Με ανακοίνωσή της η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή αναφέρει για το ζήτημα της φιλοξενίας των 69 προσφύγων στο εγκατελειμμένο κολυμβητήριο Ακρωτηρίου:
Για ακόμα μια φορά το απάνθρωπο και εγκληματικό πρόσωπο της Ευρώπης Φρούριο, των κλειστών συνόρων και των ρατσιστικών πολιτικών των διάφορων κυβερνήσεων και όσων εφαρμόζουν όλα τα παραπάνω στις διάφορες κοινωνίες και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αναδεικνύεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Ο λόγος για τους 69 πρόσφυγες και μετανάστες οι οποίοι εντοπίστηκαν πρόσφατα σε ιστιοφόρο το οποίο έπλεε στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων κι οι οποίοι μεταφέρθηκαν στον πλέον αφιλόξενο χώρο, αυτόν του κολυμβητηρίου στο Ακρωτήρι μόνο και μόνο για να εκδιωχθούν αργότερα από την πόλη μας με συνοπτικότατες διαδικασίες, τις οποίες ποτέ δεν είχαμε δει να εφαρμόζονται σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις υποδοχής προσφύγων και μεταναστών όπου απαιτούνταν περίθαλψη και εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους.
Η μεταφορά των προσφύγων σ’ ένα χώρο αφημένο στην τύχη του να ρημάζει κι ενώ είχε κατασκευαστεί για να φιλοξενήσει αθλητικές δραστηριότητες, ο οποίος βαφτίστηκε μέσα σε λίγες ώρες ως «κατάλληλος» ενώ δεν υπάρχει παροχή νερού και ρεύματος αλλά και η πολύωρη αναμονή για την εύρεση κάποιου «κατάλληλου» χώρου δείχνει την τρανταχτή υποκρισία όλων των αρμόδιων φορέων που δήθεν αγωνίστηκαν για την ομαλότερη διαβίωση των προσφύγων παράλληλα με τις άλλες υποχρεώσεις τους, όπως υποκριτικά δήλωσε και ο Δήμαρχος Χανίων κ. Βάμβουκας.
Είναι σκάνδαλο αλλά και υποτίμηση των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις εστίες του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων να μην υπάρχει στους δήμους, τόσο των Χανίων όσο και της Κισσάμου, αλλά και γενικότερα στην Κρήτη, ένας χώρος με όλες τις κατάλληλες παροχές για μια αξιοπρεπή, έστω και προσωρινή, ανθρώπινη διαβίωση. Παράλληλα είναι εξίσου προβληματικό που στα Χανιά εδώ και τέσσερα (4) χρόνια δεν λειτουργεί το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών με αποκλειστική και μόνο ευθύνη της δημοτικής αρχής και των αρμόδιων αντιδημάρχων. Καμία δικαιολογία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή όταν το προσφυγικό ζήτημα δηλώνει καθημερινά παρών με τις καραβιές προσφύγων που καταφτάνουν στις χώρες της Μεσογείου.
Η πρόσκαιρη και επιφανειακή φιλανθρωπία δεν μπορεί και ούτε θέλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Και εδώ είναι που ανοίγουν μια σειρά από πολύ σημαντικά ζητήματα σχετικά με την υποδοχή και την φιλοξενία των προσφύγων: Χρειάζεται να υπάρχει η αναγκαία υγειονομική περίθαλψη και ένας ανθρώπινος χώρος φιλοξενίας για πρόσφυγες και μετανάστες και όχι ετοιμόρροπα κτίρια και ακατάλληλα στάδια Να υπάρχουν διερμηνείς που θα βοηθούν τους πρόσφυγες για να διεκδικούν από καλύτερη θέση τα δικαιώματα τους και για να καταστεί δυνατή η επικοινωνία με τους αρμόδιους φορείς; Να γίνεται η απαραίτητη κι αναγκαία ενημέρωση στους πρόσφυγες για τα δικαιώματα τους και να ξεκινάνε άμεσα οι διαδικασίες για την χορήγηση ασύλου αντί να εκδιώχνονται κρυφά και με συνοπτικές διαδικασίες για να βρεθούν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης τύπου Αμυγδαλέζας ή σε κάποιο αστυνομικό τμήμα για να απελαθούν αργότερα.
Η μόνη αλήθεια είναι πως χωρίς καμία πρόνοια και χωρίς καμία υποδομή άνθρωποι κυνηγημένοι από τη φτώχεια, την καταπίεση και τους πολέμους που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές στις οποίες είναι συνένοχες και οι ελληνικές κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών με την παραχώρηση της βάσης της Σούδας και τις συμμετοχές σε αποστολές στρατευμάτων κατοχής, έρχονται αντιμέτωποι με την αβεβαιότητα. Δεν μας καθησυχάζουν οι υποσχέσεις ότι έγινε το καλύτερο δυνατό για τους 69 πρόσφυγες όταν όλες οι προηγούμενες εμπειρίες και η ανυπαρξία αλληλέγγυας πολιτικής προς το πιο κατατρεγμένο τμήμα της εργατικής τάξης είναι ανύπαρκτη. Ξέρουμε καλά ότι και στην επόμενη καραβιά προσφύγων θα έχουμε επανάληψη της ίδιας ιστορίας.
Δεν είναι δυνατόν να διατίθενται χρηματοδοτήσεις σε ιδιώτες-ΜΚΟ με καμία αποτελεσματικότητα, την ώρα που απολύονται εργαζόμενοι από τους Δήμους αντί να ενισχύονται οι δομές αλληλεγγύης που μπορούν να φιλοξενήσουν και να περιθάλψουν πρόσφυγες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η εφαρμογή της ρατσιστικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, με το κλείσιμο των συνόρων και η πρόβλεψη για τους πρόσφυγες είναι να εξευτελίζονται σε κέντρα κράτησης ή χώρους διαμονής στρατόπεδα-γκέτο έξω από τις πόλεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την περίπτωση των 69 προσφύγων.
Χωρίς άσυλο και στέγη, χωρίς νομιμοποίηση και χωρίς την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των μεταναστών καμία πολιτική δεν είναι εφικτή, ούτε αληθινή. Γι’ αυτό διεκδικούμε:
⦁ Να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες.
⦁ Να δοθούν χαρτιά και άδεια παραμονής και ταξιδιωτικά έγγραφα σε όσους επιθυμούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
⦁ Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
⦁ Νομιμοποίηση των μεταναστών – ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά.