Αδιαφορώ για τα ονοματεπώνυμα αυτών που θα κόψουν λάσπη από την κυβέρνηση ή των λεγάμενων που θα ράψουν καινούριο υπουργικό κουστούμι.
Ή των άλλων που λόγω της ανέχειας, της λιτότητας και της κρίσης που βιώνει ο λαός μας εξαιτίας τους, από λεπτότητα και μόνο, θα βγάλουν το παλιό τους υπουργικό κοστούμι από τη ναφθαλίνη για την επικείμενη ορκωμοσία της νέας κι ας ελπίσομε τελευταίας, κυβέρνησης των Ολετήρων.
Δε μου καίγεται καρφί αν ο παρανοϊκός τηλε-βιβλιοπώλης πάει σπίτι του για ν’ αντικατασταθεί από κάποιον φέρελπι τεχνοκράτη που κατέχει τα θέματα της υγείας, εφόσον ο στόχος και η πολιτική των Ολετήρων, είναι να ανατιναχθεί το εθνικό σύστημα υγείας.
Δε χολοσκάω αν το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων το δώσουν στον σχολάρχη τον Θεό τον ίδιο, εφόσον στόχος τους είναι να κατεδαφιστεί η δωρεάν δημόσια παιδεία.
Δεν δίνω πεντάρα τσακιστή αν θα αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της Ανάπτυξης ο προστατευόμενος του ενός ή του άλλου εργολάβου, γιατί μέλημά τους είναι να ξεπουλάνε στο παζάρι της αισχύνης, αντί πινακίου φακής, τα ιμάτια της Ψωροκώσταινας που ψυχορραγεί κι όχι να χτίσουν. Να γκρεμίζουν, ξέρουν μόνον, οι Ολετήρες!
Αδιαφορώ αν τα έσοδα, θα αναλάβει μετά τον Θεοχάρη, να τα μαζεύει η Μάτα Χάρη ή –εναλλακτικά- το πρώην στέλεχος της ελεγκτικής εταιρίας που κάποτε από την παλιά του θέση, έβγαζε τους σαλταδόρους των τραπεζών, «λάδι», αφού οι λίστες με τα ονόματα των αισχρών, των θλιβερών και των εξωνημένων θα συνεχίσουν να αραχνιάζουν στα σεντούκια του σώματος δίωξης του οικονομικού εγκλήματος. Χρόνια τώρα αραχνιάζουν οι λίστες στα σενούκια.
Από την εποχή της παντοδυναμίας του Μπάτμαν!
Παγερά αδιάφορο με αφήνει το ονοματεπώνυμο του ανθρώπου που θα καθίσει στην δερμάτινη πολυθρόνα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, όσο λύνουν και δένουν οι χρυσοδάκτυλοι που με όχημα τις πτωχές μας τράπεζες έχουν αδικαιολόγητα σωρεύσει περιουσίες αμύθητες.
Καμία σημασία δεν έχει κανένας ανασχηματισμός, όσο ο αναίσχυντος χονδρός κι ο άρρωστος λιγνός παραμένουν στη γέφυρα, κυβερνήτες του μισοβουλιαγμένου ελληνικού σκάφους.
Καμία σωτηρία δεν μπορεί να ελπίζει κανείς, ζώντας αυτήν την φαρσοκωμωδία με τον Χονδρό και τον Λιγνό…
raskolnick.soup.io