Ο κορωνοϊός έφτασε λοιπόν και στη χώρα μας, ίσως και στα Χανιά. Τα μέτρα που λαμβάνονται από κάποιους χαρακτηρίζονται προς τη σωστή κατεύθυνση από άλλους υπερβολικά αφού θεωρούν ότι συντελούν στη διαμόρφωση ενός νοσηρού κλίματος του οποίου οι συνέπειες θα είναι ίσως βαρύτερες ακόμα και από τον ίδιο τον ιό.
Αναρωτιούνται γιατί να απαγορευτεί η διεξαγωγή των εορταστικών εκδηλώσεων των Αποκριών και να επιτρέπεται η προέλευση σε στάδια για την παρακολούθηση αγώνων ή η συγκέντρωση σε εκκλησίες, ή σε σχολεία, ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες.
Είναι ένα εύλογο ερώτημα.
Απλά, δε γίνεται να νεκρώσει η ζωή εξαιτίας της εμφάνισης ενός νέου ιού. Χρειάζονται μέτρα, λένε, όχι όμως ολική απαγόρευση.
Όμως υπάρχουν και κάποιοι πραγματικοί λόγοι ανησυχίας που σχετίζονται με την πραγματικότητα στην Ελλάδα, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια με τα μέτρα λιτότητας και τις ακραίες περικοπές σε δημόσιες δομές. Πολλοί θέτουν το ζήτημα αν αυτές οι δομές, τώρα σε μία περίοδο πιθανής υγειονομικής κρίσης, θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν με αποτελεσματικότητα.
Βλέπετε, για τη δημόσια υγεία των πολιτών φροντίζουν τα δημόσια νοσοκομεία όχι οι ιδιωτικές κλινικές που νοιάζονται μόνο για τους πελάτες υγείας που πληρώνουν.
Και η δημόσια υγεία τα χρόνια των μνημονίων και της λιτότητας δέχθηκε τρομερά πλήγματα. Οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν, το προσωπικό εργάζεται υπό αντίξοες συνθήκες, η υλικοτεχνική υποδομη δεν επαρκεί. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, αν τα νοσοκομεία μας που… νοσούν υπό φυσιολογικές συνθήκες, πώς θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε μία πιθανή επιδημία; Με τις τρίμηνες συμβάσεις εργασίας με μπλοκάκι που ανακοίνωσε χθες το Νοσοκομείο Χανίων;
Η κατάσταση που επικρατεί αποτυπώνεται και σε δύο ανακοινώσεις που δόθηκαν τις τελευταίες ημέρες στη δημοσιότητα.
Η μία είναι των εργαζόμενων στο ΠΑΓΝΗ. Τονίζουν ότι οι σοβαρότατες ελλείψεις σε προσωπικό και εγκαταστάσεις που αντιμετωπίζει το ΠαΓΝΗ καθιστούν αδύνατο να εφαρμοστεί σοβαρό σχέδιο για τον κορονοϊό, ιδιαίτερα αν συμβεί μαζική έξαρση της νόσου.
Όπως αναφέρουν, το νοσοκομείο δεν διαθέτει, Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων και ΜΑΦ, ενώ υπάρχει μόνο ένας θάλαμος αρνητικής πίεσης στα ΤΕΠ.
“Οι πρόχειρες αλλαγές σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας της Παθολογικής Κλινικής, που βαπτίζονται έτοιμοι για απομόνωση ύποπτων κρουσμάτων, δεν λύνουν το πρόβλημα, ενώ μειώνουν τα διαθέσιμα δωμάτια για νοσηλεία των υπόλοιπων ασθενών, αυξάνοντας τον κίνδυνο για «διασπορά» ασθενών της παθολογικής σε άλλες κλινικές και για ράντζα στους διαδρόμους μετά από τις γενικές εφημερίες”.
Στην ανακοίνωση γίνεται αναφορά και στα τεράστια κενά που φτάνουν τις 350 κενές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού, και τις πάνω από 40 κενές θέσεις ειδικευμένων και πάνω από 80 θέσεις ειδικευόμενων γιατρών. Όπως σημειώνουν, σε περίπτωση που στην ήδη επιβαρρυμένη λειτουργία προστεθούν και ασθενείς από κορωνοϊό οι τραγικές ελλείψεις θα διογκωθούν με άγνωστες συνέπειες.
Και ξέρετε, η Ελλάδα δεν είναι Κίνα για να χτίσουμε επιπλέον νοσοκομεία σε διάστημα λίγων ημερών…
Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανακοίνωση των εργαζόμενων στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Δίχως να αναφέρονται στην περίπτωση εμφάνισης κρουσμάτων κορωνοϊου αναφέρουν ότι ήδη, απλά με την εποχική γρίπη, το νοσοκομείο και ειδικά η Παθολογική Κλινική λειτουργεί στο κόκκινο.
