Φινίκια γεμιστά (πολύ ωραία)
Δύο φλιτζάνια τσαγιού λάδι, μία φλιτζάνα ζάχαρη, μισή φλιτζάνα χυμό πορτοκαλιού, μισή φλιτζάνα κονιάκ, κανέλα, λίγα γαρύφαλλα κοπανισμένα, δύο κουταλάκια μπέικη, δύο κουταλάκια κοφτά σόδα που διαλύω σε πορτοκάλι.
Όλα τα υγρά στο μπλέντερ. Μετά θα ρίξω σε λεκάνη και θα βάλω περίπου οκτώ φλιτζάνες αλεύρι. Θα τα πλάσω και θα τα’ απλώσω στον τρίφτη. Μέσα θα βάλω μισό κουταλάκι καρύδια με κανελογαρύφαλλα και θα κλείσω το φινίκι.
Σιρόπι: Δύο ποτήρια ζάχαρη, δύο ποτήρια μέλι, δύο ποτήρια νερό και αφού ξαφρίσω το σιρόπι γυρνώ το μάτι στο μισό και χωρίς ν’ αποσύρω ρίχνω λίγα – λίγα τα φινίκια. Γυρίζω καλά και τραβώ. Τα πασπαλίζω με ψιλοκοπανισμένα καρύδια ανακατεμένα με λίγη ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλο.
Σαμουσάδες
Παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο γλύκισμα. Συνηθιζόταν στην περιοχή του Σελίνου πριν περίπου 50 χρόνια. Μας έδωσε την συνταγή η κυρία Σπερελάκη – Κυριακογιαννάκη Χρυσούλα απ’ τον Μουστάκο Σελίνου.
Ένα νεροπότηρο αλουσιά, ένα νεροπότηρο πορτοκαλόζουμο ένα νεροπότηρο ζάχαρη και όσο αλεύρι σηκώσει.
Ανοίγουμε φύλλο με ξυλίκι στρογγυλό. Πασπαλίζομε στην μέση επιφάνεια κουκουνάρια, σταφίδες αμύγδαλα και καρύδια, χοντροκοπανισμένα, κανέλλα και γαρύφαλλα. Βάζουμε το ξυλίκι στην άκρη του φύλλου και το τυλίγομε ρολό όχι πολύ σφιχτό για να μπορεί να βγει το ξυλίκι. Το κόβομε λοξά παραλληλόγραμμα κλείνουμε τις άκρες και το τηγανίζομε.
Κρύο σιρόπι ζεστοί σαμουσάδες στο σιρόπιασμα.
Μπακλαβάς (πολύ ωραίος)
Μισό κιλό φύλλο κρούστας, ένα ποτήρι αμύγδαλα χονδροκομμένα, δύο ποτήρια καρύδια χονδροκομμένα, ένα ποτήρι σισάμι κοπανισμένο, δύο κουταλάκια κανέλλα, ένα κουταλάκι γαρύφαλλα, τρείς κουταλιές μέλι, ένα ποτήρι βούτυρο για το φύλλο.
Σιρόπι: Ένα ποτήρι νερό, ενάμιση ζάχαρη, τέσσερεις κουταλιές μέλι, δύο κουταλιές λεμόνι.
Λιώνουμε το βούτυρο, βουτυρώνομε ένα ταψί και βάζουμε τέσσερα φύλλα κάτω βουτυρωμένα. Απλώνομε λίγη γέμιση και από πάνω στρώνομε δύο βουτυρωμένα φύλλα. Επαναλαμβάνομε και στο τέλος απλώνομε άλλα τέσσερα βουτυρωμένα φύλλα. Κόβομε τον μπακλαβά διαγωνίως, περιχύνουμε με το υπόλοιπο βούτυρο και ψήνομε σε μέτριο φούρνο. Βράζομε το σιρόπι για 5 – 10 λεπτά και περιχύνομε τον ζεστό μπακλαβά με το καυτό σιρόπι.
Αυγοκαλάμαρα
Και αυτά είναι παραδοσιακή Χριστουγεννιάτικη συνταγή. Συνηθιζόταν όμως και στους γάμους μαζί με τα ξεροτήγανα.
Ένα νεροπότηρο αλουσιά, ένα νεροπότηρο πορτοκαλόζουμο, ένα νεροπότηρο τσικουδιά, μισό νεροπότηρο ζάχαρη και όσο αλεύρι σηκώσουν.
Ανοίγομε φύλλο. Το κόβομε τετράγωνα. Καίμε πολύ λάδι. Ρίχνομε ένα – ένα τετράγωνο στο λάδι και με δύο πιρούνια γυρίζομε τις αντικριστές μύτες του κάθε τετράγωνου σχηματίζοντας το αυγοκαλάμαρο. Το σιροπιάζομε κρύο – ζεστό. Προσθέτομε στο σιρόπι την ώρα που βράζει 3 κουταλιές μέλι. Τα πασπαλίζομε με πολλά καρύδια , ζάχαρη, κανελογαρύφαλλα και σισάμι καβουρδισμένο.
Κουραμπιέδες
(Αυτούς φτιάχνω και είναι απλοί και έχουν πάντα επιτυχία)
Απαραίτητη προϋπόθεση: Τα υλικά σε θερμοκρασία δωματίου και τα σκεύη (κάδος μίξερ, αναδευτής κ.λ.π. ) απολύτως στεγνά.
Μισό κιλό βούτυρο, ένα κρασοπότηρο όχι καλά γεμάτο ζάχαρη, αμύγδαλα καραμελωμένα, όσο αλεύρι σηκώσουν. Η ζύμη να είναι σφιχτή. (Αλεύρι σκληρό «Μύλοι» Κρήτης ή για όλες τις χρήσεις. Είναι το καλύτερο σε άνοιγμα φύλλου και γλυκά)
Μόλις τους βγάλομε απ’ τον φούρνο χωρίς να τους αγγίξομε όπως είναι ζεστοί τους ραντίζομε με ανθόνερο και κνισαρίζομε από πάνω ζάχαρη άχνη. Όταν κρυώσουν και σταθεροποιηθούν τους ξεκολλάμε και τους κυλάμε στην άχνη. (Αν τους κόψετε και με κουπ πάτ σε σχήμα αστεριού, Χριστουγεννιάτικου δέντρου, καρδιάς, είναι πολύ ωραίοι και εμφανισιακά).
Καλή Επιτυχία
και Καλές Γιορτές
(Όσο μας επιτρέπουν…) Και μην το βάζομε κάτω! Γιατί:
«Χόρευε μωρέ παππά,
μα δεν θα ‘ναι πάντα ετσά»
Τις επόμενες μέρες σε άλλες συνταγές θα σας γράψω πώς βγήκε αυτό το γνωμικό που είναι αληθινή ιστορία. Επί τουρκοκρατίας. Εεε, εδά κι εδά!
