Θυμός και αγανάκτηση επικρατούν στην περιοχή του Μυλοποτάμου, μετά τα τελευταία – απανωτά – περιστατικά που έχουν σαν αποτέλεσμα αφενός να κλείνουν σπίτια και αφετέρου να επανέρχεται στο προσκήνιο η αρνητική πλευρά της Κρήτης.
Την απογοήτευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, μετέφερε στο Livetalks.gr ο επί σειρά ετών πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Μυλοποτάμου, Μανούσος Κλάδος, κάνοντας λόγο για “πισωγύρισμα”. “Την δεκαετία του 90 και του 2000 ο Μυλοπόταμος δημιούργησε ένα πολύ κακό όνομα που τον ακολουθεί έως και σήμερα και παρά το ότι ήμασταν ευχαριστημένοι τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς τον τελευταίο χρόνο έχει επιστρέψει η απογοήτευση, έχουμε ένα πισωγύρισμα σε καταστάσεις που νομίζαμε ότι τις είχαμε ξεπεράσει”, λέει ο ίδιος.
Επιχειρώντας να εξηγήσει την κατάσταση που επικρατεί και τον τρόπο που σκέφτεται μια μικρή – ευτυχώς – μερίδα της κοινωνίας σημείωσε ότι “στα πολύ ορεινά χωριά όπου εντοπίζεται το πρόβλημα, δεν βλέπουν με θετικό μάτι τον αστυνομικό και τον δικαστή. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να λύσουν ειρηνικά τη διαφορά τους στο δικαστήριο, δεν έχουν μάθει να απευθύνονται στις αρχές για να λύνουν τα προβλήματά τους και προσπαθούν ακόμα με μεθόδους περασμένων αιώνων να λύσουν τα προβλήματά τους με τα όπλα”.
Ο κ. Μανούσος Κλάδος
Το πιο αξιοσημείωτο, όπως προσθέτει, είναι ότι “δεν έχουν μάθει να λειτουργούν με το νόμο. Αισθάνονται επίσης ότι δεν τους χρειάζεται η γνώση και η παιδεία, να κατακτήσουν κάτι περισσότερα απ όσα ξέρουν”.
Και η λύση; Πως θα μπορούσε να ξεπεραστεί το πρόβλημα; Σύμφωνα με τον κ. Κλάδο “οι επιδοτήσεις δημιούργησαν τρομερό πρόβλημα. Με ποια λογική το κράτος αποδέχεται να είναι ο καθένας αγρότης και κτηνοτρόφος μαθητής του μπαμπά του; Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται ένα πτυχίο, απαιτητικό, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να παράξει με καλύτερο τρόπο και με σύγχρονες μεθόδους και να ανταγωνιστή και τον Ευρωπαίο συνάδελφο του; Με επιδοτήσεις θα τους ανταγωνιστούμε;”
Ο Μυλοπόταμος όμως δεν είναι μόνο αυτό. Το ότι βρίσκονται “κάθε τρεις και λίγο, κάποιοι και κάνουν ό,τι κάνουν” αδικεί μια ολόκληρη κοινωνία. Που δεν ανέχεται πια να διασύρεται στο σύνολό της. “Ο Μυλοπόταμος είναι μια περιοχή αναπτυσσόμενη που η νεολαία μένει εκεί, με Λύκεια που έχουν να επιδείξουν εξαιρετικές επιδόσεις μαθητών, με υψηλής ποιότητας τουρισμό, με πολιτιστικές εκδηλώσεις αξιοσημείωτες, με δημοτικό θέατρο και πολιτιστικό φεστιβάλ με τοπικές παραγωγές” σημειώνει.
“Είναι λυπηρό ότι και τα ΜΜΕ δεν τα προβάλλουν όλα αυτά. Γίνονται και άλλα, όμορφα πράγματα εδώ. Να λέμε την αλήθεια και να τη λέμε με σκληρό τρόπο – να μην τα κρύψουμε, να μην τα ωραιοποιήσουμε – αλλά μια περιοχή την χαρακτηρίζουμε με ένα τροπο που αδικεί την κοινωνία Στον Μυλοπόταμο η μεγάλη πλειοψηφία είναι στενοχωρημένη με ό,τι συμβαίνει”.