«Στην Κρήτη, πριν από εβδομήντα χρόνια, οι δυνάμεις της Μεγάλης Βρετανίας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, στάθηκαν στο πλευρό των Ελλήνων συντρόφων τους, που αγωνίζονταν ενάντια στη βία, τον τρόμο και την αδικία. Σήμερα είναι για εμάς ημέρα μνήμης.

Η Μάχη της Κρήτης έχει ορθά καταγραφεί στην ιστορία ως ένα παράδειγμα ιδιαίτερης ανδρείας και αποφασιστικότητας κόντρα στο ανέφικτο. Οι άντρες μας επέδειξαν μεγάλη γενναιότητα και αντοχή, αλλά εν τέλει υπέκυψαν. Την μάχη των δώδεκα ημερών ακολούθησαν σχεδόν τέσσερα χρόνια κατοχής. Ο λαός της Κρήτης κατέβαλε υψηλό τίμημα, αλλά αντιστάθηκε ακούραστα και άφοβα, και δεν έπαψε να παρέχει με κάθε τρόπο την υποστήριξη που είχαν ανάγκη οι συμμαχικές δυνάμεις.

Το πνεύμα αυτό της θυσίας και της συντροφικότητας του 1941 δημιούργησε έναν δεσμό αμοιβαίου σεβασμού και εκτίμησης μεταξύ του λαού της Κρήτης και των συμμάχων, που διατηρείται μέχρι σήμερα. Δικαίως, συγκεντρώθηκαν στην φετινή εβδομηκοστή επέτειο τόσοι πολλοί βετεράνοι, για να θυμηθούν τους συντρόφους που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την απελευθέρωση. Είναι πρέπον να τους θυμόμαστε όλους, και να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή μας. Και επίσης, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι οι εχθροί του χθες είναι οι καλοί φίλοι και ισχυροί σύμμαχοι του σήμερα.

Ενθυμούμενοι εκείνους που έλαβαν μέρος στην Μάχη της Κρήτης, δεν μπορούμε να λησμονήσουμε ότι οι στρατιώτες μας –άνδρες και γυναίκες– συνεχίζουν και σήμερα να βρίσκονται ενώπιον κινδύνων σε όλον τον κόσμο, υπερασπιζόμενοι τις πατρίδες τους και τις κοινές μας αξίες. Κάποιοι από αυτούς δεν δίστασαν μπροστά στην υπέρτατη θυσία. Οι άνδρες και γυναίκες που επιδεικνύουν τέτοια αφοσίωση και αυτοθυσία αξίζουν την ανταπόδοση της δικής μας αφοσίωσης, του σεβασμού και της στήριξής μας.»