Σουπιές με μάραθα και ελιές πράσινες
Γίνονται πιο ωραίες με άγρια μάραθα. Τα καθαρίζομε, τα πλένομε καλά και τα κόβομε περίπου ένα πόντο. Παίρνομε 2-3 ρίζες σπανάκι (όχι απ’ τις μεγάλες ρίζες, μικρά να είναι) κάνομε το ίδιο όπως με τα μάραθα. Παίρνομε δύο – τρεις χεριές άγρια χόρτα, καυκαλήθρες, άγρια πράσα, λαγουδόχορτα, αγριοσπάνακα. Όχι πάρα πολλά όμως. Αυτό που πρέπει να υπερισχύει σε γεύση και άρωμα είναι τα μάραθα. Κάνομε το ίδιο. Τα ανακατεύομε όλα, βάζομε αλάτι, πιπέρι. Βάζομε στο τσικάλι ανάλογα με την ποσότητα των χόρτων μια με μιάμιση φλυτζάνα λάδι. Βάζομε μέσα τα χόρτα και τα τσιγαρίζομε πολύ καλά. Ψιλοκόβομε μια ντομάτα και προσθέτομε μια μεγάλη κουταλιά της σούπας ντοματοπελτέ. Ρίχνομε νερό από λίγο. Όταν το πιούν ξαναρίχνομε μέχρι να ψηθούν τα χόρτα. Εν τω μεταξύ έχομε βγάλει τα κουκούτσια από ελιές πράσινες και τις βάζομε στο νερό να φύγει το αλάτι. Όταν τα χόρτα είναι ψημένα θέλουν μόνο ένα ‘’τσακ’’ και έχουν μείνει με το λάδι τους βάζομε τις σουπιές κομμένες κομμάτια και αλατισμένες. Τα ψήνομε όλα μαζί περίπου μισή ώρα ακόμα. Όχι παραπάνω γιατί όλα τα μαλάκια όσο ψήνονται τόσο σκληραίνουν. Αν χρειαστεί προσθέτομε από λίγο νερό. Στο τέλος θα ρίξομε τις ελιές και το φαγητό ή σάλτσα του πρέπει να είναι με το λάδι της, όχι νερουλή. Πολύ αρωματικό, νόστιμο φαγητό.
Λαγάνες (πολύ εύκολες)
Δύο φακελάκια μαγιά ξηρή, 700 γρ. νερό χλιαρό, ένα κουταλάκι μέλι, ένα κιλό αλεύρι σκληρό, μια κουταλιά αλάτι. Τη μαγιά τη διαλύω στο νερό που πρέπει να είναι χλιαρό. Ούτε ζεστό γιατί καίει τη μαγιά και δεν γίνεται, ούτε κρύο γιατί δεν ενεργοποιείται. Επίσης το αλάτι δεν μπαίνει με τη μαγιά, γιατί την αδρανοποιεί. Στην μαγιά θα βάλομε το μέλι και δύο κουταλιές λάδι. Θ’ αφήσουμε τα υγρά να ξεκουραστούν 10 λεπτά. Σε άλλη λεκάνη βάζομε το αλεύρι και το αλάτι, μια κουταλιά και ανακατεύομε. Μετά από δέκα λεπτά ρίχνομε τα υγρά στο αλεύρι. Ζύμη μαλακή. Ζυμώνομε αρκετά και με γροθιές. Την χτυπάμε στο μάρμαρο, την αφήνομε περίπου 40 λεπτά να φουσκώσει. Την ξαναζυμώνομε. Αν κολλά ελαφρά στα χέρια μας, δεν ρίχνομε αλεύρι άλλο. Βρέχομε τα χέρια μας με νερό ή λάδι. Επίσης στο ζυμάρι έχομε προσθέσει 3-4 κουταλιές λάδι. Γίνονται δύο λαγάνες. Εγώ την Καθαρά Δευτέρα, μ’ αυτά τα υλικά έφτιαξα μια μεγάλη. Πήρα το μεγάλο ρηχό ταψί της ηλεκτρικής κουζίνας, το έντυσα με λαδόκολλα, την λάδωσα και έριξα πολύ σησάμι στο κέντρο. Άπλωσα το ζυμάρι ομοιόμορφα σε όλο το ταψί και να έχει πάχος μισό πόντο. Την περνάμε από πάνω με νερό και ζάχαρη και ρίχνομε πολύ σησάμι. Το πιέζομε με την παλάμη μας να καρφωθεί στην ζύμη. Πιέζομε με το δάχτυλο μας μέχρι τον πάτο του ταψιού όλη την λαγάνα. Αν η τρύπα γυρνά και κλείνει το ζυμάρι δεν είναι έτοιμο. Πρέπει να μείνει εκτός φούρνου κι άλλο. Αν δεν κλείνει η τρύπα τότε φουρνίζομε στον αέρα, στους 180 βαθμούς, μισή ώρα. Όταν βγει από το φούρνο, την βγάζομε απ’ την λαδόκολλα και την βάζομε πάνω σε σχάρα.
