Αυτά που ζούμε τις τελευταίες ημέρες στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ελλάδας δεν έχουν ξαναγίνει.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ταξιδεύει ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης στις ΗΠΑ για να συναντηθεί με τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ και κάνει δηλώσεις ως πρόεδρος κόμματος για ζητήματα που άπτονται του Υπουργείου Εξωτερικών ματαιώνοντας με αυτό τον τρόπο πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών.
Γυρνά πίσω στην Ελλάδα και παρά τις αντιδράσεις τελικώς το οξύμωρο συνεχίζεται. Αυτός παραμένει στη θέση του και φεύγει ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς του οποίου τον ρόλο καπέλωσε.
Και μετά από όλα αυτά βγαίνει ο πρωθυπουργός και δηλώνει,“δε θα ανεκτώ καμία προσωπική στρατηγική και διγλωσσία”, όταν έχει αποδεχτεί την παραίτηση Κοτζιά και το “αναγκαίο κακό” της παραμονής Καμμένου στην κυβέρνηση παρά τις προσωπικές στρατηγικές και τη διγλωσσία.
Άραγε, ο πολίτης, τι πρέπει να καταλάβει από όλα αυτά; Αλλά το χειρότερο, τι πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνήσεις άλλων χωρών όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας υποκύπτει διαρκώς σε εκβιασμούς και φαίνεται ανίκανος να συντονίσει ακόμη και τους πιο κοντινούς υπουργούς του;