Δε γίνεται να μιλάμε για τα αναμφισβήτητα εγκλήματα των ναζί και να θεωρούμε “νομοτελειακή συνέπεια ενός πολέμου” τη Χιροσίμα , το Ναγκασάκι

Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου *

΅Σαν σήμερα¨ το 1945 το έγκλημα ρήψης της 1ης Ατομικής Βόμβας στη Χιροσίμα , με θύματα εκατοντάδες , ίσως πάνω από ένα εκατομμύριο μέχρι σήμερα με τις συνακόλουθες ασθένειες σε άμαχο πληθυσμό, γυναίκες , παιδιά , νήπια και ηλικιωμένους.

Ένα πράγμα θα πρέπει να εκτιμήσουμε σαν σίγουρο: Με αυτή την απόφαση των Η.Π.Α επί της ουσίας καταργήθηκε η έννοια του Εγκλήματος η των Εγκλημάτων Πολέμου κατά άμαχων πληθυσμών, όπως αυτή καταγράφτηκε – θεσμοθετήθηκε στο από μια άποψη ΅ανθρωπιστικό δίκαιο΅ για τη διεξαγωγή του πολέμου στις ΅Συνθήκες της Χάγης΅ ( 1897/1908 ) την παραβίαση του οποίοι εμείς – σωστά και δίκαια – επικαλούμαστε για να καταγγείλουμε τα Γερμανικά Εγκλήματα Πολέμου στη διάρκεια της “προηγούμενης” ανοιχτής κατοχής μας΅ – Απαιτώντας ¨Επανόρθωση – Αποζημίωση – Αποκατάσταση.

Η φρικτή αυτή απόφαση καθιέρωσε την έννοια των “παράπλευρων απωλειών”σε άμαχους και ανυπεράσπιτους πολίτες σ΄ένα πόλεμο η εάν θέλετε την επαναφορά της αρχής “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” στην πολιτική και στον πόλεμο, ο οποίος είναι η προέκταση των πολιτικών επιδιώξεων ΅με άλλα μέσα΅. ¨Ενα γεγονός που επιβεβαιώθηκε ¨λίγο αργότερα¨ , στη διάρκεια της μετά το Β΄ Π.Π. περίοδου του … α-αφασιακού στη φαντασία μας “ποτέ πια ξανά πόλεμος”, με ότι ζήσαμε στο Βιετνάμ , στη Γιουγκοσλαβία , στον Α΄πόλεμο του Ιράκ και στα σύγχρονα πολεμικά μέτωπα του ιμπεριαλισμού στη Μέση – Ανατολή , με σκοπό τη γρήγορη ΅τελική λύση & νίκη΅. Η οποία ¨πρέπει΅ να έχει λιγότερους ΅δικούς μας΅ νεκρούς και περισσότερους στους εχθρούς , όπου σαν εχθροί δεν νοούνται μόνο οι ένοπλοι μαχώμενοι η αντιμαχώμενοι , αλλά ολόκληρες οι κοινωνίες , οι λαοί και τα έθνη στις οποίες υπάγονται οι ένοπλα στρατευμένοι.

 

Πολλοί είναι οι ¨προοδευτικοί” που αναγνώρισαν τη “Ratio” , τη λογική των Η.Π.Α για τη ρήψη δύο ατομικών βομβών πάνω από δύο ΠΟΛΕΙΣ ( Χιροσίμα – Ναγκασάκι ), με το επιχείρημα πως εάν η βόμβες ¨εξαύλωσης ανθρώπων¨ δεν έπεφταν θα παρατεινόταν ο πόλεμος ας πούμε για ακόμα δυο χρόνια και θα είχαμε ΅δικά μας θύματα΅. Με αυτή τη ¨λογική΅ όμως εκβαρβαρήσαμε σε πρωτόγωνα και μεσαιωνικά επίπεδα την έννοια και τη διεξαγωγή του πολέμου και υποσκάψαμε το ΅δικό μας…¨ηθικό πλεονέκτημα΅ ( του ας πούμε δημοκρατικού ‘ αντιιμπεριαλιστικού – Αντι- Αξονικού Στρατοπέδου, μιας και η Ιαπωνία ήταν τελευταία ΅επιζήσασα΅ χώρα του Χιτλερικού – Φασιστικού Άξονα στο Β΄Π.Π.) για τη βαρβαρότητα του ναζισμού και τον ολοκληρωτικό τρόπο σκέψης των αντιπάλων.

