Η ΦΥΣΗ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ
(Η θάλασσα ανακαταλαμβάνει τα… εδάφη της)
Στον παραλιακό άξονα από Ταυρωνίτη έως Κολυμπάρι παίχτηκε πριν λίγα χρόνια όλο το παιχνίδι… της προστασίας του περιβάλλοντος της περιοχής.
Αλλού κερδήθηκε, αλλού χάθηκε.
Αυτά με αφορμή το ξεχαμπέτωμα του δρόμου από Κολυμπάρι προς Καμισιανά (φωτό) από την πρόσφατη μεσαίου μεγέθους κακοκαιρία.
Επειδή η καταστροφή του δρόμου αποδόθηκε από Μέσα Ενημέρωσης αποκλειστικά στη θεομηνία οφείλομε να σημειώσουμε ότι:
1) Χάρις στον αείμνηστο πρόεδρο της κοινότητας τότε Καμισιανών Λευτέρη Λουλαδάκη περιεσώθηκε η παραλία του χωριού.
2) Συνεπίκουρος στην τεράστια προσπάθεια του Λευτέρη ήταν ο τότε Διευθυντής της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου κ. Μπασιάς.
Αγωνίστηκε λοιπόν ο, στην πράξη οικολόγος, Λευτέρης Λουλαδάκης για την προστασία των ακτών από:
α) Τις παράνομε αμμοληψίες
β) Πολέμησε την δημιουργία παράλληλων δρόμων σε κοντινή απόσταση από την παραλία (Στη δική του περιοχή Καμισιανών ο παράλληλος δρόμος είναι σε απόσταση πάνω από 100 μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα)
γ) Ήταν υπέρ της δημιουργίας κάθετων δρόμων
δ) Φύτεψε με αλμυρίκια όλη την παραλία
Δυστυχώς έξω από τα όρια της κοινότητας Καμισιανών (Ταυρωνίτης, Κολυμπάρι) οι υπεύθυνοι έφτιαξαν δρόμους σε μικρή απόσταση από εκεί που σκάει το κύμα και η φύση εκδικείται.
Η θάλασσα ανακαταλαμβάνει την έκταση που της ανήκει.
Έτσι γίνεται πάντα
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΠΟΔΑ
Έλειψη προσωπικού στις φυλακές Χανίων και πληθώρα κρατουμένων.
Πώς ταιριάζουν αυτές οι αντιθέσεις;
Μόνο οι μνημονιακοί κανόνες το γνωρίζουν…
Υπονομευτής