Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα στο επίκεντρο και της σημερινής επισκόπησης. Σε πρώτο πλάνο οι τραγικές ανθρώπινες ιστορίες αλλά και η αναζήτηση ευθυνών.
«Είναι οι δανειστές συνυπεύθυνοι;», τιτλοφορείται εκτενές άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung που σημειώνει ότι μπορεί η αναζήτηση ευθυνών να μην είναι της παρούσης, ωστόσο «πέραν των επίσημων θεσμών και κυρίως στο εξωτερικό, έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση εάν οι πιστωτές της Ελλάδας και το πρόγραμμα λιτότητάς τους φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, τις ανεπαρκείς δυνατότητες διάσωσης και την ελλιπή πρόληψη. ‘Οι περικοπές στον τομέα της πολιτικής προστασίας ήταν μέρος του προγράμματος λιτότητας. Έτσι η Ελλάδα πέτυχε αποδυναμωμένη το στόχο των Ευρωπαίων’ έγραψε η ιταλική Corriere della Sera. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μόνον κατά την τελευταία άνοιξη κόπηκαν 34 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ελλάδα υπάρχουν όλο και λιγότεροι πυροσβέστες και όλο και λιγότεροι από αυτούς μπορούν να επιχειρήσουν».
Η λιτότητα δεν φταίει για όλα
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η FAZ, «έλληνες οικονομολόγοι και γνώστες της περιοχής διαψεύδουν. ‘Όταν εκπονήθηκαν τα προγράμματα διάσωσης οι θεσμοί έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση βασικών υπηρεσιών, όπως την καταπολέμηση πυρκαγιών, διαθέτοντας επαρκή χρήματα’, επισημαίνει οικονομολόγος από την Αθήνα που γνωρίζει τα των προγραμμάτων διάσωσης και ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δαπάνες για την καταπολέμηση πυρκαγιών είχαν κατά τα προηγούμενα χρόνια σταθερό μερίδιο επί του ΑΕΠ ενώ από το 2013 αυξήθηκαν». Βέβαια όπως διευκρινίζει η εφημερίδα αυτό είναι σχετικό διότι τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα απώλεσε το 1/4 του ΑΕΠ της, ενώ το ίδιο διάστημα μειώθηκαν και οι απολαβές των πυροσβεστών.
Ανούσιο το να επιρρίπτονται οι ευθύνες αποκλειστικά στη λιτότητα αν αναλογιστεί κανείς τη μεγάλη πυρκαγιά του 2007, υποστηρίζει και ο καθηγητής Γιώργος Μπήτρος (σσ. ομότιμος Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Όπως σημειώνει η FAZ: «Παρότι δεν υπήρχε ακόμη λιτότητα, η πρόληψη ήταν και τότε ανεπαρκής. Η τότε κυβέρνηση είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δωρεών από Έλληνες του εξωτερικού, ωστόσο για την αξιοποίησή τους δεν λογοδότησε κανείς».