Τη γνωστή και από παλαιότερες τοποθετήσεις του άποψη περί ρωσο-ουκρανικού πολέμου που έπρεπε να είχε ήδη τελειώσει κατέθεσε μέσω Corriere della Sera o (έγκριτος και πολυσυζητημένος) βρετανός ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον. Πάλι υπογράμμισε τον ρόλο των ΗΠΑ ως ειρηνοποιού δύναμης και κάλεσε τον πρόεδρό τους Τζο Μπάιντεν «να σταματήσει τον πόλεμο», αφού προηγουμένως κατανοήσει ότι «η Ρωσία είναι ικανή να πολεμά για πολύν καιρό».
Η εκ νέου προβολή των θέσεων του Φέργκιουσον, έγινε με την ευκαιρία της συμμετοχής του σε εκδήλωση του Παγκοσμίου Φόρουμ Πολιτικής που οργάνωσε το ιταλικό ίδρυμα γεωπολιτικής ISPI.
Από τα σημαντικά στοιχεία των δηλώσεων Φέργκιουσον είναι η διατύπωση της «βεβαιότητας» ότι εντός της κυβέρνησης ή και του κόμματος των Δημοκρατικών υπάρχει διχογνωμία όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, συνεπώς και όσον αφορά τον τρόπο τερματισμού του.
«Αυτός ο πόλεμος δεν βοηθά τον Μπάιντεν με τον τρόπο που κάποιοι νόμιζαν. Η δημοτικότητά του υποχώρησε με την αποχώρηση από το Αφγανιστάν, έτσι κάποιοι στη διοίκηση θεώρησαν ότι έπρεπε να φανεί πιο σκληρός στην εξωτερική πολιτική. Η εισβολή στην Ουκρανία απλώς του έδωσε την ευκαιρία να το πράξει». Το ζήτημα είναι αν ενδιαφέρονται για όλα αυτά οι ίδιοι οι Αμερικανοί (οι ψηφοφόροι).
Πληθωρισμός, το πρόβλημα των ΗΠΑ
Ο Φέργκιουσον είπε ότι το μεγαλύτερο εσωτερικό πρόβλημα των ΗΠΑ είναι ο πληθωρισμός που κατατρώγει το εισόδημα και όχι η Ουκρανία. Ο Βρετανός πιστεύει ότι έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα οι διανοούμενοι τύπου Φράνσις Φουκουγιάμα, ο οποίος είπε ότι θα κερδίσει η Ουκρανία τον πόλεμο.
«Οσο η Ουάσιγκτον δεν δεσμεύεται να τερματίσει τις εχθροπραξίες, μου φαίνεται πιθανόν ότι οι Ρώσοι θα συνεχίσουν τον πόλεμο το καλοκαίρι, όλο το 2022, και ακόμη παραπέρα. Κατέστη πόλεμος φθοράς. Εχουν το Πυροβολικό για να συνεχίσουν. Και οι Ουκρανοί παραδέχονται πολύ μεγάλες απώλειες».
Ο Φέργκιουσον υπερασπίστηκε τη γραμμή Κίσινγκερ, με την οποία συμφωνεί, και υπογράμμισε ότι ο υπέργηρος αμερικανός πολιτικός υπέδειξε το «απόλυτο πρόβλημα» της γεωπολιτικής, το οποίο είναι η Κίνα.
Ζελένσκι, Ευρώπη, κυρώσεις, κρύο
Ακολουθούν άλλες αποφάνσεις του Φέργκιουσον.
Για τον Ζελένσκι:
«Γνωρίζει ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Ουκρανίας να έχει υπερφίαλους πολεμικούς στόχους. Γνωρίζει ότι όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος τόσο πιο δύσκολη θα καταστεί η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και η πολιτική σταθερότητά της».
Για το ταξίδι των Ντράγκι-Μακρόν-Σολτς στο Κίεβο:
«Υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική δυσκολία στο εγχείρημα. Είναι ηγέτες χωρών τού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ πρέπει να καταλάβουν ότι αυτός ο πόλεμος θα γίνει πολύ πιο προβληματικός για την Ευρώπη από οικονομικής απόψεως όσο πλησιάζει ο χειμώνας. Το ξέρουν και οι Ρώσοι, και αυτός είναι ο λόγος που κόβουν το φυσικό αέριο, το κάνουν για να δείξουν τι θα συμβεί όταν πιάσουν τα κρύα. Χρειαζόμαστε έναν δρόμο προς την ειρήνη, κάτι που δεν γίνεται χωρίς αμερικανική εμπλοκή».
