«Πράσινο φως» για την απομάκρυνση διοικητών από τα δημόσια νοσοκομεία, χωρίς την άμεση αντικατάστασή τους, ανάβει τροπολογία του υπουργείου Υγείας. Συγκεκριμένα, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ θα μπορούν πλέον να λειτουργούν ακόμη και χωρίς διοικητή ενώ τα αντίστοιχα χρέη θα μπορεί να εκτελεί ο διευθυντής της Διοικητικής – Οικονομικής Υπηρεσίας του νοσοκομείου.
Η σχετική τροπολογία κατατέθηκε από τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την ψήφιση των προαπαιτούμενων μέτρων. Σύμφωνα με την ρύθμιση, σε περίπτωση αποχώρησης του διοικητή ενός νοσοκομείου είναι δυνατή και νόμιμη η λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου ως τον διορισμό νέου διοικητή ακόμη και μετά την πάροδο τριμήνου εφόσον υπάρχει αναπληρωτής διοικητής. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που έχει αποχωρήσει ο αναπληρωτής διοικητής αλλά παραμένει ο διοικητής.
Στην περίπτωση κατά την οποία έχει εκλείψει ή αποχωρήσει για οποιονδήποτε λόγο ο πρόεδρος ή ο αντιπρόεδρος του ΔΣ του νοσοκομείου, καθήκοντα προέδρου εκτελεί ο αναπληρωτής διοικητής του έτερου νοσοκομείου και εφόσον αυτός δεν υπάρχει, ο διευθυντής της Διοικητικής – Οικονομικής Υπηρεσίας. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «με τη σύνθεση αυτή το συλλογικό όργανο μπορεί να λειτουργήσει νομίμως ως τον διορισμό νέου προέδρου και αντιπροέδρου, ακόμη και μετά την πάροδο του τριμήνου, με την προϋπόθεση ότι τα λοιπά μέλη του επαρκούν για τον σχηματισμό απαρτίας».
Στην αιτιολογική έκθεση, διευκρινίζεται ότι η προτεινόμενη διάταξη κρίνεται αναγκαία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που έχει ανακύψει σε μεγάλο αριθμό νοσοκομείων της χώρας από τη λειτουργία των διοικητικών συμβουλίων τους. «Τα διοικητικά συμβούλια δεν μπορούν να λειτουργήσουν νόμιμα και να λάβουν αποφάσεις για το οποιοδήποτε ζήτημα, είτε αυτό είναι σημαντικό, όπως η παραλαβή έργων, η αντικατάσταση ιατρικών μηχανημάτων, η πληρωμή εφημεριών κ.τ.λ., είτε πρόκειται για ζήτημα καθημερινής ρουτίνας. Το γεγονός αυτό, εκτός του ότι πλήττει τα ίδια τα εν λόγω νοσοκομεία, τους εργαζομένους, τους νοσηλευομένους και τους ασθενείς, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ομαλή συνέχεια, την εξέλιξη και γενικά τη σταθερότητα του δημοσίου συστήματος υγείας».
