματα που του επιτρέπουν να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική καθώς διαθέτει παράλληλο σχέδιο για έξοδο από τα μνημόνια . και άλλα παρόμοια.
Υποστήριξε μάλιστα σε πρόσφατη αποκλειστική συνέντευξη του τον γνωστό και έγκυρο δημοσιογράφο Κουρή , που και αυτός βάζει πλάτη στο ΣΥΡΙΖΑ (βρίζοντας από τα νοσηρά έντυπά του όσους Αριστερούς διαφωνούν με την μετάλλαξη ενός κόμματος που θέλει να λέγεται Αριστερό και Ριζοσπαστικό σε κόμμα συστημικό και μνημονιακό) ότι με τέτοια δείγματα γραφής μπορεί να νικήσει το παλιό , που εκφράζουν τα κόμματα της Ν.Δ του ,ΠΑΣΟΚ και του ,ΠΟΤΑΜΙΟΥ . αλλά και να συγκυβερνήσει μαζί με τα δύο τελευταία εφ όσον δεν καταχτήσει την αυτοδυναμία στις εκλογές..
Η πνευματική, πολιτική και ιδεολογική ένδεια του Τσίπρα και της ηγετικής του ομάδας υπεύθυνης εξ ολοκλήρου για την σοβαρή ήττα της Αριστεράς με τις επιλογές της στο εξάμηνο που διακυβέρνησε την χώρα τους οδηγεί στις παλαιές και δοκιμασμένες μεθόδους της χειρότερης περιόδου της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου.. Στον Αυριανισμό. Τους απογυμνώνει από το επιικαλούμενο ηθικό πλεονέκτημα που ανήκει στην Αριστερά, στους διαχρονικούς αγώνες και αγωνιστές της.
Αυτοί που απογύμνωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το πολιτικό και κοινωνικό του περιεχόμενο αποκαλύπτονται. Ο κενός περιεχομένου πολιτικός λόγος τους δεν έχει σχέση με τον λόγο της Αριστεράς. Αναβιώνει διλλήματα της παλαιάς αντζέντας του Αυριανισμού και της Παπανδρεϊκής περιόδου καθώς αυτοί επιχειρούν να στήσουν το παλαιό δικομματικό σκηνικό , έχοντας προηγουμένως νομιμοποιήσει δια της υπογραφής του τρίτου μνημονίου τις πολιτικές και πρακτικές των υποτιθεμένων πολιτικών αντιπάλων τους .Αποτελούν πλέον το νεκρό βάρος της ιστορίας.
Το κεφάλαιο Τσίπρα είναι η θλιβερή παρένθεση της ιστορικής συγκυρίας και όχι η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και οι αγωνιζόμενες λαϊκές τάξεις και τα κινήματα. Γιατί το μέλλον ανήκει σε αυτούς που επιμένουν να αγωνίζονται και να υπηρετούν οράματα και αξίες που χαράζουν τον δρόμο περπατώντας ,ερχόμενοι από πολύ μακριά ακολουθώντας τα ματωμένα ίχνη εκείνων που προηγήθηκαν βαδίζοντας με γυμνά πόδια πάνω στο χιόνι.
Νίκος Τζάρας