Οπως το έκανε ο Κίσινγκερ
Για την έκβαση του πολέμου:
«Οι ΗΠΑ πρέπει να καταλάβουν ότι δεν τους συμφέρει να έχουν άλλη μία ατελείωτη σύγκρουση, άλλον έναν Πίθο των Δαναΐδων για το δολάριο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να χάσει η Ρωσία, ότι δεν υπάρχει πιθανότητα αλλαγής καθεστώτος στη Μόσχα».
Ο Φέργκιουσον έφερε παραδείγματα από το παρελθόν (στα οποία είχε πρωταγωνιστήσει για λογαριασμό των ΗΠΑ ο Κίσινγκερ) θέλοντας να τονίσει ότι όλα μπορεί να συμβούν:
«Το 1973 όλα έδειχναν ότι δεν θα ειρήνευε ποτέ η Μέση Ανατολή, ωστόσο ο Κίσινγκερ σταμάτησε τον πόλεμο Αιγύπτου-Ισραήλ και κατόπιν συμφωνήθηκε και η ειρήνη».
Μας δείχνουν τον δρόμο:
«Οι Ρώσοι είναι αναγκασμένοι να μιλούν σκληρά, όμως δεν θέλουν να γίνουν μόνιμες οι κυρώσεις. Οι ΗΠΑ πρέπει να πουν στη Ρωσία ότι επιβάλλεται η επιστροφή στα σύνορα της 23ης Φεβρουαρίου ώστε να υπάρξει σταδιακή χαλάρωση των κυρώσεων. Ο Ζελένσκι πρέπει να αποδεχθεί ότι η Κριμαία είναι ρωσική καθώς και οι πόλεις του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ που ελέγχονται από τους αυτονομιστές».
Στο σενάριο αυτό ο Φέργκιουσον παρηγορεί τους Ουκρανούς με την ένταξη στην ΕΕ, όχι με την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Αμερικανικό φιάσκο και στο Κινεζικό
Εντύπωση προκαλεί το κομμάτι στο οποίο ο Φέργκιουσον αναφέρθηκε στις διαφορές Τραμπ και Μπάιντεν όσον αφορά το κινεζικό ζήτημα. Είπε ότι ο Τραμπ επικεντρώθηκε σε οικονομικά ζητήματα κυρίως και ότι θα είχε κλείσει εμπορική συμφωνία με τον Σι Τζινπίνγκ αν είχε επανεκλεγεί, ενώ η σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ νοιάζεται για την Ταϊβάν περισσότερο και από τους Ταϊβανέζους και για το Θιβέτ περισσότερο και από τους Θιβετιανούς.
Χαρακτήρισε, δε, την πρόσφατη «κινεζική ομιλία» του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν «προκλητική», σημειώνοντας ότι τέτοια πράγματα δεν είχαν ξεστομίσει ποτέ ο Μάικ Πενς ή ο Μάικ Πομπέο.
Επιπροσθέτως κατηγόρησε τις ΗΠΑ για αναξιόπιστη στρατηγική σε περίπτωση εισβολής της Κίνας στην Ταϊβάν.
«Η συμβουλή μου στον Τζο Μπάιντεν», σχολίασε δηκτικά ο Φέργκιουσον, «είναι να μην επιλέξει έναν αγώνα που δεν μπορεί να κερδίσει».
Ο Φέργκιουσον μπορεί να κατσάδιασε τον Μπλίνκεν, όμως ανέπεμψε ύμνους στα προσόντα του «φίλου του» Νίκολας Μπερνς.
Μόνο αν του το πει ο Μπερνς, είπε, θα μπει ο Μπάιντεν στο αεροπλάνο να πετάξει μέχρι το Πεκίνο. Και ο Μπερνς θα του το πει αυτό μόνο όταν θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις επίτευξης κάποιας (οικονομικής) συμφωνίας.
Μπόρις Τζόνσον, ο χονδρόπετσος
Τέλος, ας καταγράψουμε την κρίση του Φέργκιουσον για τον συμπατριώτη του, τον βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον, εις ένδειξιν αναγνωρίσεως της συμβολής του βρετανικού χιούμορ στην πολιτική επικοινωνία:
«Τον ξέρω σχεδόν 40 χρόνια. Τον είδα να περνάει πολλές κρίσεις και σκάνδαλα, καθένα από τα οποία θα είχε καταστρέψει έναν κανονικό πολιτικό. Νομίζω ότι ο Μπόρις είναι ο ορισμός του ”μη εύθραυστου”. Οι κρίσεις τον κάνουν πιο δυνατό. Θα εκπλαγώ, ωστόσο, αν παραμείνει αρχηγός των Τόρις μέχρι τις επόμενες εκλογές. Η Βρετανία έχει μεγαλύτερο πρόβλημα πληθωρισμού από τις ΗΠΑ ή από τις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Θα έλεγα λοιπόν ότι οι προοπτικές είναι πολύ ζοφερές».