Του Αντώνη Χαρχαλάκη ερευνητή – ποιητή
Ξέρετε αγαπητοί μου, ποιος θα μπορούσε να είναι ο μεγαλύτερος πλούτος αυτής της χώρας Θα ήτανε οι δημοσιογράφοι όπως ο υπέροχος ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ! Διάβασα στον «ΑΓΩΝΑ» της 9ης τρέχοντος το άρθρο του, αναδημοσιευμένο από το New York Times, με τίτλο «Η σάπια ολιγαρχία της Ελλάδας», που κυριολεκτικά με καθήλωσε! 
Μετά την πρώτη δόνηση, έκανα μια ευχή, ασχέτως αν… στο Ελλάντα οι ευχές παραμένουν ευχές: «Θεέ της Ελλάδας, αν δεν μας σιχάθηκες πια τέτοιοι που είμαστε, κάμε το θαύμα σου και μετάλλαξε τους άθλιους και χαμερπής γραφιάδες, του ελληνικού τύπου σε περήφανους – ασυμβίβαστους – εραστές της αλήθειας, κοντολογίς σε ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, με ότι σημαίνει αυτό! Έτσι μπορεί αυτός ο τόπος, αυτή η ανάδελφη χώρα, να δει καλύτερες μέρες! Γιατί για όσο οι πολλοί γραφιάδες θα καθαρίζουν με τις γλώσσες τους, τις μπότες των μεγαλοεκδοτών, θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Ας είναι το μικρότερο κόστος, η απαξίωση από τα μεγάλα συγκροτήματα τύπου! Κι ας γίνει το μεγαλύτερο (ηθικό- οικονομικό) όφελος, η αφύπνιση του λαού. Που εκτός του όπιο του έντυπου ψεύδους, τον ποτίζουν και μ’ ένα σωρό άλλα όπια…
Τι να παραλείψω και τι να σχολιάσω, απ’ αυτά που γράφει ο άξιος του λαού και του τόπου, δημοσιογράφος Μπαξεβάνης; Που βγάζει το ακριβό ντύσιμο, κάθε βαρύγδουπου σαρκίου, κάθε ανάξιου πολιτικού παράσιτου της χώρας; Και το αφήνει όπως το γέννησε η έχιδνα μάνα του, αποκαλύπτοντας τη γαϊδουρινή του ουρά! Σκάνδαλα επί σκανδάλων, ποταμός δισεκατομμυρίων, που ωστόσο δεν φτάνουν για να βουλώσουν τον απύλωτο καταπιόνα αυτών των… χαρυβδοειδών ρουφηχτήρων! Που καμιά λίστα της τετράπαχης Λαγκάρντ, δεν είναι αρκετή για να δείξει την κατάπτωση αυτής της σάπιας ολιγαρχίας της δυστυχούς Ελλάδος!!! Και φοβάμαι πως υπάρχοντος αυτού του πολιτικού συστήματος, δεν ζούμε την τελευταία λίστα αυτού του είδους! Ζούμε και δε ζούμε μια διαρκή ληστοκρατία και λιστοκρατία… εκτός αν ο λαός, με μαζικές κινητοποιήσεις και εκλογικούς αγώνες, τους βάλει – αντί για πατσαβούρα αυτές τις λίστες στα απύλωτα στόματά τους ! Και τους οδηγήσει στο «πρατήριο», αντί να δέχεται σαν άλλος Χριστός να τον πηγαίνουν εκεί οι παράνομοι και να ποτίζουν το ισχνό σαρκίο του με όξος και χολή! Αυτή θα ‘ναι όχι μόνο η προανακριτική ή όπως αλλιώς τη λένε, αλλά η εκτελεστική απόφαση! Νισάφι πια! Ποιόν απ’ όλους αυτούς να πιάσεις και να μην λερωθείς; Μιλάμε για «ανθρώπους» που καλύπτονται από την θεοσέβεια, την κοινωνική «προσφορά», το μαζικό αθλητισμό του μαζικού παραλογισμού, τον «πολιτισμό», οι αλητήριοι, οι ρυπαροί… Που όλοι τους φιγουράρουν, πίσω από «μαύρο» φόντο, έτσι σαν τους «αδελφούς» της σικελιάνικης Μαφίας! «Κι εσύ λαέ βασανισμένε», φορολόγησε από το πρώτο ευρώ, και μεγάλο ποσοστό σου «επιβιώνει» από την παγωνιά και την πείνα, με την φιλανθρωπία και την ευκαιριακή στέγη κάποιων … «Και συ, φτωχάμοιρε λαέ της προδοσίας» (Βάρναλης) τραβιέσαι από συγκέντρωση σε συγκέντρωση κι από παρασυναγωγή σε παρασυναγωγή, για ν’ ακούσεις τις χοντρές μαλακίες της τριανδρίας κι όλων των παρατρεχάμενων της χορτάτης μειοψηφίας, που συντρώει τη δικαιούμενη μερίδα σου και τη μερίδα των παιδιών σου. Μας λυπάμαι εκ βάθους καρδιάς και συμπάσχω με τους ατυχείς συμπάσχοντες! Όμως δεν θα πω – μαζί με όλους εσάς- το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλόφυλων»! Μπορεί να μιλάμε την ίδια γλώσσα, μπορεί να μοιραζόμαστε την ίδια χώρα, όμως τα πορτοφόλια μας, τα συμφέροντά μας, τα ‘χουμε χώρια! Ας το καταλάβουν πια όλοι «της Γης οι κολασμένοι». Κι ας σταματήσουν πια οι επιλογές που επιδεινώνουν τα χάλια του εργαζόμενου λαού και της φτωχολογιάς! Και μακάρι να κατακλυστεί ο τύπος από Μπαξεβάνηδες! Έτσι ν’ αστράψει φως και να γνωρίσει ο λαός τον εαυτό του.