Στα τουρκικά σηµαίνει «στρατώνας», όµως οι Βενετοί ήταν αυτοί που ανήγειραν το κτίσµα ως οχυρωµατικό έργο, µε σκοπό την προστασία της εισόδου του λιµανιού από εχθρικά πλοία.
Αυτό, ωστόσο, που το καθιστά εξαιρετικά σηµαντικό είναι πως στον γωνιακό πυργίσκο του υψώθηκε την 1η Δεκεµβρίου 1913 επίσηµα η ελληνική σηµαία για την Ένωση της Κρήτης µε την Ελλάδα, παρουσία του βασιλιά Κωνσταντίνου, του πρωθυπουργού Βενιζέλου, του ναυάρχου Κουντουριώτη αλλά και πλήθους αγωνιστών και κόσµου που ζητωκραύγαζε.
H φωτογραφία που σας παρουσιάζουμε αποτελεί ένα ντοκουμέντο.
Τραβήχθηκε τον Απρίλη του 1942, σχεδόν ένα χρόνο μετά από τη Μάχη της Κρήτης.
Οι Γερμανοί ναζί στο φρούριο Φίρκα, στο σύμβολο των αγώνων των Κρητικών για Ελευθερία, κατέβασαν την Ελληνική σημαία για να ανεβάσουν στη θέση της την μαύρη φασιστική, σηματοδοτώντας έτσι και την απώλεια της λευτεριάς των Κρητικών.
Οι Κρητικοί όμως παρέμειναν ελεύθεροι.
Αντιστάθηκαν. Οι ναζί λεηλάτησαν, δολοφόνησαν, έσπειραν τον τρόμο, όμως ηττήθηκαν. Το νησί αυτό δε χωρούσε τον φασισμό. Η φασιστική σημαία κατέβηκε, και στη θέση της ανέβηκε ξανά η ελληνική.
Γιατί η Κρήτη των αγώνων και της ελευθερίας – όσο και να το θέλουν κάποιοι – δε μπορεί να συμβαδίζει με τον φασισμό.