Τι δήλωσε στο NEWS 247 ο 25χρονος Παναγιώτης Αγορανίτης, με καταγωγή από την Κρήτη, που σπούδασε δημοσιογραφία αλλά ασχολείται με το εμπόριο ελληνικών προϊόντων στο Βέλγιο
Αποστολή: Σοφία Κατσαρέλη
Η βραδιά στο ελληνικό εστιατόριο Strofilia, στις Βρυξέλλες, όπου το Δίκτυο Οινοπαραγωγών Κρήτης παρουσίασε στο βελγικό κοινό τα κρασιά του, έχει περάσει στο δεύτερο στάδιο, στο δείπνο που ο Ευρωβουλευτής Σπύρος Δανέλλης παρέθεσε στον ίδιο χώρο για τους προσκεκλημένους του.
Και κάπου εκεί, την επισημότητα της εκδήλωσης διαδέχεται το κάπως χαλαρότερο κλίμα και αρχίζουν να διαφαίνονται οι ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω από τους κουστουμαρισμένους παρευρισκόμενους.
Στο ίδιο τραπέζι με μας, κάθονται οι κ.κ. Σπύρος Αγορανίτης και ο γιος του, Παναγιώτης, ο οποίος μας μίλησε για την ενασχόλησή του με το εμπόριο και τη θέση του ελληνικού κρασιού στη βελγική αγορά.
“Είχα τελειώσει με το Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασα δημοσιογραφία και ο πατέρας μου, που είναι στον χώρο της έρευνας, είχε ανάγκη για εμπορικούς λόγους έναν άνθρωπο. Κι αυτός είμαι εγώ. Έτσι, άφησα τη δημοσιογραφία και έναν χρόνο τώρα, είμαι στον χώρο”, λέει ο 25χρονος Παναγιώτης.
Ο κ. Σπύρος έχει κρητική καταγωγή και η σύζυγός του είναι Βελγίδα. Έτσι, ο Παναγιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Βρυξέλλες.
Αυτό όμως, δεν του στέρησε την επαφή με την Ελλάδα και δη την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ηράκλειο Κρήτης.
“Από μικρός ήμουν στα αμπέλια. Ο παππούς μου βγάζει σταφίδες κι ο πρώτος μου τρύγος ήταν όταν ήμουν 5 χρόνων”, λέει.
Η οικογένεια του Παναγιώτη δεν παράγει κρασί, αλλά ρακή. Πρόκειται όμως για μικρή παραγωγή.
“Είμαι πωλητής του προϊόντος και είμαι αυτός που κάνει το μάρκετινγκ και τα ‘παζάρια’ με τους παραγωγούς, αλλά διοργανώνουμε και εκδηλώσεις για την προώθηση των προϊόντων και workshops, μία φορά τον μήνα περίπου”, προσθέτει.
“Οι νέοι με το ένα πόδι στην κουλτούρα και το άλλο στην ξενιτιά”
“Αυτοί που θα αλλάξουν τα πράγματα είναι οι νέοι, με το ένα πόδι στην κουλτούρα και το άλλο στην ξενιτιά. Η νέα γενιά θα φέρει άλλα πράγματα”, σημειώνει με έμφαση.
Αναφερόμενος δε, στο εάν και κατά πόσο το ελληνικό κρασί προτιμάται από τους Βέλγους καταναλωτές, λέει:
“Το δύσκολο είναι, ότι είμαστε πολύ κοντά στη Γαλλία, γιατί ο κόσμος ενδιαφέρεται για το κρασί, αλλά προτιμά το γαλλικό, γιατί έχουν μεγάλη παραγωγή αφενός και αφετέρου, το ελληνικό κρασί είναι ακριβότερο, γιατί είναι ακριβότερα και τα μεταφορικά των ελληνικών κρασιών”.
Οι ίδιοι πωλούν τρεις διαφορετικές ποικιλίες κρητικών κρασιών, τα οποία όπως υπογραμμίζει ακόμη, είναι πολύ δύσκολο να κάνουν τη διαφορά και να εισχωρήσουν στην αγορά, γιατί ακόμα και στα βραδινά μαγαζιά και κέντρα διασκέδασης, πωλείται κρασί χιλιανό που είναι ιδιαίτερα φθηνό και προτιμάται από τους ιδιοκτήτες.
* Μπορείτε να δείτε τις ποικιλίες των οινοπαραγωγών που παρουσιάστηκαν στις Βρυξέλλες (Μηλιαράκης, Αλεξάκης, Τιτάκης, Μιχαλάκης, Nostos Μανουσάκης, Μπουτάρης, Καραβιτάκης,Λαδερός, Mediterra, Πατεριανάκη, Κοσμαδάκης, Στραταριδάκης, Ταμιωλάκης, Δασκαλάκη,Ντουράκης, Στυλιανού, ΕΑΣ Ηρακλείου, Διαμαντάκης, Ζαχαριουδάκης, Δουλουφάκης, Μονή Τοπλού, Ανωσκελη, Λυραράκης, ΕΑΣ Πεζών
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Δικτύου Οινοπαραγωγών Κρήτης “Wines of Crete”