Για πρώτη φορά θα διοργανωθεί και στην Ελλάδα, σήμερα Παρασκευή 8 Μάρτη, η Φεμινιστική Απεργία. Σε σχετική συνέντευξη τύπου, φεμινιστικές οργανώσεις, γυναικείες συλλογικότητες, συνδικαλιστικές ενώσεις και τομείς γυναικών κομμάτων κάλεσαν τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αγρότισσες, φοιτήτριες, μαθήτριες και όλες τις γυναίκες, να σταματήσουν την εργασία και τα μαθήματα, να μην προχωρήσουν σε αγορές και να απέχουν από τις ενδοοικογενειακές υποχρεώσεις για ολόκληρη την ημέρα. Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση την ίδια ημέρα, στις 14:00 ώρα στην πλατεία Κλαυθμώνος.
«Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των ανέργων και των μακροχρόνια ανέργων, να αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες για την ίδια δουλειά, να υποαντιπροσωπεύονται στο κοινοβούλιο, να αποκλείονται έμμεσα από τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, να υφίστανται έμφυλη βία και να είναι θύματα καταναγκαστικής πορνείας», τόνισε, μεταξύ άλλων η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μαρία Γκατσούκα. «Παλεύουμε, ακόμα, ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς, για να μη γυρίσουμε στο 1933 και στο τρίπτυχο παιδιά-κουζίνα-εκκλησία», πρόσθεσε, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όπου το σύστημα είναι αξιοκρατικό και τα κριτήρια αδιάβλητα, οι γυναίκες διαπρέπουν, εξήγησε η κ. Γκατσούκα, φέρνοντας το παράδειγμα των φοιτητριών στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου οι γυναίκες αποτελούν το 60% του συνόλου των φοιτητών. Για μια μέρα «αληθινού αγώνα για τα γυναικεία δικαιώματα» έκανε λόγο η ευρωβουλευτής Κωνσταντίνα Κούνεβα, προτείνοντας να γίνει η 8η Μάρτη ανάλογη της Πρωτομαγιάς, δηλαδή ημέρα απεργίας και αργίας.
Στην απεργία της 8 Μάρτη καλούν, μεταξύ άλλων, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και τα τμήματα γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΙΔΗΣΟ και των Οικολόγων Πρασίνων.
Στα Χανιά τόσο οι καθηγητές όσο και οι δάσκαλοι προχωρούν σε στάσεις εργασίας αφού θα συμμετέχουν στη “φεμινιστική απεργία” στις 12.30 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Χανίων:
«Η γυναίκα υφίσταται τη βία των ιμπεριαλιστικών πολέμων για να βρεθεί στην κόλαση της προσφυγιάς, της ψυχικής και σωματικής βίας και των κυκλωμάτων trafficking. Υφίσταται τη βία των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και της ανεργίας. Βιώνει τη βία των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, την ανασφάλιστη εργασία, την έλλειψη σταθερού ωραρίου εργασίας, που σμπαραλιάζει την προσωπική και οικογενειακή ζωή της. Δέχεται τον εργοδοτικό εκβιασμό για να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση στοιχειωδών μέτρων προστασίας της μητρότητας. Βιώνει τη βία της απόλυσης λόγω εγκυμοσύνης, με τη βούλα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, των οδηγιών της ΕΕ.
Οι αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί το κεφάλαιο και οι μηχανισμοί του για το ξεπέρασμα της κρίσης του, χειροτερεύουν τη θέση της γυναίκας των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο οι γυναίκες έχουν δυσκολότερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, την ασφάλιση και την εργασία. Τη στιγμή που οι κοινωνικές δομές διαλύονται, οι γυναίκες σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας του σπιτιού και των μελών της οικογένειας, με αρνητικές συνέπειες σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους.
Στην Ελλάδα, η επίθεση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και της σημερινής κυβέρνησης, καθώς και των αστικών θεσμών, επιφέρουν ακόμη πιο έντονες συνέπειες στα συνολικά δικαιώματα των γυναικών. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η όξυνση του σεξισμού.
Παράλληλα, αναπαράγονται τα στερεότυπα του κοινωνικού ρόλου των δύο φύλων και ανατροφοδοτούνται τα ήδη υψηλά ποσοστά βίας κατά των γυναικών. Κατάσταση που εκφράζεται με την αύξηση των ποσοστών ενδοοικογενειακής βίας, την αύξηση του ποσοστού των γυναικών που εκπορνεύονται, φαινόμενα και πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών να διαθέτουν το σώμα τους ελεύθερα με βάση την δικιά τους επιλογή. Η σωματική, λεκτική, ψυχολογική βία, οι γυναικοκτονίες, συνολικά η έμφυλη και σεξιστική βία, είναι αποτέλεσμα αυτού του πλαισίου «αξιών» του σύγχρονου καπιταλισμού, που συνεχίζει και εντείνει την παράδοση των προηγούμενων εκμεταλλευτικών συστημάτων.
Η πάλη για ίσα δικαιώματα των γυναικών στην παιδεία, την εργασία και την ασφάλιση, για συνολική κατάργηση των ανισοτήτων και των διακρίσεων με βάση το φύλο, οι διεκδικήσεις για κοινωνικές δομές προστασίας της μητρότητας, τα αιτήματα για κρατικές δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας και ο αγώνας για την αυτοδιάθεση του σώματος και την ελεύθερη έκφραση, αφορούν το σύνολο της εργατικής τάξης. Τα αιτήματα για κατάργηση των ανισοτήτων και διακρίσεων στη μόρφωση, στην εργασία, απέναντι στο Κράτος και την εργοδοσία, για προστασία της μητρότητας, για άδειες ανατροφής παιδιών, για τσάκισμα των στερεοτύπων και των διακρίσεων με βάση το φύλο, (αλλά και το σεξουαλικό προσανατολισμό, τη φυλή ή το χρώμα), είναι ζητήματα όλων, ανδρών και γυναικών, και η συλλογική διεκδίκησή τους αναγκαία προϋπόθεση που ανοίγει το δρόμο για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Ο αγώνας των αναπληρωτών και η απόφαση του υπουργείου για αναγνώριση στις αναπληρώτριες μητέρες 3,5 μηνών άδεια ανατροφής είναι μια πρώτη νίκη και δείχνει τον τρόπο για να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας.
