Κύριε Διευθυντά,
Αυτός ο στίχος, από το «Canto General» δηλ. Γενικόν Άσμα, μου ‘ρχεται τον τελευταίο (προεκλογικό) καιρό στη θύμηση, βλέποντας τις υποψηφιότητες…
Βλέπω πρόσωπα και των δύο φύλων, που αλλιώς ξεκίνησαν κι αλλιώς κατέληξαν, δείχνοντας πως ο στίχος που βάζω σαν τίτλο, καθόρισε την οριστική κατάληξή τους!
Εδώ η «Νερομάνα» είναι κατά τον ποιητή η οικογένεια (πολιτικά) από την οποία ξεκινούν οι εν λόγω, και στα πλαίσια της οποίας διαμαρτύρονταν δηλ. «εξεγείρονταν» οι βλαστοί αυτοί!!!
Ξεκίνησαν λοιπόν σαν διαμαρτυρόμενοι και εντάχθηκαν σε άλλους πολιτικούς χώρους, τους οποίους… χαρακτηρίζουν συγγενικούς με το χώρο απ’ όπου έφυγαν!!!! Τρομάρα τους στη… συγγένεια!! Αμάν πια…
Σαν ενήλικες οι… αριστεροί αυτοί, δεν μπορώ να κατανοήσω κάτι: Ήταν τόσον επιπόλαια η επιλογή τους; Ή μήπως επέλεξαν τον πιο τίμιο και λαϊκώς αποδεκτό – που θα τους έδινε πραγματική ποιότητα- χώρο και αργότερα… βλέπουμε; Γιατί τι άλλο να υποθέσει κανείς;
Πάντως ντρέπομαι για το κατάντημά τους, γιατί κατάντημα το θεωρώ!!
Πειστείτε κ. Διευθυντά, πως δεν τελώ υπό το κράτος πολιτικής οργής, αλλά υπό το κράτος ανθρώπινης αηδίας!! Πως αλλιώς να το πω και να το αξιολογήσω;
Εκτός αν θέλησαν να γίνουν αποδεκτοί από τον οικογενειακό και κοινωνικό τους κύκλο, αποταξάμενοι το χώρο που έχει πάρα πολλές… ομοιότητες με το χώρο όπου κατέληξαν. Και εννοώ βέβαια την περίπτωση της σημερινής Ρωσικής ηγεσίας. Που κι εμάς εξόργισε, όμως δεν ανακρούσαμε πρύμναν προς χώρους άλλους όπως αυτοί! Γιατί απλώς δεν αλλάξαμε τάξη! Ομολογουμένως όσοι το πράττουν γυρίζουν πίσω τον τροχό της ιστορίας!! Η οποία καρκινοβατεί σε κοινωνικές καταστάσεις ΚΡΙΣΗΣ, σε μηδενικές συνθήκες και γενικά σε εκπόρνευση! Άξιος ο μισθός λοιπόν αυτών των … ανανηψούντων!!
*Ο στίχος είναι του Πάμπλο Νερούδα
Με τιμή
Αντώνης Χαρχαλάκης
οικοδόμος – λογοτέχνης
