Πέρα από τις εταιρείες των προμηθευτών της Μαρινόπουλος, επηρεάζονται σε ένα μεγάλο βαθμό και αυτές του ίδιου του ομίλου. Μία από τις εταιρείες όπου πρόκειται να εκποιήσει ο όμιλος ώστε να βρει ρευστό για να καλύψει τις υποχρεώσεις της είναι και η «Μαρινόπουλος Εταιρεία Καφέ ΑΕΕ» η οποία διαχειρίζεται το σήμα Starbucks στην Ελλάδα και στην βαλκανική χερσόνησο.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν ακόμη η Starbucks δεν είχε πατήσει καλά το πόδι της στην Γηραιά ήπειρο, o Howard Schultz o ιδρυτής της αλυσίδας, εντυπωσιάστηκε όταν άκουσε για τα μεγέθη του ομίλου Μαρινόπουλου και την πολυσχιδή δραστηριότητα του απλώνονταν από τα φάρμακα μέχρι τα ενδύματα και το λιανεμπόριο τροφίμων. Αν και στρατηγική επιλογή ήταν να αναπτύσσονται αυτόνομα στις τοπικές αγορές στην περίπτωση της Μαρινόπουλος έκανε μία εξαίρεση και του παραχώρησε τα δικαιώματα σχεδόν για το 1/4 της Ευρώπης καθώς πέρα από τα Βαλκάνια και την Κύπρο σύναψαν συμφωνία master franchise για Ελβετία και Αυστρία.
Σε αντίθεση με άλλες μεγάλες, διεθνείς αλυσίδες εστίασης τα Starbucks ήρθαν πολύ γρήγορα στην χώρα μας. Η Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες χώρες που είχε παρουσία η εταιρεία από το Σιάτλ και όταν άνοιγε το 2002 στον πεζόδρομο της Κοραή, στον πάλαι ποτέ «Φλώκα», γεύση από Starbucks δεν είχαν πάρει ακόμη μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία. Ο βασικός λόγος ήταν ότι η αλυσίδα ήθελε να τοποθετηθεί και να έχει έντονη παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 καθώς πίστευαν ότι η Αθήνα θα γινόταν κέντρο του κόσμου για ένα διάστημα και άνθρωποι από όλο τον πλανήτη θα έρχονταν σε επαφή με το σήμα που τότε βρίσκονταν σε ραγδαία ανάπτυξη.Το πρώτο διάστημα η ανάπτυξη ήταν ταχύτατη καθώς ανταγωνισμός σε οργανωμένο επίπεδο υπήρχε μόνο από την Flocafe ενώ σύντομα το παράδειγμα της Μαρινόπουλος βρήκε μιμητές με άλλους επιχειρηματίες να επιδιώκουν να φέρουν αλυσίδες «τύπου» Starbucks όπως τα Costa Cafe. To 2008 τα Starbucks είχαν αγγίξει τα 70 σε πολλά σημεία της χώρας ενώ είχε επιτευχθεί και η διεθνής ανάπτυξη που είχε υποσχεθεί η Μαρινόπουλος στην μητρική εταιρεία με καταστήματα να έχουν ανοίξει στην Κύπρο, την Ρουμανία και την Βουλγαρία.
Σε ότι αφορά στην Ελλάδα αυτό ήταν και το υψηλότερο σημείο που είχε φθάσει ποτέ καθώς αμέσως μετά – και πριν φανούν ακόμη τα σημάδια της ύφεσης – η εταιρεία αναδιπλώθηκε και έφθασε να βρίσκεται σήμερα σε λιγότερα από 30 σημεία.
Η Starbucks πανευρωπαϊκά, όπως και άλλες αμερικανικές πολυεθνικές, βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα για φοροαποφυγή στις αρχές της δεκαετίας. Στην Ελλάδα λόγω των συνεχιζόμενων ζημιογόνων χρήσεων η εταιρεία κατέβαλε επίσης ελάχιστους φόρους ενώ την τελευταία μέρα του 2012, στις 31 Δεκεμβρίου, η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα ανακοινώσει ότι δίνει το πράσινο φως για την απόκτηση αποκλειστικού ελέγχου επί της εταιρίας «Μαρινόπουλος Εταιρεία Καφέ Ανώνυμη Εμπορική Εταιρεία» από την «Marinopoulos Holding SARL» με έδρα το Λουξεμβούργο.Σήμερα η Starbucks αναμένεται να είναι ένα από τα πρώτα «ασημικά» που θα βγάλει στο σφυρί η Μαρινόπουλος, όχι τόσο γιατί αναμένει ότι θα έχει σημαντικά έσοδα αλλά επειδή ο αγοραστής είναι πιο εύκολο να βρεθεί και δεν θα είναι μάλλον άλλος από την ίδια την Starbucks.
Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και πριν μία πενταετία όταν υπήρξε «φιλικό διαζύγιο» μεταξύ Starbucks και Μαρινόπουλου για τις αγορές της Ελβετίας και της Αυστρίας όπου η Starbucks εξαγόρασε το ποσοστό που κατείχε στην Starbucks-Marinopoulos Holdings B.V. η Marinopoulos Holding SARL. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στα Starbucks στην Ελλάδα η μητρική κατέχει μειοψηφική συμμετοχή η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ανέρχεται σήμερα σε 18%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Starbucks είναι η μόνο μεγάλη συμμετοχή που κατέχει σε εκτεταμένο δίκτυο διεθνούς συνεργασίας (σ.σ. Grand Optical και Gap αφορούν μικρά μεγέθη) καθώς στην άλλη πολυετή συμφωνία που διαθέτει, αυτή με την Marks & Spencer που χρονολογείται από την δεκαετία του ’70 το ποσοστό της Μαρινόπουλος έπεσε το 2008 σε 50% και σήμερα σε 20%.