Μήνυμα του πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας, κ. John Key
Σήμερα εορτάζουμε την 75η επέτειο της Μάχης της Κρήτης. Τιμούμε την μνήμη των συμμαχικών δυνάμεων της Ελλάδας, της Νέας Ζηλανδίας, της Αυστραλίας και της Βρετανίας που πολέμησαν μαζί, ενάντια συντριπτικών ανισοτήτων, για να υπερασπιστούν την νήσο Κρήτη από την εισβολή.
Για 12 μέρες τον Μάιο του 1941 οι μάχες μαίνονταν στο νησί. Η απώλεια ζωής, και των δύο, στρατιωτών και πολιτών, ήταν τεράστια. Από τους περισσότερους από 7,700 Νεοζηλανδούς στρατιώτες που συμμετείχαν στις συμμαχικές δυνάμεις, 671 έπραξαν την απώτατη θυσία και περισσότεροι από 2,000 αιχμαλωτίστηκαν. Τώρα 75 χρόνια μετά, οι γενναίοι μας βετεράνοι της Μάχης της Κρήτης είναι λίγοι σε αριθμό, υπόκειται σε εμάς να συνεχίσουμε την μνήμη των συμπολιτών μας, ανδρών και γυναικών που πολέμησαν στην υπεράσπιση της ελευθερίας και σήμερα το πράττουμε αυτό με τελετές στην Νέα Ζηλανδία και στην Κρήτη. Θα τους θυμόμαστε.
Η Νέα Ζηλανδία είναι βαθειά ευγνώμων στον λαό της Κρήτης που παρείχαν προστασία, καταφύγιο και βοήθεια στους στρατιώτες μας. Αυτοί οι απλοί πολίτες επέδειξαν μεγάλη γενναιότητα και ευσπλαχνία, διακινδυνεύοντας την ζωή τους για να περιποιηθούν τους πληγωμένους στρατιώτες μας και να τους βοηθήσουν να δραπετεύσουν. Σήμερα αναγνωρίζουμε τον ηρωισμό τους.
Σε εκείνες τις σκοτεινές μέρες, ένας ειδικός δεσμός σχηματίστηκε μεταξύ των λαών μας, ένας δεσμός που συνέχισε να δυναμώνει και να βαθαίνει κατά τα τελευταία 75 χρόνια. Μετά τον πόλεμο, πολλοί Κρητικοί και άλλοι Έλληνες από την υπόλοιπη Ελλάδα εγκαταστάθηκαν στην Νέα Ζηλανδία, όπου έκαναν, και συνεχίζουν να κάνουν, μία σημαντική και συναισθηματική συνεισφορά στην κοινωνία μας. Επίσης, πολλοί
Νεοζηλανδοί ταξιδεύουν στην Κρήτη και στην Ελλάδα κάθε χρόνο να θυμηθούν αυτούς που πολέμησαν και έχασαν την ζωή τους στην Κρήτη.
Καθώς μοιραζόμαστε τις αναμνήσεις μας από την ανδρεία, την απώλεια και την συντροφικότητα που σημάδεψαν την Μάχη της Κρήτης, ανανεώνουμε μαζί την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Νέας Ζηλανδίας. Μολονότι ο δεσμός σφυρηλατήθηκε σε εποχή πολέμου, έχει ανθίσει σε εποχή ειρήνης.
Είθε να διαρκέσει για πολύ.