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, στην κλινική έχουν μείνει μόνο 2 γιατροί και 1 επικουρικός, σύνολο 3. 3 γιατροί για χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ιδιωτικές κλινικές; Τόσους γιατρούς μπορούν να χρηματοδοτήσουν οι δυσθεώρατοι φόροι που πληρώνουμε κάθε χρόνο;
Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, οι γιατροί εργάζονται δίχως να δίνονται τα προβλεπόμενα ρεπό και οι άδειες με την Β’ Παθολογική να έχει φτάσει στο χειρότερο επίπεδο στελέχωσης από ειδικευμένους ιατρούς τα τελευταία χρόνια και μάλιστα μετά από ήδη μια μακρά περίοδο εξουθένωσης για το λιγοστό προσωπικό.
Παρόμοιες οι διαπιστώσεις και για το νοσοκομείο Χανίων με υποστελέχωση, κακοσυντηρημένες εγκαταστάσεις και σημαντικές ελλείψεις εξοπλισμού.
Χαρακτηριστική είναι και η ερώτηση που κατέθεσε προ ολίγων εβδομάδων το ΚΚΕ για την κατάσταση στο νοσοκομείο Χανίων. Σημειώνει ότι:
“Το ΓΝΧ είναι παράδειγμα της επικίνδυνης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στον τομέα της Δημόσιας Υγείας εξαιτίας της υποχρηματοδότησής της, από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις, προς όφελος των κερδών των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο αυτό και σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και των εργαζόμενων του κλάδου, κατάσταση που οξύνεται ολοένα και περισσότερο δημιουργώντας έντονες ανησυχίες.”
Τώρα, τα δημόσια νοσοκομεία θα κληθούν να σηκώσουν όλο το βάρος μίας πιθανής επιδημίας. Και αναρωτιόμαστε, αν κι εφόσον υπάρξουν αδυναμίες στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, θα φταίνε τα δημόσια νοσοκομεία, οι γιατροί και το προσωπικό που εργάζονται σχεδόν ηρωικά υπό αντίξοες συνθήκες ή οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας και οι πολιτικές που επιβλήθηκαν και από τους ισχυρούς της Ευρώπης;
Είναι σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης που φανερώνεται πόσο αναγκαίο και κρίσιμο για την ίδια την συνοχή των κοινωνιών είναι να υπάρχει ένας ισχυρός δημόσιος τομέας που να μπορεί να σηκώσει το βάρος εις όφελος όλων, όλης της κοινωνίας και όχι μόνο των λίγων που μπορούν οικονομικά να ανταπεξέλθουν.
Γιατί οι συνέπειες, σε τέτοιες καταστάσεις επηρεάζουν ολόκληρη την κοινωνία, όχι μόνο τους φτωχούς.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, εμείς ως πολίτες οφείλουμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να βοηθούμε όπως μπορούμε το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό ώστε να ανταπεξέρχεται στην αυξημένη πίεση που θα δεχθεί το επόμενο διάστημα.
Ο πανικός άλλωστε είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και οπωσδήποτε, ειδικά εδώ στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια έχουμε μάθει σε αναποδιές και αντιξοότητες.
Κάποια στοιχεία για τον κορωνοϊο
O ιός του Κορωνοϊου ξεκίνησε στην περιοχή Hubei της Κίνας οδηγώντας στον θάνατο 2,663 ανθρώπους μεταξύ 77.658 που καταγεγραμμένα νόσησαν (πολλοί μπορεί να νόσησαν αλλά όχι αρκετά βαριά για να πάνε σε κάποιο νοσοκομείο και να καταγραφούν). Στην Κίνα περισσότερο από 12.000 που είχαν πληγεί έχουν πλήρως αναρρώσει.
Ο ιός έχει επεκταθεί σε 30 άλλες χώρες. Η χώρα που έχει επηρεαστεί πιο βαριά είναι η Ιαπωνία με 850 κρούσματα τα οποία 691 καταγράφηκαν σε ένα κρουαζιερόπλοιο στην περιοχή Yokohama. Oι θάνατοι στην Ιαπωνία είναι μόλις 4. Στην Ιταλία έχουν καταγραφεί 229 κρούσματα και 7 θανάτοι ενώ στην Νότιο Κορέα έχουν καταγραφεί 893 κρούσματα και 8 θανάτοι. Θανάτοι έχουν υπήρξει επίσης στο Χονγκ – Κονγκ, στην Ταϊβάν, στη Γαλλία, στο Ιράν και στις Φιλιππίνες.
Δε γνωρίζουμε ακόμα πόσο επικίνδυνος είναι ο κορωνοϊός και δε θα είμαστε βέβαιοι ως ότου συγκεντρωθούν αρκετά δεδομένα. Η θνησιμότητα ήταν περίπου στο 2% κοντά στο επίκεντρο της εμφάνισής του, στην περιοχή του Hubei στην Κίνα, και αρκετά χαμηλότερα σε άλλες περιοχές. Για να κάνουμε μία σύγκριση η εποχική γρίπη έχει ποσοστό θνησιμότητας αρκετά χαμηλότερο του 1% και υπολογίζεται ότι οδηγεί στον θάνατο 400.000 ανθρώπους ετησίως σε όλο τον κόσμο. Ο SARS είχε ποσοστό θνησιμότητας που ξεπερνούσε το 10%.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, φαίνεται ότι είμαστε πολύ κοντά στην δημιουργία φαρμάκου (ήδη δοκιμάζονται αρκετά σε κλινικό επίπεδο) όχι όμως κοντά στη δημιουργία εμβολίου.