Της Ροδάνθης Κουμή
«Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων»! Ελύτης.
Τα όνειρα κάποτε θα πάρουν και εκείνα την θέση τους στην μερίδα της εκδίκησης.
Γιατί τα όνειρα δεν περιορίζονται,δεν μπαίνουν σε καλούπια, δεν συμβιβάζονται.
Τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον κατάλληλο χώρο για να απλωθούν ζωντανά μπροστά σου και να σου πουν:
«Ξύπνα ήρθε η ώρα να τολμήσεις τα ατόλμητα»!
«Ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις από εκεί που σταμάτησες»!
«Ήρθε η ώρα να αλλάξεις την μίζερη ζωή σου».
Αν εσύ αναλώνεσαι στα ίδια και στα ίδια το μόνο που κάνεις είναι να αφουγκράζεσαι την φωνή τους αλλά να αποσπάς την σιωπή τους!
Βλέπεις σε καταβάλει ο φόβος του άγνωστου.
Που είναι φόβος και μάλιστα μεγάλος αλλά με πήλινα πόδια.
Φοβάσαι τον φόβο και δεν προχωράς!
Μα εκείνα ξανά εμφανίζονται μπροστά σου και σου δίνουν την δύναμη να βαδίσεις στο δρόμο τους.
Τι θα ήταν αλήθεια ο άνθρωπος αν δεν ονειρευόταν;
Πως θα άντεχε τούτη την ζωή χωρίς εκείνα;
Λένε ότι τα νιάτα είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των ονείρων και τα γηρατειά ο μεγαλύτερος εχθρός.Στα νιάτα τα όνειρα είναι μεγάλα, πλατιά και πραγματοποιήσιμα.
Στα γηρατειά μικρά,άχρωμα και δειλά.
Στα νιάτα δεν τα μισείς.
Στα γηρατειά όμως τα μισείς γιατί νομίζεις πως δεν έχεις χρόνο να τα ακολουθήσεις.
Και όμως ο χρόνος δεν τελειώνει ποτέ στο δρόμο των ονείρων.
Είναι ο μοναδικός χρόνος που δεν έχει όρια,κανόνες και τέλος!
Για αυτό όσοι ονειρεύεστε τολμήστε και όσοι τολμήσατε ξανά, ονειρευτείτε!
