Του Ηλία Κοπανάκη
Εντός του 2019 αναμένεται οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να κληθούν όχι μία, όχι δύο, μα τρεις ολόκληρες φορές να αποφασίσουν για τους εκπροσώπους τους σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αφού ο κ. Τσίπρας και σύσσωμη η σημερινή βουλή με την στάση της απέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν την βούληση των πολιτών, όπως αυτή εκφράστηκε είτε μέσα από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 που εν μία νυκτί ο κ. Τσίπρας με την παρέα του μετέτρεψαν το μεγαλειώδες ΟΧΙ με ποσοστό 62% σε ένα ντροπιαστικό (για τους ίδιους) ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, είτε από τα εντυπωσιακά σε παλμό, όγκο και αγωνιστικότητα εθνικά συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 2018 και τον Ιανουάριο εφέτος, όπου εκατομμύρια ελλήνων και ελληνίδων διατράνωσαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεσή τους στην διαστρέβλωση της παγκόσμιας ιστορίας και της αλήθειας, διαδηλώνοντας ειρηνικά ενάντια στην προωθούμενη συμφωνία που σύναψε ο κ. Τσίπρας με τους Σκοπιανούς κατ’ εντολή της νέας τάξης πραγμάτων, ένα πράγμα μένει ακόμα ενεργό στα όπλα των πολιτών να αντιμετωπίσουν τέτοιες ακραίες αντιδημοκρατικές εξουσιαστικές λογικές. Παράλογες κυβερνητικές λογικές του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ και αντιπολιτευόμενες λογικές του ΟΧΙ για το θεαθήναι, την στιγμή που μια ομαδική βουλευτική παραίτηση θα οδηγούσε στο μπλοκάρισμα των ενεργειών του ΣΥΡΙΖΑ για το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας, γης ελληνικής από τους προϊστορικούς χρόνους, δηλαδή εδώ και πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια. Το όπλο στο οποίο αναφερόμαστε είναι η εκλογική ψήφος την οποία έχουμε στα χέρια μας ακόμη… Αυτήν θα πρέπει να αξιοποιήσουμε, αυτήν να δυναμώσουμε.
Μετά το πρόσφατο συλλαλητήριο στις 20 Ιανουαρίου 2019 στην Αθήνα, η συμμετοχή στο οποίο κατ’ εκτίμηση των ψυχραιμότερων ανήλθε στα 1,2 εκατομμύρια πολίτες, έπεσαν πλέον οι μάσκες και φάνηκε το επικίνδυνο θέατρο που παίζουν οι βουλευτές ενάντια στα εθνικά συμφέροντα. Έγινε φανερό στους πολίτες το βουλευτικό φιάσκο των 300 συν του προέδρου της δήθεν ελληνικής και δήθεν δημοκρατίας κ. Παυλόπουλου ο οποίος προχώρησε άμεσα στην επικύρωση της βουλευτικής ψηφοφορίας. Για να καταλάβετε σε τι ποιότητας δήθεν δημοκρατίας ζούμε να αναφέρομε εδώ ότι η αστυνομία για το ανεπανάληπτο αυτό συλλαλητήριο έδωσε αριθμό συμμετεχόντων 60 χιλιάδες πολίτες! Δηλαδή η αστυνομία είδε το 1/20 ή το 5% των συμμετεχόντων. Το υπόλοιπο 95% των πολιτών που συμμετείχαν μαζικά το αγνόησε στην καταμέτρηση επιδεικτικά, δείχνοντας και εκείνη με την στάση της ότι δεν εξυπηρετεί τον έλληνα πολίτη μα τα ανθελληνικά συμφέροντα. Ενώ και όσον αφορά τον κ. Αποστολάκη, νέο υπουργό άμυνας, και εκείνος με την υπογραφή του στην προδοτική συμφωνία, ντρόπιασε σύσσωμο τον ελληνικό στρατό μας. Από τις Αρχές του τόπου, μονάχα η εκκλησία, κλήρος και λαός, δήλωσε ξεκάθαρα ότι νοιάζεται για την πατρίδα αυτή, με τα ψηφίσματα που εξέδωσαν οι μητροπόλεις σε όλη την επικράτεια και την παρουσία των πιστών στο συλλαλητήριο.
Όσο ο έλληνας πολίτης κοιτάζει την ζωή του μονάχα σε ατομικό επίπεδο και στρουθοκαμηλίζει στις αποφάσεις που παίρνουν κάποιοι για εκείνον χωρίς εκείνον τόσο θα υποφέρει οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά. Η δημοκρατία χρειάζεται ευφυείς πολίτες, ενεργά άτομα, όχι πρόσωπα αδιάφορα. «Θυσιάζεις» λίγο από τον προσωπικό σου χρόνο για να απολαμβάνεις σαν κοινωνία πλέον τα αγαθά του κοινοτισμού.
Στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις που θα κληθεί ο ελληνικός λαός εντός του 2019 να αποφασίσει θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικός. Αυτή τη φορά να ακούσει το συμφέρον όχι της τσέπης μα της καρδίας του. Να ακούσει την συνείδησή του, τις προγονικές παρακαταθήκες, τις αγωνιστικές και πατριωτικές ρίζες του, το κρυστάλλινο ελληνικό φρόνημα. Να στηρίξει ελληνικές πολιτικές δυνάμεις και σ’ αυτές δεν ανήκει καμία παράταξη από την υπάρχουσα βουλή όπως αποδείχτηκε από την ψηφοφορία των Πρεσπών στις 25/1/2019. Πολιτικές δυνάμεις που θα έχουν στην φαρέτρα τους και στο πρόγραμμά τους σε περίοπτη θέση την ελληνική παιδεία και τις χριστιανικές αρετές, όπως αυτά εκδηλώνονται με έργα και πράξεις των μελών και των υποψηφίων τους και ξεκάθαρα διατυπωμένα στο προεκλογικό τους πρόγραμμα, μεταξύ των οποίων θα πρέπει σε περίοπτη θέση να υπάρχει η άμεση κατάργηση της αντισυνταγματικής κοινοβουλευτικής απόφασης της 25ης Ιανουαρίου.
Είναι αλήθεια ότι η άσκηση πολιτικής δεν είναι εύκολη υπόθεση, όμως κυρίως δεν είναι θέμα επιστήμης. Εκείνος που καλείται να πάρει αποφάσεις για το σύνολο των πολιτών θα πρέπει κατ’ αρχήν και κύρια να είναι άνθρωπος, να έχει ενσυναίσθηση, να έχει κριτική ικανότητα, αποφασιστικότητα και να μην έχει αγκυλώσεις και πολιτικές ή ιδεολογικές δεσμεύσεις. Να υπηρετεί το Σύνταγμα και την επίσημη θρησκεία του ελληνικού κράτους. Αυτοί οι δύο να είναι οι οδοδείκτες της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Δεν χρειαζόμαστε και δεν ανεχόμαστε άλλους επαγγελματίες πολιτικούς. Μια οποιαδήποτε κυβέρνηση που δεν σέβεται αυτούς τους δύο οδοδείκτες δεν έχει θέση στο νέο ελληνικό κράτος, ένα κράτος που στηρίχθηκε σε αυτούς ευθύς εξ αρχής με την ίδρυσή του. Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν στο πρόγραμμά τους την αλλοίωση αυτής της φυσιογνωμίας θα πρέπει να το κάνουν ξεκάθαρο στον ελληνικό λαό…
Και επιπλέον των δύο αυτών προταγμάτων, να απαιτήσει ο λαός την συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος δημοψηφίσματος όταν μια μεγάλη μερίδα πολιτών, της τάξης των διακοσίων χιλιάδων, το ζητήσει. Στον τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία, δυστυχώς έχουμε μια από τις χειρότερες και πιο στυγνές αστικές νεοφιλελεύθερες δημοκρατίες του κόσμου. Στην Ελβετία όπου πρόσφερε πολλά ο μέγιστος των Ελλήνων πολιτικών ανδρών και πρώτος κυβερνήτης του νεότερου ελληνικού κράτους Ιωάννης Καποδίστριας, δημοψήφισμα πραγματοποιείται για «ψύλλου πήδημα». Ενδεικτικά να αναφέρουμε εδώ ότι ένα από τα τελευταία είχε σαν ερώτημα «την επανακατασκευή ή όχι της οδικής σήραγγας του Γοτθάρδου»… Και εδώ στο προτεκτοράτο – Ελλάς για εθνικά ζητήματα που παραχωρούν την ιστορική αλήθεια, αναζωπυρώνουν τον αλυτρωτισμό των γειτόνων και βάζουν μπουρλότο σε όλα τα βαλκάνια για νέες αιματοχυσίες, οι έλληνες πολίτες δεν έχουν δικαίωμα να εκφράσουν την γνώμη τους, την στιγμή που δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τουλάχιστον το 85% των πολιτών είναι υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος και το 80% αυτών κατά της προωθούμενης από την βουλή συμφωνίας.
Τίποτα στην ζωή ετούτη δεν είναι χωρίς ανάκληση και χωρίς αναίρεση. Ειδικά όσον αφορά την αντισυνταγματική αυτή ψήφιση για την Μακεδονία μας. Η απόφαση της βουλής έπρεπε σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα αφού επρόκειτο για εθνικό ζήτημα να επικυρωθεί από 180 βουλευτές και φυσικά να ληφθεί υπόψη η βούληση του λαού. Αφού όμως καμιά από τις δύο αυτές προϋποθέσεις δεν τηρήθηκε, δεν έχει καμία ισχύ και οποτεδήποτε αναδειχθεί στο μέλλον μια πατριωτική κυβέρνηση, ελπίζουμε λίαν συντόμως, μπορεί να την καταργήσει.