Απαιτεί αρκετή ΅σχιζοειδή και διπολική΅ σκέψη για όσους μιλάμε για τα αναμφισβήτητα εγκλήματα της ΅ναζιστικής πτέρυγας΅ του γερμανικού επεκτατικού – ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στο Β΄Π.Π, για τα πάνω από 1500 Γερμανικά Ολοκαυτώματα σε όλη την Ελλάδα , κυρίως στον άμαχο πληθυσμό ( όπου το μεγαλύτερο μαζικό γενοκτονικό έγκλημα ήταν η – επιβολή – του Λιμού ) και να σιγούμε , να θεωρούμε ΅νομοτελειακή συνέπεια ενός πολέμου΅, για τη Χιροσίμα , το Ναγκασίκι , τα εκατοντάδες επίσης “My-Lai” στο Βιετνάμ , τους μαζικούς ΅επιλεκτικούς¨ βομβαρδισμούς μέσα σε πόλεις όπως , όπως στη Βηρυτό, στη Γάζα , στη Βαγδάτη , στο Αφγανιστάν , στο Βελιγράδι & το Πάντσεβο και επίσης σε πολές ακόμα άλλες χώρες και εμπόλεμες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής και της Ν. Αμερικής.

Στα πλαίσια της λεγόμενης “μετα” – πολεμικής περιόδου του ΅ποτέ πια πόλεμος΅, στη διάρκεια της οποίας τα θύματα πολέμου μέχρι σήμερα είναι περισσότερα από αυτά του Β΄Π-Π( κάπου διάβασα για πάνω από 100 εκατομμύρια !). Τελικά μετά τη Χιροσίμα τι είναι ΅έγκλημα πολέμου΅ και πόσο Αντιναζί είναι οι “δημοκράτες Αντιναζί” , όταν δέχτηκαν να συζητούν μέχρι και σήμερα το “δικαίωμα” και τη περίπτωση του εγκληματικού ΅Πρώτου Πλήγματος΅ με πυρηνικά όπλα ( έχοντας πλήρη επίγνωση των γενοκτονικών επιπτώσεων μετά τη Χιροσίμα) σε περίπτωση που απειληθούν τα συμφέροντα τους ;

Υ.Γ. 1 : Δεν είναι περίεργο που ο πρώην πρόεδρος “Ομπάμα” στη τελευταία του επίσκεψη στην Ιαπωνία και τη Χιροσίμα , παρά τη “λύπη” που εξέφρασε, αρνήθηκε να ζητήσει ευθέως Συγνώμη για τη ρήψη των ατομικών βομβών, αναγνωρίζοντας πως ήταν έγκλημα πολέμου. Τι μας περιμένει άραγε ακόμας;

Υ.Γ2 : Αξίζουν μνείας και συγχαρητηρίων η εντυπωσιακή “επιμέλεια και απόδοση” των πρώτων ρεπορτάζ για τη βόμβα στη Χιρασίμα, την οποία έκανε τόσο εμπεριστατωμένα και με τόση ευαισθησία ο φιλόλογος Δημήτρης Δαμασκηνός, ο οποίος είναι γνωστός και από την επικέντρωση του στην ανάδειξη του έργου του Μενέλαου Λουντέμη. «Ήμουν εκεί στις 6 Αυγούστου 1945»: Η μαρτυρία του John Hersey