Την πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ. για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας παρουσίασε σε ανοιχτή εκδήλωση στον Βόλο, το βράδυ της Πέμπτης 13 Ιουνίου, μαζί με τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κ. Αλέξη Τσίπρα, ο βουλευτής Χανίων και Υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Σταθάκης. Στην κριτική του προς την τρικομματική κυβέρνηση τόνισε, ότι ο ιδεολογικός φανατισμός και η δογματική εμμονή της σε ένα καταστροφικό για τον τόπο, δήθεν αναπτυξιακό, νεοφιλελεύθερο μοντέλο που επιχειρεί να διαμορφώσει το μνημόνιο, οδηγεί σε μεγαλύτερη οικονομική κρίση και ύφεση. Ο ένας στους τρεις εργαζόμενους απαξιώνεται, καθώς θεωρείται πως περισσεύει, ενώ επιχειρήσεις και παραγωγικές μονάδες κλείνουν η μια μετά την άλλη, ή υπολειτουργούν. Η οικονομία διαλύεται, με τον αγροτικό τομέα να παράγει μόλις το 4% του ΑΕΠ της χώρας, τη μεταποίηση συνεχώς να συρρικνώνεται στο χαμηλότερο ποσοστό της Ευρώπης και τους νέους να εγκαταλείπουν μαζικά την Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και η μείωση των μισθών κατά 30-40% αντί να δημιουργεί νέα απασχόληση αυξάνει την ανεργία, οι ιδιωτικοποιήσεις παρουσιάζουν οικτρά αποτελέσματα αφού ήδη πριν το 2008 είχαμε ρεκόρ από τέτοιες στις τηλεπικοινωνίες, τον τραπεζικό κλάδο, τις υποδομές κ.α., ενώ η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας σε περίοδο κρίσης υποβαθμίζει αξίες και τιμήματα, παρά τις προσπάθειες του πρωθυπουργού που περιφέρεται ανά την υφήλιο διαλαλώντας την πραμάτεια του, σε μια εικόνα υποτιμητική για την Ελλάδα και τον λαό μας.
Τελικά, το αναπτυξιακό μοντέλο του μνημονίου είναι μία Ελλάδα χαμηλών μισθών, ανταγωνιστική με την Τουρκία και τη Βουλγαρία, με διαλυμένες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θεωρούνται πολλές και αντιπαραγωγικές, προσανατολισμένη σε μεγάλα και υποτίθεται αναγκαία κι επωφελή έργα στην ενέργεια (βλ. Ήλιος), τη διαχείριση απορριμμάτων, ή τον τουρισμό (βλ. παραλιακό μέτωπο κι Ελληνικό), με ειδικές οικονομικές ζώνες και αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις με ξένες εταιρείες.
Σε αυτήν την αδιέξοδη και αναποτελεσματική πολιτική, επεσήμανε ο κ. Σταθάκης, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ. αντιπροτείνει την ιδέα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, προσφέροντας έναν δρόμο εξόδου από την κρίση βασισμένο κύρια στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας και τις ικανότητές του. Στόχος είναι η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, προσαρμοσμένων στις ιδιομορφίες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας και με εξωστρεφή χαρακτήρα.
Με δεδομένες τις τάσεις της ελληνικής οικονομίας (πρωτογενής τομέας και μεταποίηση, τουρισμός, ενέργεια και κατασκευές), είναι φανερό πως οφείλουμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο επιδιώκουμε την ανάπτυξη. Για παράδειγμα: α) στον τομέα της ενέργειας θα πρέπει να προωθήσουμε τις ΑΠΕ, όχι όμως στη βάση προγραμμάτων σαν το «Ήλιος», αλλά ενθαρρύνοντας την αποκεντρωμένη και σχεδιασμένη χρήση τους, β) στις υποδομές είναι αναγκαίο να διατηρήσουμε τον κρατικό έλεγχο σε αεροδρόμια και λιμάνια, μετατρέποντάς τα σε μέσα τοπικής πολύπλευρης προόδου, γ) στην αγροτική παραγωγή θα πρέπει να αναδείξουμε νέα πρότυπα ανάπτυξης με κλαδικές πολιτικές, αναγέννηση συνεταιρισμών κ.ά., δ) στον τουρισμό να προχωρήσουμε σε εθνικό και περιφερειακό σχεδιασμό, θέσπιση κινήτρων για εκσυγχρονισμό, εξορθολογισμό της φορολογίας, ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού κ.ά.
Αλλά και σε σχέση με την καθημερινότητα των πολιτών, η αντίληψή μας οδηγεί σε διαμετρικά αντίθετες παρεμβάσεις από τις εφαρμοζόμενες σήμερα πρακτικές. Έτσι, θεωρώντας ότι η εκπαίδευση και η υγεία αποτελούν δυνατότητες και όχι εμπόδια, είναι σημαντικό να επιδιώξουμε να τροφοδοτήσουμε με την πρώτη την έρευνα και την τεχνολογία και με τη δεύτερη να δημιουργήσουμε πεδία ανάπτυξης (φαρμακοβιομηχανία, ιατρική τεχνολογία, συμπληρωματικούς κλάδους), βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Κλείνοντας ο κ. Σταθάκης υπογράμμισε, ότι οφείλουμε να αναζητήσουμε μια νέα ισορροπία ανάμεσα στο κράτος και την ιδιωτική πρωτοβουλία, ενώ ανέδειξε και τη σημασία του τρίτου τομέα, της κοινωνικής οικονομίας, ως μιας νέας μορφής οργάνωσης που θα πρέπει να απλωθεί στο σύνολο των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Μάλιστα, σε σχέση με το κράτος τόνισε πως είναι απαραίτητο να ανακτήσει τον ρόλο του στον σχεδιασμό της οικονομίας, τη διαχείριση των πόρων και τον έλεγχο. Για να συμβεί αυτό πρέπει να αλλάξει και να γίνει απλό, σύγχρονο, διάφανο και λιγότερο γραφειοκρατικό, να δημιουργήσει πιο αποκεντρωμένη δημόσια διοίκηση, σταθερό φορολογικό σύστημα, κτηματολόγιο, χωροταξικό σχέδιο, σαφείς κανόνες και σταθερό πλαίσιο δράσης των ιδιωτών, ενώ κρίσιμη θεωρεί επίσης την αναβίωση αναπτυξιακών θεσμών (π.χ. επενδυτικών τραπεζών ειδικού σκοπού) και την ψήφιση ενός νέου επενδυτικού νόμου. Και κατέληξε λέγοντας πως μόνο αυτή η πολιτική μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να οδηγήσει τον ελληνικό λαό στην πρόοδο και την ευημερία, με τρόπο βιώσιμο και συμβατό με τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα. Με τον τρόπο αυτό θα ανακαλυφθούν νέοι παραγωγικοί δρόμοι και θα αξιοποιηθεί το απαξιωμένο από το μνημόνιο ανθρώπινο δυναμικό, που η πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ. επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο.
