– Ο αγώνας κατά των πολυεθνικών γίνεται με πράξεις. Πχ δεν αγοράζεις τα προϊόντα τους, πολύ δε περισσότερο δεν τα προπαγανδίζεις και δεν διαφημίζεις προβάλλοντας τις ενέργειες που κάνουν επικοινωνιακής υφής «Άρε coca – cola εσύ τα φταις όλα»…
– Στου κρεμασμένου το σπίτι μιλάνε για φιλανθρωπίες και γιορτινές γιρλάντες. Αφού οι τράπεζες πήραν την απόφαση (μόλις τις ανακαιφαλαιοποιήσαμε καλά – καλά) να δώσουν τον ανήμπορο λαό του «γερο διαόλου» το ριξαν στις φιλανθρωπίες. Μα λεφτά στα ΑμΕΑ, στους Μαραθωνίους να… να!… Πρώτα δηλαδή μας πετούν στον Καιάδα και μετά έρχονται να μας πλασάρουν το ανθρωπιστικό δήθεν πρόσωπό τους!… Και δεν φτάνει αυτό, μας στολίζονται και γιορτινά πριν την ώρα τους. Ενάμιση μήνα πριν θυμούνται τα Χριστούγεννα! Πρόκληση και υποκρισία!… Έως πότε;
– Με τις καλύτερες των εντυπώσεων φύγαμε προχθές από την προβολή της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα» σε σενάριο Ιωάννας Καρυστιάνη. Είδαμε μια ταινία αντάξια του μεγαλείου της αντίστασης του Ελληνικού λαού στους Ναζί. Οι 200 της Καισαριανής με την ταινία του Βούλγαρη κόλλησαν αυτοί έστω μετά από τόσα χρόνια τους Γερμανούς στον τοίχο. Μπράβο στους συντελεστές αυτής της ταινίας. Μπράβο και πάλι μπράβο.
Υπονομευτής