Η ΓΣ της ΕΛΜΕ Χανίων στα πλαίσια της 8ης Μάρτη καλεί τους συλλόγους διδασκόντων να πάρουν πρωτοβουλίες μαζί με τους μαθητές-γονείς με εκδηλώσεις, συζητήσεις προβολές για την ανάδειξη του ζητήματος. Παράλληλα καλεί μαζί με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία σε απεργιακή συγκέντρωση 12,30 στην Πλ Αγοράς με 2ωρη στάση εργασίας (12-2).»
Η ανακοίνωση ΣΕΠΕ Χανίων:
Η διεθνής μέρα των γυναικών γίνεται κάθε χρόνο αφορμή για αφιερώματα και συζητήσεις πάνω στα ζητήματα του σεξισμού και της γυναικείας καταπίεσης. Η φετινή όμως 8 Μάρτη μετατρέπεται σε μια απεργιακή μέρα, κάνοντας τη διαφορά για το τρόπο που μπορούμε να σταματήσουμε τις επιθέσεις που δέχονται οι γυναίκες σε όλα τα επίπεδα. Η απεργιακή κινητοποίηση είναι αποτέλεσμα της έκρηξης της εργατικής αντίστασης τα τελευταία χρόνια. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες έχουν βρεθεί ξανά και ξανά στο δρόμο ενάντια στις επιθέσεις που καταστρέφουν τις ζωές τους. Μέσα από την πρωτοβουλία δεκάδων σωματείων από την εκπαίδευση, τα νοσοκομεία, τους δήμους, τα υπουργεία και τα ΜΜΕ, συνδικάτα όπως η ΑΔΕΔΥ, η ΠΟΕΔΗΝ, η ΕΝΙΘ και η ΠΟΣΠΕΡΤ πήραν απόφαση να καλέσουν απεργία και διαδήλωση.
Όλα τα βάρβαρα μέτρα των κυβερνήσεων που έχουν στόχο να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες των εργατών και να εξοικονομήσουν δισεκατομμύρια για τους τραπεζίτες, βάζουν στο στόχαστρό τους τις γυναίκες. Οι κλάδοι που έχουν δεχτεί τα περισσότερα κύματα απολύσεων είναι αυτοί που στην πλειοψηφία τους εργάζονται γυναίκες. Την ίδια στιγμή η επισφαλής εργασία, η δουλειά χωρίς ασφάλιση, οι χαμηλότερες αμοιβές τείνουν να γίνουν καθεστώς για τις γυναίκες.
Η διάλυση του κοινωνικού κράτους επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τη ζωή τους. Οι συγχωνεύσεις των παιδικών σταθμών και των σχολείων, η διάλυση του ολοήμερου σχολείου, το κλείσιμο νοσοκομείων, ΚΑΠΗ, του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι, έχουν σαν αποτέλεσμα τα βάρη να πέφτουν πάνω στην οικογένεια και κατά συνέπεια στις γυναίκες.
Οι εκπαιδευτικοί, ένας κατεξοχήν γυναικοκρατούμενος κλάδος, βιώνει όλες αυτές τις επιθέσεις με τον πιο σκληρό τρόπο. Εργαζόμενες που δεν έχουν δικαίωμα να ενταχθούν τα παιδιά τους σε παιδικούς σταθμούς και υποχρεώνονται να πληρώνουν εκατοντάδες ευρώ το μήνα σε ιδιώτες. Αναπληρώτριες που την τελευταία στιγμή καλούνται να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτε γωνιά της Ελλάδας, μη έχοντας τη δυνατότητα εγγραφής των παιδιών τους σε παιδικούς σταθμούς αφού οι προθεσμίες έχουν παρέλθει. Λειψά έως ανύπαρκτα δικαιώματα κατά την άδεια μητρότητας και ανατροφής στους αναπληρωτές. Ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Περικοπές σε μισθούς. Είναι μόνο κάποιες από τις επιθέσεις που πλήττουν τον κλάδο και μας δείχνουν το δρόμο για το τι να διεκδικήσουμε.
Είναι ξεκινημένα τα βήματα από ένα ολόκληρο εργατικό κίνημα. Οι αγώνες των αναπληρωτών και των συμβασιούχων για μονιμοποίηση, οι μάχες για μαζικές προσλήψεις, για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων ενάντια στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Οι 3.5 μήνες για άδεια ανατροφής στους αναπληρωτές είναι μια πρώτη νίκη του πρόσφατου αγώνα των εκπαιδευτικών, που δείχνει ότι έχουμε τη δύναμη με τους αγώνες μας να τα πάρουμε όλα πίσω.
Διεκδικούμε:
- πλήρη προστασία της μητρότητας, με ακώλυτη άδεια κύησης – τοκετού – λοχείας και ανατροφής, με πλήρεις αποδοχές, καταβολή όλων των ενσήμων και αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας
- ένταξη όλων των παιδιών μόνιμων και αναπληρωτών στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς.
- Αυξήσεις στους μισθούς
- δημόσια και δωρεάν παιδεία
- όχι στη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό