Στην αντεπίθεση πέρασε ο Σύλλογος Επαγγελματιών Σούγιας. Με ανακοίνωσή του αντί να καταδικάσει την παράνομη ενέργεια του βαθύ κλαδέματος πολλών δέντρων στην ανατολική παραλία της Σούγιας έκανε επίθεση σε αυτούς που επισήμαναν την παρανομία!
Γιατί αυτή είναι η ουσία. Ότι το κλάδεμα δεν έγινε από δημοτική υπηρεσία, δεν ήταν κάποια προγραμματισμένη ενέργεια αλλά “πρωτοβουλία” κάποιου ή κάποιων καταστηματαρχών της περιοχής.
Και ο Σύλλογος Επαγγελματιών Σούγιας αντί να στηλιτεύσει την παράνομη ενέργεια που εξόργισε εκατοντάδες Χανιώτες αλλά και επισκεπτες της Σούγιας βγήκε μπροστά για να προασπίσει την παρανομία.
Ο Σύλλογος λέει στην ανακοίνωσή του ότι για να προστατεύσουν τους κατασκηνωτές από το να πέσουν κλαδιά πάνω τους και να τους πλακώσουν εκεί που κοιμούνται το έκαναν! Για να μην πάθουν κανά κακό, γι’ αυτό τα έκοψαν από τον πάτο.
Αλλά δε μένει εκεί αφού αναφέρεται σε κλάδεμα αλμυρίδων που διενεργήθηκε σε “μικρό αριθμό δέντρων” στα ανατολικά της παραλίας όταν είναι φανερό ότι το βαθύ κλάδεμα έγινε σε σειρά δέντρων περίπου 10 στον αριθμό.
Βεβαίως, θα μπορούσαν να είχαν κόψει όλα τα δέντρα σε όλη την Σούγια. Μπορεί να τα είχαν κάνει και ξυλεία για τον χειμώνα. Σίγουρα, τα πράγματα θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα.
Τότε ίσως και ο Σύλλογος Επαγγελματιών Σούγιας να είχε βρει να πει κάτι…
Αλλά υπάρχει και το εξής ερώτημα: Μόνο τα δέντρα στην ανατολική πλευρά της παραλίας ήταν άρρωστα και ήθελαν κλάδεμα;
Στη δυτική πλευρά της παραλίας που δεν έχει κατασκηνωτές, δε χρειάζονται βαθύ κλάδεμα τα δέντρα; Μόνο όταν από κάτω βρίσκονται κατασκηνωτές τα δέντρα αρρωσταίνουν;
Σύμφωνα με κάποιο βίντεο που ανέβηκε μάλλον από κάτοικο της περιοχής, δεν είναι καν μικρός αριθμός δέντρων, ένα κλάδεμα σε ένα μόλις δέντρο έγινε όλο κι όλο… για να το περιποιηθούν.
Καλά το περιποιήθηκαν…
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Μπορούμε να κατανοήσουμε ότι ο Σύλλογος Καταστηματαρχών μπορεί να τάσσεται ενάντια στην ελεύθερη κατασκήνωση, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι οι κάτοικοι της περιοχής μπορούν να έχουν ένα διαφορετικό όραμα και σχέδιο για τον τόπο τους και να μη θέλουν κατασκηνωτές, αλλά δεν έχει κανείς το δικαίωμα να πιάνει το αλυσοπρίονο και να κόβει δέντρα δίχως άδεια.
Κατά τ’ άλλα, η εφημερίδα μας έχει επισημάνει και άλλες φορές ότι και οι κατασκηνωτές έχουν ευθύνες. Και είναι γεγονός ότι παρατηρούνται και κακές πρακτικές. Από κάποιους λίγους όμως. Δεν είναι γενικό φαινόμενο.
Τέλος, επειδή η ιστορία φαίνεται κύκλους κάνει, με αφορμή την αναφορά του Συλλόγου στο γεγονός ότι το “ελεύθερο και ανεξέλγκτο” κάμπινγκ γίνεται σε μία παραλία “που τυχαίνει να είναι Ά Αρχαιολογική ζώνη με πολλούς περιορισμούς” θυμηθήκαμε τι είχε γίνει στα Μάταλα ενάντια στους χίπηδες με πρόφαση πάλι την προστασία αρχαιολογικών ευρημάτων.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Associated Press της 24/5/1970 που αναδημοσιεύεται και στο site της Joni Mitchell (JoniMitchell.com) διαβάζουμε ότι:
«Η αστυνομία στο νησί της Κρήτης απορρίπτει τους χίπις, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει αρχαιολογικά ευρήματα. Η αστυνομία άφησε να εννοηθεί ότι μια ομάδα των χίπις που ζει σε σπηλιές κοντά στα Μάταλα αποθαρρύνει τον τουρισμό στους παλιούς ρωμαϊκούς τάφους και στις άλλες δομές που έφεραν στο φως οι ανασκαφές. Ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας είπε ότι οι 150 χίπις, που ήδη ζουν στις σπηλιές, μπορούν να μείνουν. Αλλά αν φύγουν, είπε, δεν μπορούν να επιστρέψουν. Και βεβαίως νέα μέλη δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν στην κοινότητα των χίπις. Νωρίτερα αυτό το έτος χίπις προσπάθησαν να οργανώσουν ένα συνέδριο στα Μάταλα, αλλά ο τοπικός κλήρος και πολίτες αντιτάχθηκαν στην πρόταση και η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να δώσει άδεια για τη μάζωξη».