Φέτος το καλοκαίρι, οι κυβερνητικές επιλογές με το κλείσιμο της βουλής και την ψήφιση στα θερινά τμήματα σημαντικότατων νομοσχεδίων που εκποιούν με μη αναστρέψιμο τρόπο τα δημόσια αγαθά, τη δημόσια περιουσία, το μόχθο και τα κεκτημένα των πολιτών, μας αποστερούν και τη δυνατότητα για θερινή ραστώνη, αφού πρώτα είχαν καταστήσει αδύνατες για τους περισσότερους τις καλοκαιρινές διακοπές Όσοι επαγρυπνούμε βρισκόμαστε μπροστά στην απόκρουση μιας πολλαπλής επίθεσης. Οι λέξεις χάνουν το νόημα τους: οι απολύσεις γίνονται αξιολόγηση, το μείζον γίνεται μικρό, η οριοθέτηση γίνεται καταπάτηση.
Αφού ως εκπαιδευτικοί και γονείς αντισταθήκαμε στη λεγόμενη αξιολόγηση, που μας καλούσε να μετατρέψουμε την παιδεία και τη συναδελφικότητα σε ένα ακόμα αριθμό που προστίθεται στο ολοένα αυξανόμενο ποσοστό της ανεργίας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το ψεύδος και τη στρέβλωση της δήθεν «μικρής» ΔΕΗ, του ξεπουλήματος δηλαδή της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρικού ρεύματος, με τις επιπτώσεις που αυτό έχει άμεσα για τους πολίτες, για το μέλλον του δημοσίου, που ολοένα συρρικνώνεται και παραδίδεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, αλλά και για το περιβάλλον, αφού διαιωνίζεται η απομύζησή του και μένει ανοχύρωτη η εκμετάλλευσή του.
Αφού συνεχίζουμε να φωνάζουμε για αυτά που η κυβέρνηση σιωπά και κωφεύει, για το ότι αυτήν την ώρα καταστρέφονται χημικά όπλα μερικά χιλιόμετρα δίπλα μας μέσα στη θάλασσα που μας τρέφει ως κρίκους μιας πολύτιμης αλυσίδας και μας συντηρεί ως κοινωνία, βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι βαρύτερο από τη συνενοχή και τη δουλοπρέπεια: την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να καταρτίσει και να ετοιμάζει για ψήφιση από τη βουλή ένα νομοσχέδιο που δεν ξεπουλά μόνο, δεν καθιστά απροσπέλαστες απλώς, αλλά καταστρέφει για πάντα τις παραλίες όλης της χώρας, όποια επιλέξει ο κάθε ιδιώτης να κάνει δική του άνευ όρων. Αυτό το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς, το πιο πρόσφατο σε μια σειρά συστηματικών βημάτων για το ξεπούλημα του δημοσίου και την καταστροφή του περιβάλλοντος, έχει ήδη χαρακτηριστεί από δεκάδες (195 μέχρι αυτήν την ώρα) ανεξάρτητους και επιστημονικούς φορείς αλλά και δημοτικές και περιβαλλοντικές κινήσεις, ως καταστροφικό, του οποίου η ψήφιση χρειάζεται να αποτραπεί άμεσα και επιτακτικά.
Απέναντι σε αυτή τη θερινή λαίλαπα, που δεν έχει ακόμα φτάσει στο τέλος της και δεν αφήνει περιθώρια για ραστώνη, καλούμαστε και καλούμε σε αφύπνιση και εγρήγορση αγωνιστική. Διερωτώμαστε, όμως, όλοι εκείνοι που συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης, στρεβλώνοντας τις λέξεις και τα νοήματα, θεωρώντας ότι μπορούσαν να κρύψουν τις πολιτικές επιλογές της συγκάλυψης και της συμπόρευσης πίσω από το επίθετο «αντιμνημονιακός», πού βρίσκονται σήμερα; Με ποια -έστω- λόγια έχουν αντιταχθεί στη σωρεία των κυβερνητικών επιλογών που πλήττουν το συμφέρον και το μέλλον των πολιτών, με ποιο κάλεσμα οργανώνουν ή συμπορεύονται με τους αγωνιζόμενους πολίτες ενάντια στην εκποίηση του περιβάλλοντος και της ζωής μας; Γιατί σιωπά η απερχόμενη και η επερχόμενη δημοτική αρχή της πόλης μας για την ακολουθία των καταστροφικών κυβερνητικών επιλογών;